Library / Tipiṭaka / ತಿಪಿಟಕ • Tipiṭaka / ಪೇತವತ್ಥು-ಅಟ್ಠಕಥಾ • Petavatthu-aṭṭhakathā |
೩. ಪೂತಿಮುಖಪೇತವತ್ಥುವಣ್ಣನಾ
3. Pūtimukhapetavatthuvaṇṇanā
ದಿಬ್ಬಂ ಸುಭಂ ಧಾರೇಸಿ ವಣ್ಣಧಾತುನ್ತಿ ಇದಂ ಸತ್ಥರಿ ವೇಳುವನೇ ವಿಹರನ್ತೇ ಕಲನ್ದಕನಿವಾಪೇ ಅಞ್ಞತರಂ ಪೂತಿಮುಖಪೇತಂ ಆರಬ್ಭ ವುತ್ತಂ। ಅತೀತೇ ಕಿರ ಕಸ್ಸಪಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಕಾಲೇ ದ್ವೇ ಕುಲಪುತ್ತಾ ತಸ್ಸ ಸಾಸನೇ ಪಬ್ಬಜಿತ್ವಾ ಸೀಲಾಚಾರಸಮ್ಪನ್ನಾ ಸಲ್ಲೇಖವುತ್ತಿನೋ ಅಞ್ಞತರಸ್ಮಿಂ ಗಾಮಕಾವಾಸೇ ಸಮಗ್ಗವಾಸಂ ವಸಿಂಸು। ಅಥ ಅಞ್ಞತರೋ ಪಾಪಜ್ಝಾಸಯೋ ಪೇಸುಞ್ಞಾಭಿರತೋ ಭಿಕ್ಖು ತೇಸಂ ವಸನಟ್ಠಾನಂ ಉಪಗಞ್ಛಿ। ಥೇರಾ ತೇನ ಸದ್ಧಿಂ ಪಟಿಸನ್ಥಾರಂ ಕತ್ವಾ ವಸನಟ್ಠಾನಂ ದತ್ವಾ ದುತಿಯದಿವಸೇ ತಂ ಗಹೇತ್ವಾ ಗಾಮಂ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಪವಿಸಿಂಸು। ಮನುಸ್ಸಾ ತೇ ದಿಸ್ವಾ ತೇಸು ಥೇರೇಸು ಅತಿವಿಯ ಪರಮನಿಪಚ್ಚಕಾರಂ ಕತ್ವಾ ಯಾಗುಭತ್ತಾದೀಹಿ ಪಟಿಮಾನೇಸುಂ। ಸೋ ವಿಹಾರಂ ಪವಿಸಿತ್ವಾ ಚಿನ್ತೇಸಿ – ‘‘ಸುನ್ದರೋ ವತಾಯಂ ಗೋಚರಗಾಮೋ, ಮನುಸ್ಸಾ ಚ ಸದ್ಧಾ ಪಸನ್ನಾ, ಪಣೀತಪಣೀತಂ ಪಿಣ್ಡಪಾತಂ ದೇನ್ತಿ, ಅಯಞ್ಚ ವಿಹಾರೋ ಛಾಯೂದಕಸಮ್ಪನ್ನೋ, ಸಕ್ಕಾ ಮೇ ಇಧ ಸುಖೇನ ವಸಿತುಂ। ಇಮೇಸು ಪನ ಭಿಕ್ಖೂಸು ಇಧ ವಸನ್ತೇಸು ಮಯ್ಹಂ ಫಾಸುವಿಹಾರೋ ನ ಭವಿಸ್ಸತಿ, ಅನ್ತೇವಾಸಿಕವಾಸೋ ವಿಯ ಭವಿಸ್ಸತಿ। ಹನ್ದಾಹಂ ಇಮೇ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಂ ಭಿನ್ದಿತ್ವಾ ಯಥಾ ನ ಪುನ ಇಧ ವಸಿಸ್ಸನ್ತಿ, ತಥಾ ಕರಿಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ।
Dibbaṃsubhaṃ dhāresi vaṇṇadhātunti idaṃ satthari veḷuvane viharante kalandakanivāpe aññataraṃ pūtimukhapetaṃ ārabbha vuttaṃ. Atīte kira kassapassa bhagavato kāle dve kulaputtā tassa sāsane pabbajitvā sīlācārasampannā sallekhavuttino aññatarasmiṃ gāmakāvāse samaggavāsaṃ vasiṃsu. Atha aññataro pāpajjhāsayo pesuññābhirato bhikkhu tesaṃ vasanaṭṭhānaṃ upagañchi. Therā tena saddhiṃ paṭisanthāraṃ katvā vasanaṭṭhānaṃ datvā dutiyadivase taṃ gahetvā gāmaṃ piṇḍāya pavisiṃsu. Manussā te disvā tesu theresu ativiya paramanipaccakāraṃ katvā yāgubhattādīhi paṭimānesuṃ. So vihāraṃ pavisitvā cintesi – ‘‘sundaro vatāyaṃ gocaragāmo, manussā ca saddhā pasannā, paṇītapaṇītaṃ piṇḍapātaṃ denti, ayañca vihāro chāyūdakasampanno, sakkā me idha sukhena vasituṃ. Imesu pana bhikkhūsu idha vasantesu mayhaṃ phāsuvihāro na bhavissati, antevāsikavāso viya bhavissati. Handāhaṃ ime aññamaññaṃ bhinditvā yathā na puna idha vasissanti, tathā karissāmī’’ti.
