Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๕๔ฯ๑๑
The Related Suttas Collection 54.11
๒ฯ ทุติยวคฺค
Chapter Two
อิจฺฉานงฺคลสุตฺต
Icchānaṅgala
เอกํ สมยํ ภควา อิจฺฉานงฺคเล วิหรติ อิจฺฉานงฺคลวนสณฺเฑฯ ตตฺร โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “อิจฺฉามหํ, ภิกฺขเว, เตมาสํ ปฏิสลฺลียิตุํฯ นามฺหิ เกนจิ อุปสงฺกมิตพฺโพ, อญฺญตฺร เอเกน ปิณฺฑปาตนีหารเกนา”ติฯ
At one time the Buddha was staying in a forest near Icchānaṅgala. There he addressed the bhikkhus, “Bhikkhus, I wish to go on retreat for three months. No-one should approach me, except for the one who brings my almsfood.”
“เอวํ, ภนฺเต”ติ โข เต ภิกฺขู ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา นาสฺสุธ โกจิ ภควนฺตํ อุปสงฺกมติ, อญฺญตฺร เอเกน ปิณฺฑปาตนีหารเกนฯ
“Yes, sir,” replied those bhikkhus. And no-one approached him, except for the one who brought the almsfood.
อถ โข ภควา ตสฺส เตมาสสฺส อจฺจเยน ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต ภิกฺขู อามนฺเตสิ:
Then after three months had passed, the Buddha came out of retreat and addressed the bhikkhus:
“สเจ โข, ภิกฺขเว, อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา เอวํ ปุจฺเฉยฺยุํ: ‘กตเมนาวุโส, วิหาเรน สมโณ โคตโม วสฺสาวาสํ พหุลํ วิหาสี'ติ, เอวํ ปุฏฺฐา ตุเมฺห, ภิกฺขเว, เตสํ อญฺญติตฺถิยานํ ปริพฺพาชกานํ เอวํ พฺยากเรยฺยาถ: ‘อานาปานสฺสติสมาธินา โข, อาวุโส, ภควา วสฺสาวาสํ พหุลํ วิหาสี'ติฯ
“Bhikkhus, if wanderers who follow another religion were to ask you: ‘Friends, what was the ascetic Gotama’s usual meditation during the rainy season residence?’ You should answer them like this. ‘Friends, the ascetic Gotama’s usual meditation during the rainy season residence was immersion due to mindfulness of breathing.’
อิธาหํ, ภิกฺขเว, สโต อสฺสสามิ, สโต ปสฺสสามิฯ
In this regard: mindful, I breathe in. Mindful, I breathe out.
ทีฆํ อสฺสสนฺโต ‘ทีฆํ อสฺสสามี'ติ ปชานามิ, ทีฆํ ปสฺสสนฺโต ‘ทีฆํ ปสฺสสามี'ติ ปชานามิ; รสฺสํ อสฺสสนฺโต ‘รสฺสํ อสฺสสามี'ติ ปชานามิ, รสฺสํ ปสฺสสนฺโต ‘รสฺสํ ปสฺสสามี'ติ ปชานามิ; ‘สพฺพกายปฺปฏิสํเวที อสฺสสิสฺสามี'ติ ปชานามิ …เป…
Breathing in heavily I know: ‘I’m breathing in heavily.’ Breathing out heavily I know: ‘I’m breathing out heavily.’ When breathing in lightly I know: ‘I’m breathing in lightly.’ Breathing out lightly I know: ‘I’m breathing out lightly.’ I know: ‘I’ll breathe in experiencing the whole body.’ …
‘ปฏินิสฺสคฺคานุปสฺสี อสฺสสิสฺสามี'ติ ปชานามิ, ‘ปฏินิสฺสคฺคานุปสฺสี ปสฺสสิสฺสามี'ติ ปชานามิฯ
I know: ‘I’ll breathe in observing letting go.’ I know: ‘I’ll breathe out observing letting go.’
ยญฺหิ ตํ, ภิกฺขเว, สมฺมา วทมาโน วเทยฺย: ‘อริยวิหาโร' อิติปิ, ‘พฺรหฺมวิหาโร' อิติปิ, ‘ตถาคตวิหาโร' อิติปิฯ อานาปานสฺสติสมาธึ สมฺมา วทมาโน วเทยฺย: ‘อริยวิหาโร' อิติปิ, ‘พฺรหฺมวิหาโร' อิติปิ, ‘ตถาคตวิหาโร' อิติปิฯ
For if anything should be rightly called ‘a noble meditation’, or else ‘a divine meditation’, or else ‘a realized one’s meditation’, it’s immersion due to mindfulness of breathing.
เย เต, ภิกฺขเว, ภิกฺขู เสขา อปฺปตฺตมานสา อนุตฺตรํ โยคกฺเขมํ ปตฺถยมานา วิหรนฺติ เตสํ อานาปานสฺสติสมาธิ ภาวิโต พหุลีกโต อาสวานํ ขยาย สํวตฺตติฯ
For those bhikkhus who are trainees—who haven’t achieved their heart’s desire, but live aspiring to the supreme sanctuary from the yoke—the development and cultivation of immersion due to mindfulness of breathing leads to the ending of defilements.
เย จ โข เต, ภิกฺขเว, ภิกฺขู อรหนฺโต ขีณาสวา วุสิตวนฺโต กตกรณียา โอหิตภารา อนุปฺปตฺตสทตฺถา ปริกฺขีณภวสํโยชนา สมฺมทญฺญาวิมุตฺตา, เตสํ อานาปานสฺสติสมาธิ ภาวิโต พหุลีกโต ทิฏฺฐธมฺมสุขวิหาราย เจว สํวตฺตติ สติสมฺปชญฺญาย จฯ
For those bhikkhus who are perfected—who have ended the defilements, completed the spiritual journey, done what had to be done, laid down the burden, achieved their own goal, utterly ended the fetters of rebirth, and are rightly freed through enlightenment—the development and cultivation of immersion due to mindfulness of breathing leads to blissful meditation in the present life, and to mindfulness and awareness.
ยญฺหิ ตํ, ภิกฺขเว, สมฺมา วทมาโน วเทยฺย: ‘อริยวิหาโร' อิติปิ, ‘พฺรหฺมวิหาโร' อิติปิ, ‘ตถาคตวิหาโร' อิติปิฯ อานาปานสฺสติสมาธึ สมฺมา วทมาโน วเทยฺย: ‘อริยวิหาโร' อิติปิ, ‘พฺรหฺมวิหาโร' อิติปิ, ‘ตถาคตวิหาโร' อิติปี”ติฯ
For if anything should be rightly called ‘a noble meditation’, or else ‘a divine meditation’, or else ‘a realized one’s meditation’, it’s immersion due to mindfulness of breathing.”
ปฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]