Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๖ฯ๕

    The Related Suttas Collection 6.5

    ๑ฯ ปฐมวคฺค

    1. The Appeal

    อญฺญตรพฺรหฺมสุตฺต

    A Certain Brahmā

    สาวตฺถินิทานํฯ

    At Sāvatthī.

    เตน โข ปน สมเยน อญฺญตรสฺส พฺรหฺมุโน เอวรูปํ ปาปกํ ทิฏฺฐิคตํ อุปฺปนฺนํ โหติ: “นตฺถิ โส สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา โย อิธ อาคจฺเฉยฺยา”ติฯ

    Now at that time a certain Brahmā had the following harmful misconception: “No ascetic or brahmin can come here!”

    อถ โข ภควา ตสฺส พฺรหฺมุโน เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส …เป… ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิฯ อถ โข ภควา ตสฺส พฺรหฺมุโน อุปริ เวหาสํ ปลฺลงฺเกน นิสีทิ เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวาฯ

    Then the Buddha knew what that Brahmā was thinking. As easily as a strong person would extend or contract their arm, he vanished from Jeta’s Grove and reappeared in that Brahmā realm. Then the Buddha sat cross-legged in the air above that Brahmā, having entered upon the fire element.

    อถ โข อายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส เอตทโหสิ: “กหํ นุ โข ภควา เอตรหิ วิหรตี”ติ? อทฺทสา โข อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ภควนฺตํ ทิพฺเพน จกฺขุนา วิสุทฺเธน อติกฺกนฺตมานุสเกน ตสฺส พฺรหฺมุโน อุปริ เวหาสํ ปลฺลงฺเกน นิสินฺนํ เตโชธาตุํ สมาปนฺนํฯ ทิสฺวาน—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส สมิญฺชิตํ วา พาหํ ปสาเรยฺย, ปสาริตํ วา พาหํ สมิญฺเชยฺย; เอวเมว—เชตวเน อนฺตรหิโต ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิฯ อถ โข อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ปุรตฺถิมํ ทิสํ นิสฺสาย ตสฺส พฺรหฺมุโน อุปริ เวหาสํ ปลฺลงฺเกน นิสีทิ เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวา นีจตรํ ภควโตฯ

    Then Venerable Mahāmoggallāna thought, “Where is the Buddha staying at present?” With clairvoyance that is purified and superhuman, he saw the Buddha seated cross-legged in the air above that Brahmā, having entered upon the fire element. Then, as easily as a strong person would extend or contract their arm, he vanished from Jeta’s Grove and reappeared in that Brahmā realm. Then Mahāmoggallāna—positioning himself in the east, below the Buddha—sat cross-legged in the air above that Brahmā, having entered upon the fire element.

    อถ โข อายสฺมโต มหากสฺสปสฺส เอตทโหสิ: “กหํ นุ โข ภควา เอตรหิ วิหรตี”ติ? อทฺทสา โข อายสฺมา มหากสฺสโป ภควนฺตํ ทิพฺเพน จกฺขุนา …เป… ทิสฺวาน—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส …เป… เอวเมว—เชตวเน อนฺตรหิโต ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิฯ อถ โข อายสฺมา มหากสฺสโป ทกฺขิณํ ทิสํ นิสฺสาย ตสฺส พฺรหฺมุโน อุปริ เวหาสํ ปลฺลงฺเกน นิสีทิ เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวา นีจตรํ ภควโตฯ

    Then Venerable Mahākassapa … positioned himself in the south …

    อถ โข อายสฺมโต มหากปฺปินสฺส เอตทโหสิ: “กหํ นุ โข ภควา เอตรหิ วิหรตี”ติ? อทฺทสา โข อายสฺมา มหากปฺปิโน ภควนฺตํ ทิพฺเพน จกฺขุนา …เป… เตโชธาตุํ สมาปนฺนํฯ ทิสฺวาน—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส …เป… เอวเมว—เชตวเน อนฺตรหิโต ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิฯ อถ โข อายสฺมา มหากปฺปิโน ปจฺฉิมํ ทิสํ นิสฺสาย ตสฺส พฺรหฺมุโน อุปริ เวหาสํ ปลฺลงฺเกน นิสีทิ เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวา นีจตรํ ภควโตฯ

    Venerable Mahākappina … positioned himself in the west …

    อถ โข อายสฺมโต อนุรุทฺธสฺส เอตทโหสิ: “กหํ นุ โข ภควา เอตรหิ วิหรตี”ติ? อทฺทสา โข อายสฺมา อนุรุทฺโธ …เป… เตโชธาตุํ สมาปนฺนํฯ ทิสฺวาน—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส …เป… ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิฯ อถ โข อายสฺมา อนุรุทฺโธ อุตฺตรํ ทิสํ นิสฺสาย ตสฺส พฺรหฺมุโน อุปริ เวหาสํ ปลฺลงฺเกน นิสีทิ เตโชธาตุํ สมาปชฺชิตฺวา นีจตรํ ภควโตฯ

    Venerable Anuruddha … positioned himself in the north, below the Buddha, sitting cross-legged in the air above that Brahmā, having entered upon the fire element.

