| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒ฯ๒๐
The Related Suttas Collection 2.20
๒ฯ อนาถปิณฺฑิกวคฺค
2. With Anāthapiṇḍika
อนาถปิณฺฑิกสุตฺต
With Anāthapiṇḍika
เอกมนฺตํ ฐิโต โข อนาถปิณฺฑิโก เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ:
Standing to one side, the god Anāthapiṇḍika recited these verses in the Buddha’s presence:
“อิทญฺหิ ตํ เชตวนํ, อิสิสงฺฆนิเสวิตํ; อาวุตฺถํ ธมฺมราเชน, ปีติสญฺชนนํ มมฯ
“This is indeed that Jeta’s Grove, frequented by the Saṅgha of seers, where the King of Dhamma stayed: it brings me joy!
กมฺมํ วิชฺชา จ ธมฺโม จ, สีลํ ชีวิตมุตฺตมํ; เอเตน มจฺจา สุชฺฌนฺติ, น โคตฺเตน ธเนน วาฯ
Deeds, knowledge, and principle; ethical conduct, an excellent livelihood; by these are mortals purified, not by clan or wealth.
ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส, สมฺปสฺสํ อตฺถมตฺตโน; โยนิโส วิจิเน ธมฺมํ, เอวํ ตตฺถ วิสุชฺฌติฯ
That’s why an astute person, seeing what’s good for themselves, would examine the teaching rationally, and thus be purified in it.
สาริปุตฺโตว ปญฺญาย, สีเลน อุปสเมน จ; โยปิ ปารงฺคโต ภิกฺขุ, เอตาวปรโม สิยา”ติฯ
Sāriputta is full of wisdom, ethics, and peace. Even a bhikkhu who has crossed over might at best equal him.”
อิทมโวจ อนาถปิณฺฑิโก เทวปุตฺโตฯ อิทํ วตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายิฯ
This is what the god Anāthapiṇḍika said. Then he bowed and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right side, before vanishing right there.
อถ โข ภควา ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “อิมํ, ภิกฺขเว, รตฺตึ อญฺญตโร เทวปุตฺโต อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺโณ เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยนาหํ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิฯ เอกมนฺตํ ฐิโต โข, ภิกฺขเว, โส เทวปุตฺโต มม สนฺติเก อิมา คาถาโย อภาสิ:
Then, when the night had passed, the Buddha addressed the bhikkhus: “Bhikkhus, tonight, a certain glorious god, lighting up the entire Jeta’s Grove, came to me, bowed, stood to one side, and recited these verses in my presence.” The Buddha then repeated the verses in full.
‘อิทญฺหิ ตํ เชตวนํ, อิสิสงฺฆนิเสวิตํ; อาวุตฺถํ ธมฺมราเชน, ปีติสญฺชนนํ มมฯ
กมฺมํ วิชฺชา จ ธมฺโม จ, สีลํ ชีวิตมุตฺตมํ; เอเตน มจฺจา สุชฺฌนฺติ, น โคตฺเตน ธเนน วาฯ
ตสฺมา หิ ปณฺฑิโต โปโส, สมฺปสฺสํ อตฺถมตฺตโน; โยนิโส วิจิเน ธมฺมํ, เอวํ ตตฺถ วิสุชฺฌติฯ
สาริปุตฺโตว ปญฺญาย, สีเลน อุปสเมน จ; โยปิ ปารงฺคโต ภิกฺขุ, เอตาวปรโม สิยา'ติฯ
อิทมโวจ, ภิกฺขเว, โส เทวปุตฺโตฯ อิทํ วตฺวา มํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายี”ติฯ
เอวํ วุตฺเต, อายสฺมา อานนฺโท ภควนฺตํ เอตทโวจ: “โส หิ นูน, ภนฺเต, อนาถปิณฺฑิโก เทวปุตฺโต ภวิสฺสติฯ อนาถปิณฺฑิโก คหปติ อายสฺมนฺเต สาริปุตฺเต อภิปฺปสนฺโน อโหสี”ติฯ
When he said this, Venerable Ānanda said to the Buddha, “Sir, that god must surely have been Anāthapiṇḍika. For the householder Anāthapiṇḍika was devoted to Venerable Sāriputta.”
“สาธุ สาธุ, อานนฺท, ยาวตกํ โข, อานนฺท, ตกฺกาย ปตฺตพฺพํ อนุปฺปตฺตํ ตํ ตยาฯ อนาถปิณฺฑิโก หิ โส, อานนฺท, เทวปุตฺโต”ติฯ
“Good, good, Ānanda. You’ve reached the logical conclusion, as far as logic goes. For that was indeed the god Anāthapiṇḍika.”
อนาถปิณฺฑิกวคฺโค ทุติโยฯ
ตสฺสุทฺทานํ
จนฺทิมโส จ เวณฺฑุ จ, ทีฆลฏฺฐิ จ นนฺทโน; จนฺทโน วาสุทตฺโต จ, สุพฺรหฺมา กกุเธน จ; อุตฺตโร นวโม วุตฺโต, ทสโม อนาถปิณฺฑิโกติฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