ಅಥೇಕದಿವಸಂ ಮಹಾಥೇರೇ ದ್ವಿನ್ನಮ್ಪಿ ಓವಾದಂ ದತ್ವಾ ಅತ್ತನೋ ವಸನಟ್ಠಾನಂ ಪವಿಟ್ಠೇ ಪೇಸುಣಿಕೋ ಭಿಕ್ಖು ಥೋಕಂ ಕಾಲಂ ವೀತಿನಾಮೇತ್ವಾ ಮಹಾಥೇರಂ ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಥೇರೇನ ‘‘ಕಿಂ, ಆವುಸೋ, ವಿಕಾಲೇ ಆಗತೋಸೀ’’ತಿ ಚ ವುತ್ತೇ, ‘‘ಆಮ, ಭನ್ತೇ ಕಿಞ್ಚಿ ವತ್ತಬ್ಬಂ ಅತ್ಥೀ’’ತಿ ವತ್ವಾ ‘‘ಕಥೇಹಿ, ಆವುಸೋ’’ತಿ ಥೇರೇನ ಅನುಞ್ಞಾತೋ ಆಹ – ‘‘ಏಸೋ, ಭನ್ತೇ, ತುಮ್ಹಾಕಂ ಸಹಾಯಕತ್ಥೇರೋ ಸಮ್ಮುಖಾ ಮಿತ್ತೋ ವಿಯ ಅತ್ತಾನಂ ದಸ್ಸೇತ್ವಾ ಪರಮ್ಮುಖಾ ಸಪತ್ತೋ ವಿಯ ಉಪವದತೀ’’ತಿ। ‘‘ಕಿಂ ಕಥೇತೀ’’ತಿ ಪುಚ್ಛಿತೋ ‘‘ಸುಣಾಥ, ಭನ್ತೇ, ‘ಏಸೋ ಮಹಾಥೇರೋ ಸಠೋ ಮಾಯಾವೀ ಕುಹಕೋ ಮಿಚ್ಛಾಜೀವೇನ ಜೀವಿಕಂ ಕಪ್ಪೇತೀ’ತಿ ತುಮ್ಹಾಕಂ ಅಗುಣಂ ಕಥೇತೀ’’ತಿ ಆಹ। ‘‘ಮಾ, ಆವುಸೋ, ಏವಂ ಭಣಿ, ನ ಸೋ ಭಿಕ್ಖು ಏವಂ ಮಂ ಉಪವದಿಸ್ಸತಿ, ಗಿಹಿಕಾಲತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಮಮ ಸಭಾವಂ ಜಾನಾತಿ ‘ಪೇಸಲೋ ಕಲ್ಯಾಣಸೀಲೋ’’’ತಿ। ‘‘ಸಚೇ, ಭನ್ತೇ, ತುಮ್ಹೇ ಅತ್ತನೋ ವಿಸುದ್ಧಚಿತ್ತತಾಯ ಏವಂ ಚಿನ್ತೇಥ, ತಂ ತುಮ್ಹಾಕಂಯೇವ ಅನುಚ್ಛವಿಕಂ, ಮಯ್ಹಂ ಪನ ತೇನ ಸದ್ಧಿಂ ವೇರಂ ನತ್ಥಿ, ಕಸ್ಮಾ ಅಹಂ ತೇನ ಅವುತ್ತಂ ‘ವುತ್ತ’ನ್ತಿ ವದಾಮಿ। ಹೋತು, ಕಾಲನ್ತರೇನ ಸಯಮೇವ ಜಾನಿಸ್ಸಥಾ’’ತಿ ಆಹ। ಥೇರೋಪಿ ಪುಥುಜ್ಜನಭಾವದೋಸೇನ ದ್ವೇಳ್ಹಕಚಿತ್ತೋ ‘‘ಏವಮ್ಪಿ ಸಿಯಾ’’ತಿ ಸಾಸಙ್ಕಹದಯೋ ಹುತ್ವಾ ಥೋಕಂ ಸಿಥಿಲವಿಸ್ಸಾಸೋ ಅಹೋಸಿ। ಸೋ ಬಾಲೋ ಪಠಮಂ ಮಹಾಥೇರಂ ಪರಿಭಿನ್ದಿತ್ವಾ ಇತರಮ್ಪಿ ಥೇನಂ ವುತ್ತನಯೇನೇವ ಪರಿಭಿನ್ದಿ। ಅಥ ತೇ ಉಭೋಪಿ ಥೇರಾ ದುತಿಯದಿವಸೇ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಂ ಅನಾಲಪಿತ್ವಾ ಪತ್ತಚೀವರಮಾದಾಯ ಗಾಮೇ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಚರಿತ್ವಾ ಪಿಣ್ಡಪಾತಮಾದಾಯ ಅತ್ತನೋ ವಸನಟ್ಠಾನೇಯೇವ ಪರಿಭುಞ್ಜಿತ್ವಾ ಸಾಮೀಚಿಮತ್ತಮ್ಪಿ ಅಕತ್ವಾ ತಂ ದಿವಸಂ ತತ್ಥೇವ ವಸಿತ್ವಾ ವಿಭಾತಾಯ ಚ ರತ್ತಿಯಾ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಂ ಅನಾರೋಚೇತ್ವಾವ ಯಥಾಫಾಸುಕಟ್ಠಾನಂ ಅಗಮಂಸು।
