สํยุตฺต นิกาย ๒๗ฯ๑๐

๑ฯ กิเลสวคฺค

ขนฺธสุตฺต

สาวตฺถินิทานํฯ

“โย, ภิกฺขเว, รูปสฺมึ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโส …เป… โย วิญฺญาณสฺมึ ฉนฺทราโค, จิตฺตเสฺสโส อุปกฺกิเลโสฯ ยโต โข, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน อิเมสุ ปญฺจสุ ฐาเนสุ เจตโส อุปกฺกิเลโส ปหีโน โหติ, เนกฺขมฺมนินฺนญฺจสฺส จิตฺตํ โหติฯ เนกฺขมฺมปริภาวิตํ จิตฺตํ กมฺมนิยํ ขายติ, อภิญฺญา สจฺฉิกรณีเยสุ ธมฺเมสู”ติฯ

ทสมํฯ

กิเลสวคฺโค ปฐโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ

จกฺขุ รูปญฺจ วิญฺญาณํ, ผโสฺส จ เวทนาย จ; สญฺญา จ เจตนา ตณฺหา, ธาตุ ขนฺเธน เต ทสาติฯ

กิเลสสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