Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๔ฯ๒
The Related Suttas Collection 4.2
๑ฯ ปฐมวคฺค
1. Life Span
หตฺถิราชวณฺณสุตฺต
In the Form of an Elephant King
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา อุรุเวลายํ วิหรติ นชฺชา เนรญฺชราย ตีเร อชปาลนิโคฺรธมูเล ปฐมาภิสมฺพุทฺโธฯ
So I have heard. At one time, when he was first awakened, the Buddha was staying near Uruvelā at the root of the goatherd’s banyan tree on the bank of the Nerañjarā River.
เตน โข ปน สมเยน ภควา รตฺตนฺธการติมิสายํ อพฺโภกาเส นิสินฺโน โหติ, เทโว จ เอกเมกํ ผุสายติฯ
Now at that time the Buddha was meditating in the open during the dark of night, while a gentle rain drizzled down.
อถ โข มาโร ปาปิมา ภควโต ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม มหนฺตํ หตฺถิราชวณฺณํ อภินิมฺมินิตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิฯ เสยฺยถาปิ นาม มหาอริฏฺฐโก มณิ; เอวมสฺส สีสํ โหติฯ เสยฺยถาปิ นาม สุทฺธํ รูปิยํ; เอวมสฺส ทนฺตา โหนฺติฯ เสยฺยถาปิ นาม มหตี นงฺคลีสา; เอวมสฺส โสณฺโฑ โหติฯ
Then Māra the Wicked, wanting to make the Buddha feel fear, terror, and goosebumps, manifested in the form of a huge elephant king and approached him. Its head was like a huge block of soapstone. Its tusks were like pure silver. Its trunk was like a long plough pole.
อถ โข ภควา “มาโร อยํ ปาปิมา” อิติ วิทิตฺวา มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
Then the Buddha, knowing that this was Māra the Wicked, addressed him in verse:
“สํสรํ ทีฆมทฺธานํ, วณฺณํ กตฺวา สุภาสุภํ; อลํ เต เตน ปาปิม, นิหโต ตฺวมสิ อนฺตกา”ติฯ
“Transmigrating for such a long time, you’ve made forms beautiful and ugly. Enough of this, Wicked One! You’re beaten, terminator!”
อถ โข มาโร ปาปิมา “ชานาติ มํ ภควา, ชานาติ มํ สุคโต”ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ
Then Māra the Wicked, thinking, “The Buddha knows me! The Holy One knows me!” miserable and sad, vanished right there.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]