Athekadivasaṃ mahāthere dvinnampi ovādaṃ datvā attano vasanaṭṭhānaṃ paviṭṭhe pesuṇiko bhikkhu thokaṃ kālaṃ vītināmetvā mahātheraṃ upasaṅkamitvā vanditvā therena ‘‘kiṃ, āvuso, vikāle āgatosī’’ti ca vutte, ‘‘āma, bhante kiñci vattabbaṃ atthī’’ti vatvā ‘‘kathehi, āvuso’’ti therena anuññāto āha – ‘‘eso, bhante, tumhākaṃ sahāyakatthero sammukhā mitto viya attānaṃ dassetvā parammukhā sapatto viya upavadatī’’ti. ‘‘Kiṃ kathetī’’ti pucchito ‘‘suṇātha, bhante, ‘eso mahāthero saṭho māyāvī kuhako micchājīvena jīvikaṃ kappetī’ti tumhākaṃ aguṇaṃ kathetī’’ti āha. ‘‘Mā, āvuso, evaṃ bhaṇi, na so bhikkhu evaṃ maṃ upavadissati, gihikālato paṭṭhāya mama sabhāvaṃ jānāti ‘pesalo kalyāṇasīlo’’’ti. ‘‘Sace, bhante, tumhe attano visuddhacittatāya evaṃ cintetha, taṃ tumhākaṃyeva anucchavikaṃ, mayhaṃ pana tena saddhiṃ veraṃ natthi, kasmā ahaṃ tena avuttaṃ ‘vutta’nti vadāmi. Hotu, kālantarena sayameva jānissathā’’ti āha. Theropi puthujjanabhāvadosena dveḷhakacitto ‘‘evampi siyā’’ti sāsaṅkahadayo hutvā thokaṃ sithilavissāso ahosi. So bālo paṭhamaṃ mahātheraṃ paribhinditvā itarampi thenaṃ vuttanayeneva paribhindi. Atha te ubhopi therā dutiyadivase aññamaññaṃ anālapitvā pattacīvaramādāya gāme piṇḍāya caritvā piṇḍapātamādāya attano vasanaṭṭhāneyeva paribhuñjitvā sāmīcimattampi akatvā taṃ divasaṃ tattheva vasitvā vibhātāya ca rattiyā aññamaññaṃ anārocetvāva yathāphāsukaṭṭhānaṃ agamaṃsu.