    อถ โข อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ตํ พฺรหฺมานํ คาถาย อชฺฌภาสิ:

    Then Mahāmoggallāna addressed that Brahmā in verse:

    “อชฺชาปิ เต อาวุโส สา ทิฏฺฐิ, ยา เต ทิฏฺฐิ ปุเร อหุ; ปสฺสสิ วีติวตฺตนฺตํ, พฺรหฺมโลเก ปภสฺสรนฺ”ติฯ

    “Sir, do you still have the same view that you had in the past? Or do you see the radiance transcending the Brahmā realm?”

    “น เม มาริส สา ทิฏฺฐิ, ยา เม ทิฏฺฐิ ปุเร อหุ; ปสฺสามิ วีติวตฺตนฺตํ, พฺรหฺมโลเก ปภสฺสรํ; สฺวาหํ อชฺช กถํ วชฺชํ, อหํ นิจฺโจมฺหิ สสฺสโต”ติฯ

    “Good sir, I don’t have that view that I had in the past. I see the radiance transcending the Brahmā realm. So how could I say today that I am permanent and eternal?”

    อถ โข ภควา ตํ พฺรหฺมานํ สํเวเชตฺวา—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส สมิญฺชิตํ วา พาหํ ปสาเรยฺย, ปสาริตํ วา พาหํ สมิญฺเชยฺย; เอวเมว—ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก อนฺตรหิโต เชตวเน ปาตุรโหสิฯ

    Having inspired a sense of awe in the Brahmā, as easily as a strong person would extend or contract their arm, the Buddha vanished from the Brahmā realm and reappeared in Jeta’s Grove.

    อถ โข โส พฺรหฺมา อญฺญตรํ พฺรหฺมปาริสชฺชํ อามนฺเตสิ: “เอหิ ตฺวํ, มาริส, เยนายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เตนุปสงฺกม; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ เอวํ วเทหิ: ‘อตฺถิ นุ โข, มาริส โมคฺคลฺลาน, อญฺเญปิ ตสฺส ภควโต สาวกา เอวํมหิทฺธิกา เอวํมหานุภาวา; เสยฺยถาปิ ภวํ โมคฺคลฺลาโน กสฺสโป กปฺปิโน อนุรุทฺโธ'”ติ?

    Then that Brahmā addressed a member of his retinue, “Please, good sir, go up to Venerable Mahāmoggallāna and say to him: ‘Moggallāna my good sir, are there any other disciples of the Buddha who have power and might comparable to the masters Moggallāna, Kassapa, Kappina, and Anuruddha?’”

    “เอวํ, มาริสา”ติ โข โส พฺรหฺมปาริสชฺโช ตสฺส พฺรหฺมุโน ปฏิสฺสุตฺวา เยนายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ มหาโมคฺคลฺลานํ เอตทโวจ: “อตฺถิ นุ โข, มาริส โมคฺคลฺลาน, อญฺเญปิ ตสฺส ภควโต สาวกา เอวํมหิทฺธิกา เอวํมหานุภาวา; เสยฺยถาปิ ภวํ โมคฺคลฺลาโน กสฺสโป กปฺปิโน อนุรุทฺโธ”ติ?

    “Yes, good sir,” replied that retinue member. He went to Moggallāna and asked as instructed.

    อถ โข อายสฺมา มหาโมคฺคลฺลาโน ตํ พฺรหฺมปาริสชฺชํ คาถาย อชฺฌภาสิ:

    Then Mahāmoggallāna addressed that member of Brahmā’s retinue in verse:

    “เตวิชฺชา อิทฺธิปตฺตา จ, เจโตปริยายโกวิทา; ขีณาสวา อรหนฺโต, พหู พุทฺธสฺส สาวกา”ติฯ

    “There are many disciples of the Buddha who have the three knowledges, and have attained psychic power, expert in reading minds, they’re perfected ones with defilements ended.”

    อถ โข โส พฺรหฺมปาริสชฺโช อายสฺมโต มหาโมคฺคลฺลานสฺส ภาสิตํ อภินนฺทิตฺวา อนุโมทิตฺวา เยน โส พฺรหฺมา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตํ พฺรหฺมานํ เอตทโวจ: “อายสฺมา, มาริส, มหาโมคฺคลฺลาโน เอวมาห:

    Then that member of Brahmā’s retinue, having approved and agreed with what Mahāmoggallāna said, went to that Brahmā and said to him, “Good sir, Venerable Mahāmoggallāna said this:

    ‘เตวิชฺชา อิทฺธิปตฺตา จ, เจโตปริยายโกวิทา; ขีณาสวา อรหนฺโต, พหู พุทฺธสฺส สาวกา'”ติฯ

    ‘There are many disciples of the Buddha who have the three knowledges, and have attained psychic power, expert in reading minds, they’re perfected ones with defilements ended.’”

    อิทมโวจ โส พฺรหฺมปาริสชฺโชฯ อตฺตมโน จ โส พฺรหฺมา ตสฺส พฺรหฺมปาริสชฺชสฺส ภาสิตํ อภินนฺทีติฯ

    That’s what that member of Brahmā’s retinue said. Satisfied, that Brahmā was happy with what the member of his retinue said.





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact