Library / Tipiṭaka / ತಿಪಿಟಕ • Tipiṭaka / ಥೇರಗಾಥಾ-ಅಟ್ಠಕಥಾ • Theragāthā-aṭṭhakathā |
೨. ಪಿಣ್ಡೋಲಭಾರದ್ವಾಜತ್ಥೇರಗಾಥಾವಣ್ಣನಾ
2. Piṇḍolabhāradvājattheragāthāvaṇṇanā
ನಯಿದಂ ಅನಯೇನಾತಿಆದಿಕಾ ಆಯಸ್ಮತೋ ಪಿಣ್ಡೋಲಭಾರದ್ವಾಜತ್ಥೇರಸ್ಸ ಗಾಥಾ। ಕಾ ಉಪ್ಪತ್ತಿ? ಅಯಂ ಕಿರ ಪದುಮುತ್ತರಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಕಾಲೇ ಸೀಹಯೋನಿಯಂ ನಿಬ್ಬತ್ತಿತ್ವಾ ಪಬ್ಬತಗುಹಾಯಂ ವಿಹರತಿ। ಭಗವಾ ತಸ್ಸ ಅನುಗ್ಗಹಂ ಕಾತುಂ ಗೋಚರಾಯ ಪಕ್ಕನ್ತಕಾಲೇ ಸಯನಗುಹಂ ಪವಿಸಿತ್ವಾ ನಿರೋಧಂ ಸಮಾಪಜ್ಜಿತ್ವಾ ನಿಸೀದಿ। ಸೀಹೋ ಗೋಚರಂ ಗಹೇತ್ವಾ ನಿವತ್ತೋ ಗುಹಾದ್ವಾರೇ ಭಗವನ್ತಂ ದಿಸ್ವಾ ಹಟ್ಠತುಟ್ಠೋ ಜಲಜಥಲಜಪುಪ್ಫೇಹಿ ಪೂಜಂ ಕತ್ವಾ ಚಿತ್ತಂ ಪಸಾದೇನ್ತೋ ಭಗವತೋ ಆರಕ್ಖತ್ಥಾಯ ಅರಞ್ಞೇ ವಾಳಮಿಗೇ ಅಪನೇತುಂ ತೀಸು ವೇಲಾಸು ಸೀಹನಾದಂ ನದನ್ತೋ ಬುದ್ಧಗತಾಯ ಸತಿಯಾ ಅಟ್ಠಾಸಿ। ಯಥಾ ಪಠಮದಿವಸಂ, ಏವಂ ಸತ್ತಾಹಂ ಪೂಜೇಸಿ। ಭಗವಾ ಸತ್ತಾಹಚ್ಚಯೇನ ನಿರೋಧಾ ವುಟ್ಠಹಿತ್ವಾ ‘‘ವತ್ತಿಸ್ಸತಿ ಇಮಸ್ಸ ಏತ್ತಕೋ ಉಪನಿಸ್ಸಯೋ’’ತಿ ತಸ್ಸ ಪಸ್ಸನ್ತಸ್ಸೇವ ಆಕಾಸಂ ಪಕ್ಖನ್ದಿತ್ವಾ ವಿಹಾರಮೇವ ಗತೋ। ಸೀಹೋ ಪಾಲಿಲೇಯ್ಯಕಹತ್ಥೀ ವಿಯ ಬುದ್ಧವಿಯೋಗದುಕ್ಖಂ ಅಧಿವಾಸೇತುಂ ಅಸಕ್ಕೋನ್ತೋ ಕಾಲಂ ಕತ್ವಾ ಹಂಸವತೀನಗರೇ ಮಹಾಭೋಗಕುಲೇ ನಿಬ್ಬತ್ತಿತ್ವಾ ವಯಪ್ಪತ್ತೋ ನಗರವಾಸೀಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ವಿಹಾರಂ ಗತೋ ಧಮ್ಮದೇಸನಂ ಸುತ್ವಾ ಸತ್ತಾಹಂ ಮಹಾದಾನಂ ಪವತ್ತೇತ್ವಾ ಯಾವಜೀವಂ ಪುಞ್ಞಾನಿ ಕತ್ವಾ ಅಪರಾಪರಂ ದೇವಮನುಸ್ಸೇಸು ಸಂಸರನ್ತೋ ಅಮ್ಹಾಕಂ ಭಗವತೋ ಕಾಲೇ ಕೋಸಮ್ಬಿಯಂ ರಞ್ಞೋ ಉತೇನಸ್ಸ ಪುರೋಹಿತಪುತ್ತೋ ಹುತ್ವಾ ನಿಬ್ಬತ್ತಿ ಭಾರದ್ವಾಜೋ ನಾಮ ನಾಮೇನ। ಸೋ ವಯಪ್ಪತ್ತೋ ತಯೋ ವೇದೇ ಉಗ್ಗಹೇತ್ವಾ ಪಞ್ಚ ಮಾಣವಕಸತಾನಿ ಮನ್ತೇ ವಾಚೇನ್ತೋ ಮಹಗ್ಘಸಭಾವೇನ ಅನನುರೂಪಾಚಾರತ್ತಾ ತೇಹಿ ಪರಿಚ್ಚಜ್ಜನ್ತೋ ರಾಜಗಹಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಭಗವತೋ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಸ್ಸ ಚ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಂ ದಿಸ್ವಾ ಸಾಸನೇ ಪಬ್ಬಜಿತ್ವಾ ಭೋಜನೇ ಅಮತ್ತಞ್ಞೂ ಹುತ್ವಾ ವಿಚರನ್ತೋ ಸತ್ಥಾರಾ ಉಪಾಯೇನ ಮತ್ತಞ್ಞುತಾಯ ಪತಿಟ್ಠಾಪಿತೋ ವಿಪಸ್ಸನಂ ಪಟ್ಠಪೇತ್ವಾ ನಚಿರಸ್ಸೇವ ಛಳಭಿಞ್ಞೋ ಅಹೋಸಿ। ತೇನ ವುತ್ತಂ ಅಪದಾನೇ (ಅಪ॰ ಥೇರ ೨.೫೦.೧೦೪-೧೦೯) –