ಪೇಸುಣಿಕಂ ಪನ ಭಿಕ್ಖುಂ ಪರಿಪುಣ್ಣಮನೋರಥಂ ಗಾಮಂ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಪವಿಟ್ಠಂ ಮನುಸ್ಸಾ ದಿಸ್ವಾ ಆಹಂಸು – ‘‘ಭನ್ತೇ, ಥೇರಾ ಕುಹಿಂ ಗತಾ’’ತಿ? ಸೋ ಆಹ – ‘‘ಸಬ್ಬರತ್ತಿಂ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಂ ಕಲಹಂ ಕತ್ವಾ ಮಯಾ ‘ಮಾ ಕಲಹಂ ಕರೋಥ, ಸಮಗ್ಗಾ ಹೋಥ, ಕಲಹೋ ನಾಮ ಅನತ್ಥಾವಹೋ ಆಯತಿದುಕ್ಖುಪ್ಪಾದಕೋ ಅಕುಸಲಸಂವತ್ತನಿಕೋ, ಪುರಿಮಕಾಪಿ ಕಲಹೇನ ಮಹತಾ ಹಿತಾ ಪರಿಭಟ್ಠಾ’ತಿಆದೀನಿ ವುಚ್ಚಮಾನಾಪಿ ಮಮ ವಚನಂ ಅನಾದಿಯಿತ್ವಾ ಪಕ್ಕನ್ತಾ’’ತಿ। ತತೋ ಮನುಸ್ಸಾ ‘‘ಥೇರಾ ತಾವ ಗಚ್ಛನ್ತು, ತುಮ್ಹೇ ಪನ ಅಮ್ಹಾಕಂ ಅನುಕಮ್ಪಾಯ ಇಧೇವ ಅನುಕ್ಕಣ್ಠಿತ್ವಾ ವಸಥಾ’’ತಿ ಯಾಚಿಂಸು। ಸೋ ‘‘ಸಾಧೂ’’ತಿ ಪಟಿಸ್ಸುಣಿತ್ವಾ ತತ್ಥೇವ ವಸನ್ತೋ ಕತಿಪಾಹೇನ ಚಿನ್ತೇಸಿ – ‘‘ಮಯಾ ಸೀಲವನ್ತೋ ಕಲ್ಯಾಣಧಮ್ಮಾ ಭಿಕ್ಖೂ ಆವಾಸಲೋಭೇನ ಪರಿಭಿನ್ನಾ, ಬಹುಂ ವತ ಮಯಾ ಪಾಪಕಮ್ಮಂ ಪಸುತ’’ನ್ತಿ ಬಲವವಿಪ್ಪಟಿಸಾರಾಭಿಭೂತೋ ಸೋಕವೇಗೇನ ಗಿಲಾನೋ ಹುತ್ವಾ ನಚಿರೇನೇವ ಕಾಲಂ ಕತ್ವಾ ಅವೀಚಿಮ್ಹಿ ನಿಬ್ಬತ್ತಿ।
Pesuṇikaṃ pana bhikkhuṃ paripuṇṇamanorathaṃ gāmaṃ piṇḍāya paviṭṭhaṃ manussā disvā āhaṃsu – ‘‘bhante, therā kuhiṃ gatā’’ti? So āha – ‘‘sabbarattiṃ aññamaññaṃ kalahaṃ katvā mayā ‘mā kalahaṃ karotha, samaggā hotha, kalaho nāma anatthāvaho āyatidukkhuppādako akusalasaṃvattaniko, purimakāpi kalahena mahatā hitā paribhaṭṭhā’tiādīni vuccamānāpi mama vacanaṃ anādiyitvā pakkantā’’ti. Tato manussā ‘‘therā tāva gacchantu, tumhe pana amhākaṃ anukampāya idheva anukkaṇṭhitvā vasathā’’ti yāciṃsu. So ‘‘sādhū’’ti paṭissuṇitvā tattheva vasanto katipāhena cintesi – ‘‘mayā sīlavanto kalyāṇadhammā bhikkhū āvāsalobhena paribhinnā, bahuṃ vata mayā pāpakammaṃ pasuta’’nti balavavippaṭisārābhibhūto sokavegena gilāno hutvā nacireneva kālaṃ katvā avīcimhi nibbatti.
