| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๗๖
The Related Suttas Collection 22.76
๘ฯ ขชฺชนียวคฺค
8. Itchy
อรหนฺตสุตฺต
The Perfected Ones
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
“รูปํ, ภิกฺขเว, อนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํ; ยํ ทุกฺขํ ตทนตฺตา; ยทนตฺตา ตํ ‘เนตํ มม, เนโสหมสฺมิ, น เมโส อตฺตา'ติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ทฏฺฐพฺพํฯ
“Bhikkhus, form is impermanent. What’s impermanent is suffering. What’s suffering is not-self. And what’s not-self should be truly seen with right understanding like this: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
เวทนา …
Feeling …
สญฺญา …
Perception …
สงฺขารา …
Choices …
วิญฺญาณํ อนิจฺจํฯ ยทนิจฺจํ ตํ ทุกฺขํ; ยํ ทุกฺขํ ตทนตฺตา; ยทนตฺตา ตํ ‘เนตํ มม, เนโสหมสฺมิ, น เมโส อตฺตา'ติ เอวเมตํ ยถาภูตํ สมฺมปฺปญฺญาย ทฏฺฐพฺพํฯ
Consciousness is impermanent. What’s impermanent is suffering. What’s suffering is not-self. And what’s not-self should be truly seen with right understanding like this: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’
เอวํ ปสฺสํ, ภิกฺขเว, สุตวา อริยสาวโก รูปสฺมิมฺปิ นิพฺพินฺทติ, เวทนายปิ … สญฺญายปิ … สงฺขาเรสุปิ … วิญฺญาณสฺมิมฺปิ นิพฺพินฺทติฯ นิพฺพินฺทํ วิรชฺชติ; วิราคา วิมุจฺจติฯ วิมุตฺตสฺมึ วิมุตฺตมิติ ญาณํ โหติฯ
Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with form, feeling, perception, choices, and consciousness. Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.
‘ขีณา ชาติ, วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ, กตํ กรณียํ, นาปรํ อิตฺถตฺตายา'ติ ปชานาติฯ ยาวตา, ภิกฺขเว, สตฺตาวาสา, ยาวตา ภวคฺคํ, เอเต อคฺคา, เอเต เสฏฺฐา โลกสฺมึ ยทิทํ อรหนฺโต”ติฯ
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’ As far as there are abodes of sentient beings, even up until the pinnacle of existence, the perfected ones are the foremost and the best.”
อิทมโวจ ภควาฯ อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“สุขิโน วต อรหนฺโต, ตณฺหา เตสํ น วิชฺชติ; อสฺมิมาโน สมุจฺฉินฺโน, โมหชาลํ ปทาลิตํฯ
“Oh! How happy are the perfected ones! Craving is not found in them, the conceit ‘I am’ is cut off, and the net of delusion is shattered.
อเนชํ เต อนุปฺปตฺตา, จิตฺตํ เตสํ อนาวิลํ; โลเก อนุปลิตฺตา เต, พฺรหฺมภูตา อนาสวาฯ
They’ve attained imperturbability, their minds are unclouded, nothing in the world clings to them, manifesting divinity, undefiled.
ปญฺจกฺขนฺเธ ปริญฺญาย, สตฺต สทฺธมฺมโคจรา; ปสํสิยา สปฺปุริสา, ปุตฺตา พุทฺธสฺส โอรสาฯ
Completely understanding the five aggregates, their domain is the seven good qualities. Those good people are praiseworthy, the Buddha’s rightful children.
สตฺตรตนสมฺปนฺนา, ตีสุ สิกฺขาสุ สิกฺขิตา; อนุวิจรนฺติ มหาวีรา, ปหีนภยเภรวาฯ
Endowed with the seven gems, and trained in the three trainings, the great heroes live on, with fear and dread given up.
ทสหงฺเคหิ สมฺปนฺนา, มหานาคา สมาหิตา; เอเต โข เสฏฺฐา โลกสฺมึ, ตณฺหา เตสํ น วิชฺชติฯ
Endowed with ten factors, those giants have immersion. These are the best in the world, craving is not found in them.
อเสขญาณมุปฺปนฺนํ, อนฺติโมยํ สมุสฺสโย; โย สาโร พฺรหฺมจริยสฺส, ตสฺมึ อปรปจฺจยาฯ
The master’s knowledge has arisen: ‘This bag of bones is my last.’ They are independent of others in the core of the spiritual path.
วิธาสุ น วิกมฺปนฺติ, วิปฺปมุตฺตา ปุนพฺภวา; ทนฺตภูมิมนุปฺปตฺตา, เต โลเก วิชิตาวิโนฯ
Unwavering in the face of discrimination, they’re freed from future lives. They’ve reached the level of the tamed, in the world, they’re the winners.
อุทฺธํ ติริยํ อปาจีนํ, นนฺที เตสํ น วิชฺชติ; นทนฺติ เต สีหนาทํ, พุทฺธา โลเก อนุตฺตรา”ติฯ
Above, below, all round, relishing is not found in them. They roar their lion’s roar: ‘The awakened are supreme in the world!’”
จตุตฺถํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