Nayidaṃanayenātiādikā āyasmato piṇḍolabhāradvājattherassa gāthā. Kā uppatti? Ayaṃ kira padumuttarassa bhagavato kāle sīhayoniyaṃ nibbattitvā pabbataguhāyaṃ viharati. Bhagavā tassa anuggahaṃ kātuṃ gocarāya pakkantakāle sayanaguhaṃ pavisitvā nirodhaṃ samāpajjitvā nisīdi. Sīho gocaraṃ gahetvā nivatto guhādvāre bhagavantaṃ disvā haṭṭhatuṭṭho jalajathalajapupphehi pūjaṃ katvā cittaṃ pasādento bhagavato ārakkhatthāya araññe vāḷamige apanetuṃ tīsu velāsu sīhanādaṃ nadanto buddhagatāya satiyā aṭṭhāsi. Yathā paṭhamadivasaṃ, evaṃ sattāhaṃ pūjesi. Bhagavā sattāhaccayena nirodhā vuṭṭhahitvā ‘‘vattissati imassa ettako upanissayo’’ti tassa passantasseva ākāsaṃ pakkhanditvā vihārameva gato. Sīho pālileyyakahatthī viya buddhaviyogadukkhaṃ adhivāsetuṃ asakkonto kālaṃ katvā haṃsavatīnagare mahābhogakule nibbattitvā vayappatto nagaravāsīhi saddhiṃ vihāraṃ gato dhammadesanaṃ sutvā sattāhaṃ mahādānaṃ pavattetvā yāvajīvaṃ puññāni katvā aparāparaṃ devamanussesu saṃsaranto amhākaṃ bhagavato kāle kosambiyaṃ rañño utenassa purohitaputto hutvā nibbatti bhāradvājo nāma nāmena. So vayappatto tayo vede uggahetvā pañca māṇavakasatāni mante vācento mahagghasabhāvena ananurūpācārattā tehi pariccajjanto rājagahaṃ gantvā bhagavato bhikkhusaṅghassa ca lābhasakkāraṃ disvā sāsane pabbajitvā bhojane amattaññū hutvā vicaranto satthārā upāyena mattaññutāya patiṭṭhāpito vipassanaṃ paṭṭhapetvā nacirasseva chaḷabhiñño ahosi. Tena vuttaṃ apadāne (apa. thera 2.50.104-109) –
‘‘ಮಿಗಲುದ್ದೋ ಪುರೇ ಆಸಿಂ, ವಿಪಿನೇ ವಿಚರಂ ತದಾ।
‘‘Migaluddo pure āsiṃ, vipine vicaraṃ tadā;
ಅದ್ದಸಂ ವಿರಜಂ ಬುದ್ಧಂ, ಸಬ್ಬಧಮ್ಮಾನ ಪಾರಗುಂ॥
Addasaṃ virajaṃ buddhaṃ, sabbadhammāna pāraguṃ.