ಇತರೇ ದ್ವೇ ಸಹಾಯಕತ್ಥೇರಾ ಜನಪದಚಾರಿಕಂ ಚರನ್ತಾ ಅಞ್ಞತರಸ್ಮಿಂ ಆವಾಸೇ ಸಮಾಗನ್ತ್ವಾ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಂ ಸಮ್ಮೋದಿತ್ವಾ ತೇನ ಭಿಕ್ಖುನಾ ವುತ್ತಂ ಭೇದವಚನಂ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಸ್ಸ ಆರೋಚೇತ್ವಾ ತಸ್ಸ ಅಭೂತಭಾವಂ ಞತ್ವಾ ಸಮಗ್ಗಾ ಹುತ್ವಾ ಅನುಕ್ಕಮೇನ ತಮೇವ ಆವಾಸಂ ಪಚ್ಚಾಗಮಿಂಸು। ಮನುಸ್ಸಾ ದ್ವೇ ಥೇರೇ ದಿಸ್ವಾ ಹಟ್ಠತುಟ್ಠಾ ಸಞ್ಜಾತಸೋಮನಸ್ಸಾ ಹುತ್ವಾ ಚತೂಹಿ ಪಚ್ಚಯೇಹಿ ಉಪಟ್ಠಹಿಂಸು। ಥೇರಾ ಚ ತತ್ಥೇವ ವಸನ್ತಾ ಸಪ್ಪಾಯಆಹಾರಲಾಭೇನ ಸಮಾಹಿತಚಿತ್ತಾ ವಿಪಸ್ಸನಂ ವಡ್ಢೇತ್ವಾ ನಚಿರೇನೇವ ಅರಹತ್ತಂ ಪಾಪುಣಿಂಸು।
Itare dve sahāyakattherā janapadacārikaṃ carantā aññatarasmiṃ āvāse samāgantvā aññamaññaṃ sammoditvā tena bhikkhunā vuttaṃ bhedavacanaṃ aññamaññassa ārocetvā tassa abhūtabhāvaṃ ñatvā samaggā hutvā anukkamena tameva āvāsaṃ paccāgamiṃsu. Manussā dve there disvā haṭṭhatuṭṭhā sañjātasomanassā hutvā catūhi paccayehi upaṭṭhahiṃsu. Therā ca tattheva vasantā sappāyaāhāralābhena samāhitacittā vipassanaṃ vaḍḍhetvā nacireneva arahattaṃ pāpuṇiṃsu.
ಪೇಸುಣಿಕೋ ಭಿಕ್ಖು ಏಕಂ ಬುದ್ಧನ್ತರಂ ನಿರಯೇ ಪಚ್ಚಿತ್ವಾ ಇಮಸ್ಮಿಂ ಬುದ್ಧುಪ್ಪಾದೇ ರಾಜಗಹಸ್ಸ ಅವಿದೂರೇ ಪೂತಿಮುಖಪೇತೋ ಹುತ್ವಾ ನಿಬ್ಬತ್ತಿ। ತಸ್ಸ ಕಾಯೋ ಸುವಣ್ಣವಣ್ಣೋ ಅಹೋಸಿ, ಮುಖತೋ ಪನ ಪುಳವಕಾ ನಿಕ್ಖಮಿತ್ವಾ ಇತೋ ಚಿತೋ ಚ ಮುಖಂ ಖಾದನ್ತಿ, ತಸ್ಸ ದೂರಮ್ಪಿ ಓಕಾಸಂ ಫರಿತ್ವಾ ದುಗ್ಗನ್ಧಂ ವಾಯತಿ। ಅಥಾಯಸ್ಮಾ ನಾರದೋ ಗಿಜ್ಝಕೂಟಪಬ್ಬತಾ ಓರೋಹನ್ತೋ ತಂ ದಿಸ್ವಾ –
Pesuṇiko bhikkhu ekaṃ buddhantaraṃ niraye paccitvā imasmiṃ buddhuppāde rājagahassa avidūre pūtimukhapeto hutvā nibbatti. Tassa kāyo suvaṇṇavaṇṇo ahosi, mukhato pana puḷavakā nikkhamitvā ito cito ca mukhaṃ khādanti, tassa dūrampi okāsaṃ pharitvā duggandhaṃ vāyati. Athāyasmā nārado gijjhakūṭapabbatā orohanto taṃ disvā –
೭.
7.
