Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๖ฯ๔
The Related Suttas Collection 6.4
๑ฯ ปฐมวคฺค
1. The Appeal
พกพฺรหฺมสุตฺต
With Baka the Brahmā
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
เตน โข ปน สมเยน พกสฺส พฺรหฺมุโน เอวรูปํ ปาปกํ ทิฏฺฐิคตํ อุปฺปนฺนํ โหติ: “อิทํ นิจฺจํ, อิทํ ธุวํ, อิทํ สสฺสตํ, อิทํ เกวลํ, อิทํ อจวนธมฺมํ, อิทญฺหิ น ชายติ น ชียติ น มียติ น จวติ น อุปปชฺชติ, อิโต จ ปนญฺญํ อุตฺตริ นิสฺสรณํ นตฺถี”ติฯ
Now at that time Baka the Brahmā had the following harmful misconception: “This is permanent, this is everlasting, this is eternal, this is whole, this is imperishable. For this is where there’s no being born, growing old, dying, passing away, or being reborn. And there’s no other escape beyond this.”
อถ โข ภควา พกสฺส พฺรหฺมุโน เจตสา เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส สมิญฺชิตํ วา พาหํ ปสาเรยฺย, ปสาริตํ วา พาหํ สมิญฺเชยฺย; เอวเมว—เชตวเน อนฺตรหิโต ตสฺมึ พฺรหฺมโลเก ปาตุรโหสิฯ
Then the Buddha knew what Baka the Brahmā was thinking. As easily as a strong person would extend or contract their arm, he vanished from Jeta’s Grove and reappeared in that Brahmā realm.
อทฺทสา โข พโก พฺรหฺมา ภควนฺตํ ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํฯ ทิสฺวาน ภควนฺตํ เอตทโวจ: “เอหิ โข, มาริส, สฺวาคตํ เต, มาริสฯ จิรสฺสํ โข, มาริส, อิมํ ปริยายมกาสิ ยทิทํ อิธาคมนายฯ อิทญฺหิ, มาริส, นิจฺจํ, อิทํ ธุวํ, อิทํ สสฺสตํ, อิทํ เกวลํ, อิทํ อจวนธมฺมํ, อิทญฺหิ น ชายติ น ชียติ น มียติ น จวติ น อุปปชฺชติฯ อิโต จ ปนญฺญํ อุตฺตริ นิสฺสรณํ นตฺถี”ติฯ
Baka the Brahmā saw the Buddha coming off in the distance and said to him, “Come, good sir! Welcome, good sir! It’s been a long time since you took the opportunity to come here. For this is permanent, this is everlasting, this is eternal, this is complete, this is imperishable. For this is where there’s no being born, growing old, dying, passing away, or being reborn. And there’s no other escape beyond this.”
เอวํ วุตฺเต, ภควา พกํ พฺรหฺมานํ เอตทโวจ: “อวิชฺชาคโต วต โภ พโก พฺรหฺมา, อวิชฺชาคโต วต โภ พโก พฺรหฺมาฯ ยตฺร หิ นาม อนิจฺจํเยว สมานํ นิจฺจนฺติ วกฺขติ, อธุวํเยว สมานํ ธุวนฺติ วกฺขติ, อสสฺสตํเยว สมานํ สสฺสตนฺติ วกฺขติ, อเกวลํเยว สมานํ เกวลนฺติ วกฺขติ, จวนธมฺมํเยว สมานํ อจวนธมฺมนฺติ วกฺขติฯ ยตฺถ จ ปน ชายติ จ ชียติ จ มียติ จ จวติ จ อุปปชฺชติ จ, ตญฺจ ตถา วกฺขติ: ‘อิทญฺหิ น ชายติ น ชียติ น มียติ น จวติ น อุปปชฺชติ'ฯ สนฺตญฺจ ปนญฺญํ อุตฺตริ นิสฺสรณํ, ‘นตฺถญฺญํ อุตฺตริ นิสฺสรณนฺ'ติ วกฺขตี”ติฯ
When he had spoken, the Buddha said to him, “Alas, Baka the Brahmā is lost in ignorance! Alas, Baka the Brahmā is lost in ignorance! Because what is actually impermanent, not lasting, transient, incomplete, and perishable, he says is permanent, everlasting, eternal, complete, and imperishable. And where there is being born, growing old, dying, passing away, and being reborn, he says that there’s no being born, growing old, dying, passing away, or being reborn. And although there is another escape beyond this, he says that there’s no other escape beyond this.”
“ทฺวาสตฺตติ โคตม ปุญฺญกมฺมา, วสวตฺติโน ชาติชรํ อตีตา; อยมนฺติมา เวทคู พฺรหฺมุปปตฺติ, อสฺมาภิชปฺปนฺติ ชนา อเนกา”ติฯ
“Gotama, we seventy-two merit-makers
are now wielders of power, having passed beyond rebirth and old age. This is our last rebirth as Brahmā, knowledge master. And now many people pray to us.”
“อปฺปญฺหิ เอตํ น หิ ทีฆมายุ, ยํ ตฺวํ พก มญฺญสิ ทีฆมายุํ; สตํ สหสฺสานํ นิรพฺพุทานํ, อายุํ ปชานามิ ตวาหํ พฺรเหฺม”ติฯ
“But, Baka, the life span here is short, not long, though you think it’s long. I know that your life span is two quinquadecillion years, Brahmā.”
“อนนฺตทสฺสี ภควาหมสฺมิ, ชาติชรํ โสกมุปาติวตฺโต; กึ เม ปุราณํ วตสีลวตฺตํ, อาจิกฺข เม ตํ ยมหํ วิชญฺญา”ติฯ
“Blessed One, I am the one of infinite vision, who has gone beyond rebirth and old age and sorrow. What precepts and observances
“ยํ ตฺวํ อปาเยสิ พหู มนุเสฺส, ปิปาสิเต ฆมฺมนิ สมฺปเรเต; ตํ เต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ, สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิฯ
“You gave drink to many people who were oppressed by thirst and heat. They’re the precepts and observances
ยํ เอณิกูลสฺมึ ชนํ คหีตํ, อโมจยี คยฺหกํ นียมานํ; ตํ เต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ, สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิฯ
When people at Deer River Bank were seized, you released the captives as they were led away. That’s the precepts and observances
คงฺคาย โสตสฺมึ คหีตนาวํ, ลุทฺเทน นาเคน มนุสฺสกมฺยา; ปโมจยิตฺถ พลสา ปสยฺห, ตํ เต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ; สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามิฯ
When a boat on the Ganges River was seized by a fierce dragon desiring human flesh, you freed it wielding mighty force. That’s the precepts and observances
กปฺโป จ เต พทฺธจโร อโหสึ, สมฺพุทฺธิมนฺตํ วตินํ อมญฺญิ; ตํ เต ปุราณํ วตสีลวตฺตํ, สุตฺตปฺปพุทฺโธว อนุสฺสรามี”ติฯ
I used to be your servant named Kappa. You thought he was intelligent and loyal. That’s the precepts and observances
“อทฺธา ปชานาสิ มเมตมายุํ, อญฺเญปิ ชานาสิ ตถา หิ พุทฺโธ; ตถา หิ ตฺยายํ ชลิตานุภาโว, โอภาสยํ ติฏฺฐติ พฺรหฺมโลกนฺ”ติฯ
“You certainly understand this life span of mine. And others, too, you know;
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]