Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๒ฯ๒๔
The Related Suttas Collection 2.24
๓ฯ นานาติตฺถิยวคฺค
3. Various Sectarians
ฆฏีการสุตฺต
With Ghaṭīkāra
เอกมนฺตํ ฐิโต โข ฆฏีกาโร เทวปุตฺโต ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Standing to one side, the god Ghaṭīkāra recited this verse in the Buddha’s presence:
“อวิหํ อุปปนฺนาเส, วิมุตฺตา สตฺต ภิกฺขโว; ราคโทสปริกฺขีณา, ติณฺณา โลเก วิสตฺติกนฺ”ติฯ
“Seven bhikkhus reborn in Aviha have been freed. With the complete ending of greed and hate, they’ve crossed over clinging to the world.”
“เก จ เต อตรุํ ปงฺกํ, มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตรํ; เก หิตฺวา มานุสํ เทหํ, ทิพฺพโยคํ อุปจฺจคุนฺ”ติฯ
“Who are those who’ve crossed the bog, Death’s domain so hard to pass? Who, after leaving behind the human body, have risen above celestial yokes?”
“อุปโก ปลคณฺโฑ จ, ปุกฺกุสาติ จ เต ตโย; ภทฺทิโย ขณฺฑเทโว จ, พาหุรคฺคิ จ สงฺคิโย; เต หิตฺวา มานุสํ เทหํ, ทิพฺพโยคํ อุปจฺจคุนฺ”ติฯ
“Upaka and Palagaṇḍa, and Pukkusāti, these three; Bhaddiya and Bhaddadeva, and Bāhudantī and Piṅgiya. They, after leaving behind the human body, have risen above celestial yokes.”
“กุสลี ภาสสี เตสํ, มารปาสปฺปหายินํ; กสฺส เต ธมฺมมญฺญาย, อจฺฉิทุํ ภวพนฺธนนฺ”ติฯ
“You speak well of them, who have let go the snares of Māra. Whose teaching did they understand to cut the bonds of rebirth?”
“น อญฺญตฺร ภควตา, นาญฺญตฺร ตว สาสนา; ยสฺส เต ธมฺมมญฺญาย, อจฺฉิทุํ ภวพนฺธนํฯ
“None other than the Blessed One! None other than your instruction! It was your teaching that they understood to cut the bonds of rebirth.
ยตฺถ นามญฺจ รูปญฺจ, อเสสํ อุปรุชฺฌติ; ตํ เต ธมฺมํ อิธญฺญาย, อจฺฉิทุํ ภวพนฺธนนฺ”ติฯ
Where name and form cease with nothing left over; understanding this teaching, they cut the bonds of rebirth.”
“คมฺภีรํ ภาสสี วาจํ, ทุพฺพิชานํ สุทุพฺพุธํ; กสฺส ตฺวํ ธมฺมมญฺญาย, วาจํ ภาสสิ อีทิสนฺ”ติฯ
“The words you say are deep, hard to understand, so very hard to wake up to. Whose teaching did you understand to be able to say such things?”
“กุมฺภกาโร ปุเร อาสึ, เวกฬิงฺเค ฆฏีกโร; มาตาเปตฺติภโร อาสึ, กสฺสปสฺส อุปาสโกฯ
“In the past I was a potter in Vebhaliṅga called Ghaṭīkāra. I took care of my parents as a lay follower of Buddha Kassapa.
วิรโต เมถุนา ธมฺมา, พฺรหฺมจารี นิรามิโส; อหุวา เต สคาเมโยฺย, อหุวา เต ปุเร สขาฯ
I refrained from sexual intercourse, I was celibate, spiritual. We lived in the same village; in the past I was your friend.
โสหเมเต ปชานามิ, วิมุตฺเต สตฺต ภิกฺขโว; ราคโทสปริกฺขีเณ, ติณฺเณ โลเก วิสตฺติกนฺ”ติฯ
I am the one who understands that these seven bhikkhus have been freed. With the complete ending of greed and hate, they’ve crossed over clinging to the world.”
“เอวเมตํ ตทา อาสิ, ยถา ภาสสิ ภคฺคว; กุมฺภกาโร ปุเร อาสิ, เวกฬิงฺเค ฆฏีกโรฯ
“That’s exactly how it was, just as you say, Bhaggava. In the past you were a potter in Vebhaliṅga called Ghaṭīkāra.
มาตาเปตฺติภโร อาสิ, กสฺสปสฺส อุปาสโก; วิรโต เมถุนา ธมฺมา, พฺรหฺมจารี นิรามิโส; อหุวา เม สคาเมโยฺย, อหุวา เม ปุเร สขา”ติฯ
You took care of your parents as a lay follower of Buddha Kassapa. You refrained from sexual intercourse, you were celibate, spiritual. We lived in the same village; in the past you were my friend.”
“เอวเมตํ ปุราณานํ, สหายานํ อหุ สงฺคโม; อุภินฺนํ ภาวิตตฺตานํ, สรีรนฺติมธารินนฺ”ติฯ
“That’s how it was when those friends of old met again. Both of them are evolved, and bear their final body.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]