‘‘ಪಿಯಾಲಫಲಮಾದಾಯ, ಬುದ್ಧಸೇಟ್ಠಸ್ಸದಾಸಹಂ।
‘‘Piyālaphalamādāya, buddhaseṭṭhassadāsahaṃ;
ಪುಞ್ಞಕ್ಖೇತ್ತಸ್ಸ ವೀರಸ್ಸ, ಪಸನ್ನೋ ಸೇಹಿ ಪಾಣಿಭಿ॥
Puññakkhettassa vīrassa, pasanno sehi pāṇibhi.
‘‘ಏಕತಿಂಸೇ ಇತೋ ಕಪ್ಪೇ, ಯಂ ಫಲಂ ಅದದಿಂ ತದಾ।
‘‘Ekatiṃse ito kappe, yaṃ phalaṃ adadiṃ tadā;
ದುಗ್ಗತಿಂ ನಾಭಿಜಾನಾಮಿ, ಫಲದಾನಸ್ಸಿದಂ ಫಲಂ॥
Duggatiṃ nābhijānāmi, phaladānassidaṃ phalaṃ.
‘‘ಕಿಲೇಸಾ ಝಾಪಿತಾ ಮಯ್ಹಂ…ಪೇ॰… ಕತಂ ಬುದ್ಧಸ್ಸ ಸಾಸನ’’ನ್ತಿ॥
‘‘Kilesā jhāpitā mayhaṃ…pe… kataṃ buddhassa sāsana’’nti.
ಛಳಭಿಞ್ಞೋ ಪನ ಹುತ್ವಾ ‘‘ಭಗವತೋ ಸಮ್ಮುಖಾ ಯಂ ಸಾವಕೇಹಿ ಪತ್ತಬ್ಬಂ, ತಂ ಮಯಾ ಪತ್ತ’’ನ್ತಿ, ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೇ ಚ ‘‘ಯಸ್ಸ ಮಗ್ಗೇ ವಾ ಫಲೇ ವಾ ಕಙ್ಖಾ ಅತ್ಥಿ, ಸೋ ಮಂ ಪುಚ್ಛತೂ’’ತಿ ಸೀಹನಾದಂ ನದಿ। ತೇನ ತಂ ಭಗವಾ, ‘‘ಏತದಗ್ಗಂ, ಭಿಕ್ಖವೇ, ಮಮ ಸಾವಕಾನಂ ಭಿಕ್ಖೂನಂ ಸೀಹನಾದಿಕಾನಂ ಯದಿದಂ ಪಿಣ್ಡೋಲಭಾರದ್ವಾಜೋ’’ತಿ (ಅ॰ ನಿ॰ ೧.೧೮೮, ೧೯೫) ಏತದಗ್ಗೇ ಠಪೇಸಿ। ಸೋ ಏಕದಿವಸಂ ಅತ್ತನೋ ಸನ್ತಿಕಂ ಉಪಗತಂ ಗಿಹಿಕಾಲೇ ಸಹಾಯಭೂತಂ ಮಚ್ಛರಿಂ ಮಿಚ್ಛಾದಿಟ್ಠಿಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಅನುಕಮ್ಪಮಾನೋ ತಸ್ಸ ದಾನಕಥಂ ಕಥೇತ್ವಾ ತೇನ ಚ ‘‘ಅಯಂ ಮಮ ಧನಂ ವಿನಾಸೇತುಕಾಮೋ’’ತಿ ಭಕುಟಿಂ ಕತ್ವಾಪಿ ‘‘ತುಯ್ಹಂ ಏಕಭತ್ತಂ ದೇಮೀ’’ತಿ ವುತ್ತೇ, ‘‘ತಂ ಸಙ್ಘಸ್ಸ ದೇಹಿ ಮಾ ಮಯ್ಹ’’ನ್ತಿ ಸಙ್ಘಸ್ಸ ಪರಿಣಾಮೇಸಿ। ಪುನ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ‘‘ಅಯಂ ಮಂ ಬಹೂನಂ ದಾಪೇತುಕಾಮೋ’’ತಿ ಅಪ್ಪಚ್ಚಯೇ ಪಕಾಸಿತೇ ದುತಿಯದಿವಸಂ ಧಮ್ಮಸೇನಾಪತಿನಾ ಸಙ್ಘಗತಾಯ ದಕ್ಖಿಣಾಯ ಮಹಪ್ಫಲಭಾವಪ್ಪಕಾಸನೇನ ತಂ ಪಸಾದೇತ್ವಾ, ‘‘ಅಯಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ‘ಆಹಾರಗೇಧೇನ ಮಂ ದಾನೇ ನೀಯೋಜೇಸೀ’ತಿ ಮಞ್ಞತಿ, ಆಹಾರಸ್ಸ ಪನ ಮಯಾ ಸಬ್ಬಸೋ ಪರಿಞ್ಞಾತಭಾವಂ ನ ಜಾನಾತಿ, ಹನ್ದ ನಂ ಜಾನಾಪೇಮೀ’’ತಿ –
Chaḷabhiñño pana hutvā ‘‘bhagavato sammukhā yaṃ sāvakehi pattabbaṃ, taṃ mayā patta’’nti, bhikkhusaṅghe ca ‘‘yassa magge vā phale vā kaṅkhā atthi, so maṃ pucchatū’’ti sīhanādaṃ nadi. Tena taṃ bhagavā, ‘‘etadaggaṃ, bhikkhave, mama sāvakānaṃ bhikkhūnaṃ sīhanādikānaṃ yadidaṃ piṇḍolabhāradvājo’’ti (a. ni. 1.188, 195) etadagge ṭhapesi. So ekadivasaṃ attano santikaṃ upagataṃ gihikāle sahāyabhūtaṃ macchariṃ micchādiṭṭhibrāhmaṇaṃ anukampamāno tassa dānakathaṃ kathetvā tena ca ‘‘ayaṃ mama dhanaṃ vināsetukāmo’’ti bhakuṭiṃ katvāpi ‘‘tuyhaṃ ekabhattaṃ demī’’ti vutte, ‘‘taṃ saṅghassa dehi mā mayha’’nti saṅghassa pariṇāmesi. Puna brāhmaṇena ‘‘ayaṃ maṃ bahūnaṃ dāpetukāmo’’ti appaccaye pakāsite dutiyadivasaṃ dhammasenāpatinā saṅghagatāya dakkhiṇāya mahapphalabhāvappakāsanena taṃ pasādetvā, ‘‘ayaṃ brāhmaṇo ‘āhāragedhena maṃ dāne nīyojesī’ti maññati, āhārassa pana mayā sabbaso pariññātabhāvaṃ na jānāti, handa naṃ jānāpemī’’ti –
೧೨೩.
123.
