Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๔๑ฯ๓
The Related Suttas Collection 41.3
๑ฯ จิตฺตวคฺค
1. With Citta
ทุติไยสิทตฺตสุตฺต
With Isidatta (2nd)
เอกํ สมยํ สมฺพหุลา เถรา ภิกฺขู มจฺฉิกาสณฺเฑ วิหรนฺติ อมฺพาฏกวเนฯ
At one time several senior bhikkhus were staying near Macchikāsaṇḍa in the Wild Mango Grove.
อถ โข จิตฺโต คหปติ เยน เถรา ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เถเร ภิกฺขู อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข จิตฺโต คหปติ เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ: “อธิวาเสนฺตุ เม, ภนฺเต เถรา, สฺวาตนาย ภตฺตนฺ”ติฯ
Then Citta the householder went up to them, bowed, sat down to one side, and said to them, “Honorable Seniors, please accept my offering of tomorrow’s meal.”
อธิวาเสสุํ โข เถรา ภิกฺขู ตุณฺหีภาเวนฯ อถ โข จิตฺโต คหปติ เถรานํ ภิกฺขูนํ อธิวาสนํ วิทิตฺวา อุฏฺฐายาสนา เถเร ภิกฺขู อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ปกฺกามิฯ
They consented with silence. Then, knowing that the senior bhikkhus had consented, Citta got up from his seat, bowed, and respectfully circled them, keeping them on his right, before leaving.
อถ โข เถรา ภิกฺขู ตสฺสา รตฺติยา อจฺจเยน ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย เยน จิตฺตสฺส คหปติสฺส นิเวสนํ เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺญตฺเต อาสเน นิสีทึสุฯ
Then when the night had passed, the senior bhikkhus robed up in the morning and, taking their bowls and robes, went to Citta’s home, and sat down on the seats spread out.
อถ โข จิตฺโต คหปติ เยน เถรา ภิกฺขู เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา เถเร ภิกฺขู อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข จิตฺโต คหปติ อายสฺมนฺตํ เถรํ เอตทโวจ:
So he went up to them, bowed, sat down to one side, and said to the senior venerable:
“ยา อิมา, ภนฺเต เถร, อเนกวิหิตา ทิฏฺฐิโย โลเก อุปฺปชฺชนฺติ: ‘สสฺสโต โลโกติ วา, อสสฺสโต โลโกติ วา, อนฺตวา โลโกติ วา, อนนฺตวา โลโกติ วา, ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺติ วา, อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺติ วา, โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณา'ติ วาฯ ยานิ จิมานิ ทฺวาสฏฺฐิ ทิฏฺฐิคตานิ พฺรหฺมชาเล ภณิตานิ; อิมา นุ โข, ภนฺเต, ทิฏฺฐิโย กิสฺมึ สติ โหนฺติ, กิสฺมึ อสติ น โหนฺตี”ติ?
“Honorable Senior, there are many different views that arise in the world. For example: the cosmos is eternal, or not eternal, or finite, or infinite; the soul and the body are the same thing, or they are different things; after death, a Realized One still exists, or no longer exists, or both still exists and no longer exists, or neither still exists nor no longer exists. And also the sixty-two misconceptions spoken of in “The Divine Net”. When what exists do these views come to be? When what doesn’t exist do these views not come to be?”
เอวํ วุตฺเต, อายสฺมา เถโร ตุณฺหี อโหสิฯ
When he said this, the venerable senior kept silent.
ทุติยมฺปิ โข จิตฺโต คหปติ …เป…
For a second time …
ตติยมฺปิ โข จิตฺโต คหปติ อายสฺมนฺตํ เถรํ เอตทโวจ:
And for a third time, Citta said to him:
“ยา อิมา, ภนฺเต เถร, อเนกวิหิตา ทิฏฺฐิโย โลเก อุปฺปชฺชนฺติ—สสฺสโต โลโกติ วา, อสสฺสโต โลโกติ วา, อนฺตวา โลโกติ วา, อนนฺตวา โลโกติ วา, ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺติ วา, อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺติ วา, โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วาฯ ยานิ จิมานิ ทฺวาสฏฺฐิ ทิฏฺฐิคตานิ พฺรหฺมชาเล ภณิตานิ; อิมา นุ โข, ภนฺเต, ทิฏฺฐิโย กิสฺมึ สติ โหนฺติ, กิสฺมึ อสติ น โหนฺตี”ติ?
“Honorable Senior, there are many different views that arise in the world. … When what exists do these views come to be? When what doesn’t exist do these views not come to be?”
ตติยมฺปิ โข อายสฺมา เถโร ตุณฺหี อโหสิฯ
And a second time and a third time the senior venerable kept silent.
เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา อิสิทตฺโต ตสฺมึ ภิกฺขุสงฺเฆ สพฺพนวโก โหติฯ อถ โข อายสฺมา อิสิทตฺโต อายสฺมนฺตํ เถรํ เอตทโวจ: “พฺยากโรมหํ, ภนฺเต เถร, จิตฺตสฺส คหปติโน เอตํ ปญฺหนฺ”ติ?
Now at that time Venerable Isidatta was the most junior bhikkhu in that Saṅgha. He said to the venerable senior, “Honorable Senior, may I answer Citta’s question?”
“พฺยากโรหิ ตฺวํ, อาวุโส อิสิทตฺต, จิตฺตสฺส คหปติโน เอตํ ปญฺหนฺ”ติฯ
“Answer it, Friend Isidatta.”
“เอวญฺหิ ตฺวํ, คหปติ, ปุจฺฉสิ: ‘ยา อิมา, ภนฺเต เถร, อเนกวิหิตา ทิฏฺฐิโย โลเก อุปฺปชฺชนฺติ—สสฺสโต โลโกติ วา …เป…; อิมา นุ โข, ภนฺเต, ทิฏฺฐิโย กิสฺมึ สติ โหนฺติ, กิสฺมึ อสติ น โหนฺตี'”ติ? “เอวํ, ภนฺเต”ฯ
“Householder, is this your question: ‘There are many different views that arise in the world … When what exists do these views come to be? When what doesn’t exist do these views not come to be?’” “Yes, sir.”
“ยา อิมา, คหปติ, อเนกวิหิตา ทิฏฺฐิโย โลเก อุปฺปชฺชนฺติ: ‘สสฺสโต โลโกติ วา, อสสฺสโต โลโกติ วา, อนฺตวา โลโกติ วา อนนฺตวา โลโกติ วา, ตํ ชีวํ ตํ สรีรนฺติ วา, อญฺญํ ชีวํ อญฺญํ สรีรนฺติ วา, โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, โหติ จ น จ โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วา, เนว โหติ น น โหติ ตถาคโต ปรํ มรณาติ วาฯ ยานิ จิมานิ ทฺวาสฏฺฐิ ทิฏฺฐิคตานิ พฺรหฺมชาเล ภณิตานิ;
“Householder, there are many different views that arise in the world. For example: the cosmos is eternal, or not eternal, or finite, or infinite; the soul and the body are the same thing, or they are different things; after death, a Realized One still exists, or no longer exists, or both still exists and no longer exists, or neither still exists nor no longer exists. And also the sixty-two misconceptions spoken of in “The Divine Net”.
อิมา โข, คหปติ, ทิฏฺฐิโย สกฺกายทิฏฺฐิยา สติ โหนฺติ, สกฺกายทิฏฺฐิยา อสติ น โหนฺตี'”ติฯ
These views come to be when identity view exists. When identity view does not exist they do not come to be.”
“กถํ ปน, ภนฺเต, สกฺกายทิฏฺฐิ โหตี”ติ?
“But sir, how does identity view come about?”
“อิธ, คหปติ, อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน อริยานํ อทสฺสาวี อริยธมฺมสฺส อโกวิโท อริยธมฺเม อวินีโต, สปฺปุริสานํ อทสฺสาวี สปฺปุริสธมฺมสฺส อโกวิโท สปฺปุริสธมฺเม อวินีโต
“It’s when an unlearned ordinary person has not seen the noble ones, and is neither skilled nor trained in the teaching of the noble ones. They’ve not seen good persons, and are neither skilled nor trained in the teaching of the good persons.
รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, รูปวนฺตํ วา อตฺตานํ, อตฺตนิ วา รูปํ, รูปสฺมึ วา อตฺตานํ; เวทนํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ …เป… สญฺญํ … สงฺขาเร … วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ, อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํฯ
They regard form as self, self as having form, form in self, or self in form. They regard feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness.
เอวํ โข, คหปติ, สกฺกายทิฏฺฐิ โหตี”ติฯ
That’s how identity view comes about.”
“กถํ ปน, ภนฺเต, สกฺกายทิฏฺฐิ น โหตี”ติ?
“But sir, how does identity view not come about?”
“อิธ, คหปติ, สุตวา อริยสาวโก อริยานํ ทสฺสาวี อริยธมฺมสฺส โกวิโท อริยธมฺเม สุวินีโต สปฺปุริสานํ ทสฺสาวี สปฺปุริสธมฺมสฺส โกวิโท สปฺปุริสธมฺเม สุวินีโต
“It’s when a learned noble disciple has seen the noble ones, and is skilled and trained in the teaching of the noble ones. They’ve seen good persons, and are skilled and trained in the teaching of the good persons.
น รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, น รูปวนฺตํ วา อตฺตานํ, น อตฺตนิ วา รูปํ, น รูปสฺมึ วา อตฺตานํ; น เวทนํ … น สญฺญํ … น สงฺขาเร … น วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, น วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ, น อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, น วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํฯ
They don’t regard form as self, self as having form, form in self, or self in form. They don’t regard feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness.
เอวํ โข, คหปติ, สกฺกายทิฏฺฐิ น โหตี”ติฯ
That’s how identity view does not come about.”
“กุโต, ภนฺเต, อโยฺย อิสิทตฺโต อาคจฺฉตี”ติ?
“Sir, where has Venerable Isidatta come from?”
“อวนฺติยา โข, คหปติ, อาคจฺฉามี”ติฯ
“I come from Avanti, householder.”
“อตฺถิ, ภนฺเต, อวนฺติยา อิสิทตฺโต นาม กุลปุตฺโต อมฺหากํ อทิฏฺฐสหาโย ปพฺพชิโต? ทิฏฺโฐ โส อายสฺมตา”ติ?
“Sir, there’s a friend of mine called Isidatta who I’ve never met. He’s gone forth from a good family in Avanti. Have you met him?”
“เอวํ, คหปตี”ติฯ
“Yes, householder.”
“กหํ นุ โข โส, ภนฺเต, อายสฺมา เอตรหิ วิหรตี”ติ? เอวํ วุตฺเต, อายสฺมา อิสิทตฺโต ตุณฺหี อโหสิฯ
“Sir, where is that venerable now staying?” When he said this, Isidatta kept silent.
“อโยฺย โน, ภนฺเต, อิสิทตฺโต”ติ?
“Sir, are you that Isidatta?”
“เอวํ, คหปตี”ติฯ
“Yes, householder.”
“อภิรมตุ, ภนฺเต, อโยฺย อิสิทตฺโต มจฺฉิกาสณฺเฑฯ รมณียํ อมฺพาฏกวนํฯ อหํ อยฺยสฺส อิสิทตฺตสฺส อุสฺสุกฺกํ กริสฺสามิ จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปฺปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานนฺ”ติฯ
“Sir, I hope Venerable Isidatta is happy here in Macchikāsaṇḍa, for the Wild Mango Grove is lovely. I’ll make sure that Venerable Isidatta is provided with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick.”
“กลฺยาณํ วุจฺจติ, คหปตี”ติฯ
“That’s nice of you to say, householder.”
อถ โข จิตฺโต คหปติ อายสฺมโต อิสิทตฺตสฺส ภาสิตํ อภินนฺทิตฺวา อนุโมทิตฺวา เถเร ภิกฺขู ปณีเตน ขาทนีเยน โภชนีเยน สหตฺถา สนฺตปฺเปสิ สมฺปวาเรสิฯ อถ โข เถรา ภิกฺขู ภุตฺตาวิโน โอนีตปตฺตปาณิโน อุฏฺฐายาสนา ปกฺกมึสุฯ
Then Citta, having approved and agreed with what Isidatta said, served and satisfied the senior bhikkhus with his own hands with delicious fresh and cooked foods. When the senior bhikkhus had eaten and washed their hands and bowls, they got up from their seats and left.
อถ โข อายสฺมา เถโร อายสฺมนฺตํ อิสิทตฺตํ เอตทโวจ: “สาธุ โข ตํ, อาวุโส อิสิทตฺต, เอโส ปโญฺห ปฏิภาสิฯ เนโส ปโญฺห มํ ปฏิภาสิฯ เตนหาวุโส อิสิทตฺต, ยทา อญฺญถาปิ เอวรูโป ปโญฺห อาคจฺเฉยฺย, ตญฺเญเวตฺถ ปฏิภาเสยฺยา”ติฯ
Then the venerable senior said to Venerable Isidatta, “Isidatta, it’s good that you felt inspired to answer that question, because I didn’t. So when a similar question comes up, you should also answer it as you feel inspired.”
อถ โข อายสฺมา อิสิทตฺโต เสนาสนํ สํสาเมตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย มจฺฉิกาสณฺฑมฺหา ปกฺกามิฯ ยํ มจฺฉิกาสณฺฑมฺหา ปกฺกามิ, ตถา ปกฺกนฺโตว อโหสิ, น ปุน ปจฺจาคจฺฉีติฯ
But Isidatta set his lodgings in order and, taking his bowl and robe, left Macchikāsaṇḍa, never to return.
ตติยํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]