‘‘ದಿಬ್ಬಂ ಸುಭಂ ಧಾರೇಸಿ ವಣ್ಣಧಾತುಂ, ವೇಹಾಯಸಂ ತಿಟ್ಠಸಿ ಅನ್ತಲಿಕ್ಖೇ।
‘‘Dibbaṃ subhaṃ dhāresi vaṇṇadhātuṃ, vehāyasaṃ tiṭṭhasi antalikkhe;
ಮುಖಞ್ಚ ತೇ ಕಿಮಯೋ ಪೂತಿಗನ್ಧಂ, ಖಾದನ್ತಿ ಕಿಂ ಕಮ್ಮಮಕಾಸಿ ಪುಬ್ಬೇ’’ತಿ॥ –
Mukhañca te kimayo pūtigandhaṃ, khādanti kiṃ kammamakāsi pubbe’’ti. –
ಇಮಾಯ ಗಾಥಾಯ ಕತಕಮ್ಮಂ ಪುಚ್ಛಿ। ತತ್ಥ ದಿಬ್ಬನ್ತಿ ದಿವಿ ಭವಂ ದೇವತ್ತಭಾವಪರಿಯಾಪನ್ನಂ। ಇಧ ಪನ ದಿಬ್ಬಂ ವಿಯಾತಿ ದಿಬ್ಬಂ। ಸುಭನ್ತಿ ಸೋಭನಂ, ಸುನ್ದರಭಾವಂ ವಾ। ವಣ್ಣಧಾತುನ್ತಿ ಛವಿವಣ್ಣಂ। ಧಾರೇಸೀತಿ ವಹಸಿ । ವೇಹಾಯಸಂ ತಿಟ್ಠಸಿ ಅನ್ತಲಿಕ್ಖೇತಿ ವೇಹಾಯಸಸಞ್ಞಿತೇ ಅನ್ತಲಿಕ್ಖೇ ತಿಟ್ಠಸಿ। ಕೇಚಿ ಪನ ‘‘ವಿಹಾಯಸಂ ತಿಟ್ಠಸಿ ಅನ್ತಲಿಕ್ಖೇ’’ತಿ ಪಾಠಂ ವತ್ವಾ ವಿಹಾಯಸಂ ಓಭಾಸೇನ್ತೋ ಅನ್ತಲಿಕ್ಖೇ ತಿಟ್ಠಸೀತಿ ವಚನಸೇಸೇನ ಅತ್ಥಂ ವದನ್ತಿ। ಪೂತಿಗನ್ಧನ್ತಿ ಕುಣಪಗನ್ಧಂ, ದುಗ್ಗನ್ಧನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ। ಕಿಂ ಕಮ್ಮಮಕಾಸಿ ಪುಬ್ಬೇತಿ ಪರಮದುಗ್ಗನ್ಧಂ ತೇ ಮುಖಂ ಕಿಮಯೋ ಖಾದನ್ತಿ, ಕಾಯೋ ಚ ಸುವಣ್ಣವಣ್ಣೋ, ಕೀದಿಸಂ ನಾಮ ಕಮ್ಮಂ ಏವರೂಪಸ್ಸ ಅತ್ತಭಾವಸ್ಸ ಕಾರಣಭೂತಂ ಪುಬ್ಬೇ ತ್ವಂ ಅಕಾಸೀತಿ ಪುಚ್ಛಿ।
Imāya gāthāya katakammaṃ pucchi. Tattha dibbanti divi bhavaṃ devattabhāvapariyāpannaṃ. Idha pana dibbaṃ viyāti dibbaṃ. Subhanti sobhanaṃ, sundarabhāvaṃ vā. Vaṇṇadhātunti chavivaṇṇaṃ. Dhāresīti vahasi . Vehāyasaṃ tiṭṭhasi antalikkheti vehāyasasaññite antalikkhe tiṭṭhasi. Keci pana ‘‘vihāyasaṃ tiṭṭhasi antalikkhe’’ti pāṭhaṃ vatvā vihāyasaṃ obhāsento antalikkhe tiṭṭhasīti vacanasesena atthaṃ vadanti. Pūtigandhanti kuṇapagandhaṃ, duggandhanti attho. Kiṃ kammamakāsi pubbeti paramaduggandhaṃ te mukhaṃ kimayo khādanti, kāyo ca suvaṇṇavaṇṇo, kīdisaṃ nāma kammaṃ evarūpassa attabhāvassa kāraṇabhūtaṃ pubbe tvaṃ akāsīti pucchi.
ಏವಂ ಥೇರೇನ ಸೋ ಪೇತೋ ಅತ್ತನಾ ಕತಕಮ್ಮಂ ಪುಟ್ಠೋ ತಮತ್ಥಂ ವಿಸ್ಸಜ್ಜೇನ್ತೋ –
Evaṃ therena so peto attanā katakammaṃ puṭṭho tamatthaṃ vissajjento –
೮.
8.