‘‘ನಯಿದಂ ಅನಯೇನ ಜೀವಿತಂ, ನಾಹಾರೋ ಹದಯಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೋ।
‘‘Nayidaṃ anayena jīvitaṃ, nāhāro hadayassa santiko;
ಆಹಾರಟ್ಠಿತಿಕೋ ಸಮುಸ್ಸಯೋ, ಇತಿ ದಿಸ್ವಾನ ಚರಾಮಿ ಏಸನಂ॥
Āhāraṭṭhitiko samussayo, iti disvāna carāmi esanaṃ.
೧೨೪.
124.
‘‘ಪಙ್ಕೋತಿ ಹಿ ನಂ ಅವೇದಯುಂ, ಯಾಯಂ ವನ್ದನಪೂಜನಾ ಕುಲೇಸು।
‘‘Paṅkoti hi naṃ avedayuṃ, yāyaṃ vandanapūjanā kulesu;
ಸುಖುಮಂ ಸಲ್ಲಂ ದುರುಬ್ಬಹಂ, ಸಕ್ಕಾರೋ ಕಾಪುರಿಸೇನ ದುಜ್ಜಹೋ’’ತಿ॥ –
Sukhumaṃ sallaṃ durubbahaṃ, sakkāro kāpurisena dujjaho’’ti. –
ಗಾಥಾದ್ವಯಂ ಅಭಾಸಿ।
Gāthādvayaṃ abhāsi.
ತತ್ಥ ನಯಿದಂ ಅನಯೇನ ಜೀವಿತನ್ತಿ ಇದಂ ಮಮ ಜೀವಿತಂ ಅನಯೇನ ಅಞಾಯೇನ ವೇಳುದಾನಪುಪ್ಫದಾನಾದಿಅನೇಸನಾಯ ನ ಹೋತಿ ಜೀವಿತನಿಕನ್ತಿಯಾ ಅಭಾವತೋ। ನಾಹಾರೋ ಹದಯಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೋತಿ ಆಹಾರೋ ಚ ಆಹರಿಯಮಾನೋ ಮಗ್ಗಫಲಞಾಣಂ ವಿಯ ಹದಯಸ್ಸ ಚಿತ್ತಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕರೋ ನ ಹೋತಿ, ಕೇವಲಂ ಪನ ಸಜ್ಜುಕಂ ಖುದಾಪಟಿಘಾತಮತ್ತಂ ಕರೋತೀತಿ ಅಧಿಪ್ಪಾಯೋ। ಅಥ ವಾ ನಾಹಾರೋ ಹದಯಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೋತಿ ಆಹಾರೋ ರಸತಣ್ಹಾವತ್ಥು ಮೇ ಹದಯಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೋ ಆಸತ್ತೋ ನ ಹೋತಿ ರಸತಣ್ಹಾಯ ಏವ ಅಭಾವತೋ। ‘‘ಸನ್ತಿಕೇ’’ತಿಪಿ ಪಠನ್ತಿ। ಯೋ ಹಿ ಆಹಾರಗಿದ್ಧೋ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರಪ್ಪಸುತೋ ವಿಚರತಿ, ತಸ್ಸ ಆಹಾರೋ ಹದಯಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೇ ನಾಮ ಅಭಿಣ್ಹಂ ಮನಸಿಕಾತಬ್ಬತೋ। ಯೋ ಪನ ಪರಿಞ್ಞಾತಾಹಾರೋ, ಸೋ ತತ್ಥ ಪಹೀನಚ್ಛನ್ದರಾಗೋ, ನ ತಸ್ಸಾಹಾರೋ ಹದಯಸ್ಸ ಸನ್ತಿಕೇ ನಾಮ – ‘‘ಕಥಂ ನು ಖೋ ಲಭೇಯ್ಯ’’ನ್ತಿಆದಿಮನಸಿಕರಣಸ್ಸೇವ ಅಭಾವತೋ। ಯದಿ ಹಿ ಜೀವಿತನಿಕನ್ತಿ ಆಹಾರರಸತಣ್ಹಾ ಚ ನತ್ಥಿ, ಅಥ ಕಸ್ಮಾ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಚರಸೀತಿ ಅನುಯೋಗಂ ಮನಸಿ ಕತ್ವಾ ಆಹ ‘‘ಆಹಾರಟ್ಠಿತಿಕೋ ಸಮುಸ್ಸಯೋ, ಇತಿ ದಿಸ್ವಾನ ಚರಾಮಿ ಏಸನ’’ನ್ತಿ। ಆಹಾರೋ ಭೋಜನಂ ಠಿತಿ ಠಾನಂ ಪಚ್ಚಯೋ ಏತಸ್ಸಾತಿ ಆಹಾರಟ್ಠಿತಿಕೋ। ‘‘ಆಹಾರಪಟಿಬದ್ಧವುತ್ತಿಕೋ ಸಮುಸ್ಸಯೋ ಕಾಯೋ’’ಇತಿ ದಿಸ್ವಾನ ಏವಂ ಞತ್ವಾ ಇಮಮತ್ಥಂ ಬುದ್ಧಿಯಂ ಠಪೇತ್ವಾ ಚರಾಮಿ ಏಸನಂ, ಭಿಕ್ಖಾಪರಿಯೇಸನಂ ಕರೋಮೀತಿ ಅತ್ಥೋ।
Tattha nayidaṃ anayena jīvitanti idaṃ mama jīvitaṃ anayena añāyena veḷudānapupphadānādianesanāya na hoti jīvitanikantiyā abhāvato. Nāhāro hadayassa santikoti āhāro ca āhariyamāno maggaphalañāṇaṃ viya hadayassa cittassa santikaro na hoti, kevalaṃ pana sajjukaṃ khudāpaṭighātamattaṃ karotīti adhippāyo. Atha vā nāhāro hadayassa santikoti āhāro rasataṇhāvatthu me hadayassa santiko āsatto na hoti rasataṇhāya eva abhāvato. ‘‘Santike’’tipi paṭhanti. Yo hi āhāragiddho lābhasakkārappasuto vicarati, tassa āhāro hadayassa santike nāma abhiṇhaṃ manasikātabbato. Yo pana pariññātāhāro, so tattha pahīnacchandarāgo, na tassāhāro hadayassa santike nāma – ‘‘kathaṃ nu kho labheyya’’ntiādimanasikaraṇasseva abhāvato. Yadi hi jīvitanikanti āhārarasataṇhā ca natthi, atha kasmā piṇḍāya carasīti anuyogaṃ manasi katvā āha ‘‘āhāraṭṭhitiko samussayo, iti disvāna carāmi esana’’nti. Āhāro bhojanaṃ ṭhiti ṭhānaṃ paccayo etassāti āhāraṭṭhitiko. ‘‘Āhārapaṭibaddhavuttiko samussayo kāyo’’iti disvāna evaṃ ñatvā imamatthaṃ buddhiyaṃ ṭhapetvā carāmi esanaṃ, bhikkhāpariyesanaṃ karomīti attho.
ಪಚ್ಚಯನಿಮಿತ್ತಂ ಕುಲಾನಿ ಉಪಸಙ್ಕಮನ್ತೋ ತತ್ಥ ವನ್ದನಪೂಜನಾಹಿ ಲಾಭಸಕ್ಕಾರೇಹಿ ಚ ಬಜ್ಝತೀತಿ ಏವಂ ಮಾದಿಸೇಸು ನ ಚಿನ್ತೇತಬ್ಬನ್ತಿ ದಸ್ಸೇನ್ತೋ ‘‘ಪಙ್ಕೋ’’ತಿಗಾಥಂ ಅಭಾಸಿ। ತಸ್ಸತ್ಥೋ – ಯಾ ಅಯಂ ಪಚ್ಚಯನಿಮಿತ್ತಂ ಉಪಗತಾನಂ ಪಬ್ಬಜಿತಾನಂ ಕುಲೇಸು ಗೇಹವಾಸೀಸು ಪವತ್ತಿಸ್ಸತಿ ಗುಣಸಮ್ಭಾವನಾ ಪೂಜನಾ ಚ, ಯಸ್ಮಾ ತಂ ಅಭಾವಿತತ್ತಾನಂ ಓಸೀದಾಪನಟ್ಠೇನ ಮಲೀನಭಾವಕರಣೇನ ಚ ಪಙ್ಕೋ ಕದ್ದಮೋತಿ ಬುದ್ಧಾದಯೋ ಅವೇದಯುಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸುಂ ಪವೇದೇಸುಂ ವಾ, ತಸ್ಮಾ ಸಾ ಸಪ್ಪುರಿಸಾನಂ ಬನ್ಧಾಯ ನ ಹೋತಿ ಸಕ್ಕಾರಾಸಾಯ ಪಗೇವ ಪಹೀನತ್ತಾ। ಅಸಪ್ಪುರಿಸಸ್ಸ ಪನ ಸಕ್ಕಾರಾಸಾ ದುವಿಞ್ಞೇಯ್ಯಸಭಾವತಾಯ ಪೀಳಾಜನನತೋ ಅನ್ತೋ ತುದನತೋ ಉದ್ಧರಿತುಂ ಅಸಕ್ಕುಣೇಯ್ಯತೋ ಚ ಸುಖುಮಂ ಸಲ್ಲಂ ದುರುಬ್ಬಹಂ। ತತೋ ಏವ ತೇನ ಸಕ್ಕಾರೋ ಕಾಪುರಿಸೇನ ದುಜ್ಜಹೋ ದುರುಬ್ಬಹೇಯ್ಯೋ ತಸ್ಸ ಪಹಾನಪಟಿಪತ್ತಿಯಾ ಅಪ್ಪಟಿಪಜ್ಜನತೋ, ಸಕ್ಕಾರಾಸಾಪಹಾನೇನ ಪಹೀನೋ ಹೋತೀತಿ। ತಂ ಸುತ್ವಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಥೇರೇ ಅಭಿಪ್ಪಸನ್ನೋ ಅಹೋಸಿ।
Paccayanimittaṃ kulāni upasaṅkamanto tattha vandanapūjanāhi lābhasakkārehi ca bajjhatīti evaṃ mādisesu na cintetabbanti dassento ‘‘paṅko’’tigāthaṃ abhāsi. Tassattho – yā ayaṃ paccayanimittaṃ upagatānaṃ pabbajitānaṃ kulesu gehavāsīsu pavattissati guṇasambhāvanā pūjanā ca, yasmā taṃ abhāvitattānaṃ osīdāpanaṭṭhena malīnabhāvakaraṇena ca paṅko kaddamoti buddhādayo avedayuṃ abbhaññāsuṃ pavedesuṃ vā, tasmā sā sappurisānaṃ bandhāya na hoti sakkārāsāya pageva pahīnattā. Asappurisassa pana sakkārāsā duviññeyyasabhāvatāya pīḷājananato anto tudanato uddharituṃ asakkuṇeyyato ca sukhumaṃ sallaṃ durubbahaṃ. Tato eva tena sakkāro kāpurisena dujjaho durubbaheyyo tassa pahānapaṭipattiyā appaṭipajjanato, sakkārāsāpahānena pahīno hotīti. Taṃ sutvā brāhmaṇo there abhippasanno ahosi.
ಪಿಣ್ಡೋಲಭಾರದ್ವಾಜತ್ಥೇರಗಾಥಾವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।
Piṇḍolabhāradvājattheragāthāvaṇṇanā niṭṭhitā.
Related texts:
ತಿಪಿಟಕ (ಮೂಲ) • Tipiṭaka (Mūla) / ಸುತ್ತಪಿಟಕ • Suttapiṭaka / ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯ • Khuddakanikāya / ಥೇರಗಾಥಾಪಾಳಿ • Theragāthāpāḷi / ೨. ಪಿಣ್ಡೋಲಭಾರದ್ವಾಜತ್ಥೇರಗಾಥಾ • 2. Piṇḍolabhāradvājattheragāthā