‘‘ಸಮಣೋ ಅಹಂ ಪಾಪೋತಿದುಟ್ಠವಾಚೋ, ತಪಸ್ಸಿರೂಪೋ ಮುಖಸಾ ಅಸಞ್ಞತೋ।
‘‘Samaṇo ahaṃ pāpotiduṭṭhavāco, tapassirūpo mukhasā asaññato;
ಲದ್ಧಾ ಚ ಮೇ ತಮಸಾ ವಣ್ಣಧಾತು, ಮುಖಞ್ಚ ಮೇ ಪೇಸುಣಿಯೇನ ಪೂತೀ’’ತಿ॥ –
Laddhā ca me tamasā vaṇṇadhātu, mukhañca me pesuṇiyena pūtī’’ti. –
ಗಾಥಮಾಹ। ತತ್ಥ ಸಮಣೋ ಅಹಂ ಪಾಪೋತಿ ಅಹಂ ಲಾಮಕೋ ಸಮಣೋ ಪಾಪಭಿಕ್ಖು ಅಹೋಸಿಂ। ಅತಿದುಟ್ಠವಾಚೋತಿ ಅತಿದುಟ್ಠವಚನೋ, ಪರೇ ಅತಿಕ್ಕಮಿತ್ವಾ ಲಙ್ಘಿತ್ವಾ ವತ್ತಾ, ಪರೇಸಂ ಗುಣಪರಿಧಂಸಕವಚನೋತಿ ಅತ್ಥೋ। ‘‘ಅತಿದುಕ್ಖವಾಚೋ’’ತಿ ವಾ ಪಾಠೋ, ಅತಿವಿಯ ಫರುಸವಚನೋ ಮುಸಾವಾದಪೇಸುಞ್ಞಾದಿವಚೀದುಚ್ಚರಿತನಿರತೋ। ತಪಸ್ಸಿರೂಪೋತಿ ಸಮಣಪತಿರೂಪಕೋ। ಮುಖಸಾತಿ ಮುಖೇನ। ಲದ್ಧಾತಿ ಪಟಿಲದ್ಧಾ। ಚ-ಕಾರೋ ಸಮ್ಪಿಣ್ಡನತ್ಥೋ। ಮೇತಿ ಮಯಾ। ತಪಸಾತಿ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯೇನ। ಪೇಸುಣಿಯೇನಾತಿ ಪಿಸುಣವಾಚಾಯ। ಪುತೀತಿ ಪೂತಿಗನ್ಧಂ।
Gāthamāha. Tattha samaṇo ahaṃ pāpoti ahaṃ lāmako samaṇo pāpabhikkhu ahosiṃ. Atiduṭṭhavācoti atiduṭṭhavacano, pare atikkamitvā laṅghitvā vattā, paresaṃ guṇaparidhaṃsakavacanoti attho. ‘‘Atidukkhavāco’’ti vā pāṭho, ativiya pharusavacano musāvādapesuññādivacīduccaritanirato. Tapassirūpoti samaṇapatirūpako. Mukhasāti mukhena. Laddhāti paṭiladdhā. Ca-kāro sampiṇḍanattho. Meti mayā. Tapasāti brahmacariyena. Pesuṇiyenāti pisuṇavācāya. Putīti pūtigandhaṃ.
ಏವಂ ಸೋ ಪೇತೋ ಅತ್ತನಾ ಕತಕಮ್ಮಂ ಆಚಿಕ್ಖಿತ್ವಾ ಇದಾನಿ ಥೇರಸ್ಸ ಓವಾದಂ ದೇನ್ತೋ –
Evaṃ so peto attanā katakammaṃ ācikkhitvā idāni therassa ovādaṃ dento –
೯.
9.
‘‘ತಯಿದಂ ತಯಾ ನಾರದ ಸಾಮಂ ದಿಟ್ಠಂ,
‘‘Tayidaṃ tayā nārada sāmaṃ diṭṭhaṃ,
ಅನುಕಮ್ಪಕಾ ಯೇ ಕುಸಲಾ ವದೇಯ್ಯುಂ।
Anukampakā ye kusalā vadeyyuṃ;
ಮಾ ಪೇಸುಣಂ ಮಾ ಚ ಮುಸಾ ಅಭಾಣಿ,
Mā pesuṇaṃ mā ca musā abhāṇi,
ಯಕ್ಖೋ ತುವಂ ಹೋಹಿಸಿ ಕಾಮಕಾಮೀ’’ತಿ॥ –
Yakkho tuvaṃ hohisi kāmakāmī’’ti. –
ಓಸಾನಗಾಥಮಾಹ। ತತ್ಥ ತಯಿದನ್ತಿ ತಂ ಇದಂ ಮಮ ರೂಪಂ। ಅನುಕಮ್ಪಕಾ ಯೇ ಕುಸಲಾ ವದೇಯ್ಯುನ್ತಿ ಯೇ ಅನುಕಮ್ಪನಸೀಲಾ ಕಾರುಣಿಕಾ ಪರಹಿತಪಟಿಪತ್ತಿಯಂ ಕುಸಲಾ ನಿಪುಣಾ ಬುದ್ಧಾದಯೋ ಯಂ ವದೇಯ್ಯುಂ, ತದೇವ ವದಾಮೀತಿ ಅಧಿಪ್ಪಾಯೋ। ಇದಾನಿ ತಂ ಓವಾದಂ ದಸ್ಸೇನ್ತೋ ‘‘ಮಾ ಪೇಸುಣಂ ಮಾ ಚ ಮುಸಾ ಅಭಾಣಿ, ಯಕ್ಖೋ ತುವಂ ಹೋಹಿಸಿ ಕಾಮಕಾಮೀ’’ತಿ ಆಹ। ತಸ್ಸತ್ಥೋ – ಪೇಸುಣಂ ಪಿಸುಣವಚನಂ ಮುಸಾ ಚ ಮಾ ಅಭಾಣಿ ಮಾ ಕಥೇಹಿ। ಯದಿ ಹಿ ತ್ವಂ ಮುಸಾವಾದಂ ಪಿಸುಣವಾಚಞ್ಚ ಪಹಾಯ ವಾಚಾಯ ಸಞ್ಞತೋ ಭವೇಯ್ಯಾಸಿ, ಯಕ್ಖೋ ವಾ ದೇವೋ ವಾ ದೇವಞ್ಞತರೋ ವಾ ತ್ವಂ ಭವಿಸ್ಸಸಿ, ಕಾಮಂ ಕಾಮಿತಬ್ಬಂ ಉಳಾರಂ ದಿಬ್ಬಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಪಟಿಲಭಿತ್ವಾ ತತ್ಥ ಕಾಮನಸೀಲೋ ಯಥಾಸುಖಂ ಇನ್ದ್ರಿಯಾನಂ ಪರಿಚರಣೇನ ಅಭಿರಮಣಸೀಲೋತಿ।
Osānagāthamāha. Tattha tayidanti taṃ idaṃ mama rūpaṃ. Anukampakā ye kusalā vadeyyunti ye anukampanasīlā kāruṇikā parahitapaṭipattiyaṃ kusalā nipuṇā buddhādayo yaṃ vadeyyuṃ, tadeva vadāmīti adhippāyo. Idāni taṃ ovādaṃ dassento ‘‘mā pesuṇaṃ mā ca musā abhāṇi, yakkho tuvaṃ hohisi kāmakāmī’’ti āha. Tassattho – pesuṇaṃ pisuṇavacanaṃ musā ca mā abhāṇi mā kathehi. Yadi hi tvaṃ musāvādaṃ pisuṇavācañca pahāya vācāya saññato bhaveyyāsi, yakkho vā devo vā devaññataro vā tvaṃ bhavissasi, kāmaṃ kāmitabbaṃ uḷāraṃ dibbasampattiṃ paṭilabhitvā tattha kāmanasīlo yathāsukhaṃ indriyānaṃ paricaraṇena abhiramaṇasīloti.
ತಂ ಸುತ್ವಾ ಥೇರೋ ತತೋ ರಾಜಗಹಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಚರಿತ್ವಾ ಪಚ್ಛಾಭತ್ತಂ ಪಿಣ್ಡಪಾತಪಟಿಕ್ಕನ್ತೋ ಸತ್ಥು ತಮತ್ಥಂ ಆರೋಚೇಸಿ। ಸತ್ಥಾ ತಂ ಅಟ್ಠುಪ್ಪತ್ತಿಂ ಕತ್ವಾ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇಸಿ। ಸಾ ದೇಸನಾ ಸಮ್ಪತ್ತಪರಿಸಾಯ ಸಾತ್ಥಿಕಾ ಅಹೋಸೀತಿ।
Taṃ sutvā thero tato rājagahaṃ gantvā piṇḍāya caritvā pacchābhattaṃ piṇḍapātapaṭikkanto satthu tamatthaṃ ārocesi. Satthā taṃ aṭṭhuppattiṃ katvā dhammaṃ desesi. Sā desanā sampattaparisāya sātthikā ahosīti.
ಪೂತಿಮುಖಪೇತವತ್ಥುವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।
Pūtimukhapetavatthuvaṇṇanā niṭṭhitā.
Related texts:
ತಿಪಿಟಕ (ಮೂಲ) • Tipiṭaka (Mūla) / ಸುತ್ತಪಿಟಕ • Suttapiṭaka / ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯ • Khuddakanikāya / ಪೇತವತ್ಥುಪಾಳಿ • Petavatthupāḷi / ೩. ಪೂತಿಮುಖಪೇತವತ್ಥು • 3. Pūtimukhapetavatthu