| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๒๐ฯ๙
The Related Suttas Collection 20.9
๑ฯ โอปมฺมวคฺค
1. Similes
นาคสุตฺต
A Bull Elephant
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร นโว ภิกฺขุ อติเวลํ กุลานิ อุปสงฺกมติฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. Now at that time a certain junior bhikkhu went to visit families too often.
ตเมนํ ภิกฺขู เอวมาหํสุ: “มายสฺมา อติเวลํ กุลานิ อุปสงฺกมี”ติฯ
The bhikkhus said to him, “Venerable, don’t go to visit families too often.”
โส ภิกฺขุ ภิกฺขูหิ วุจฺจมาโน เอวมาห: “อิเม หิ นาม เถรา ภิกฺขู กุลานิ อุปสงฺกมิตพฺพํ มญฺญิสฺสนฺติ, กิมงฺคํ ปนาหนฺ”ติ?
But that bhikkhu, when spoken to by the bhikkhus, said this, “But these senior bhikkhus think they can go to visit families, so why can’t I?”
อถ โข สมฺพหุลา ภิกฺขู เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนา โข เต ภิกฺขู ภควนฺตํ เอตทโวจุํ: “อิธ, ภนฺเต, อญฺญตโร นโว ภิกฺขุ อติเวลํ กุลานิ อุปสงฺกมติฯ ตเมนํ ภิกฺขู เอวมาหํสุ: ‘มายสฺมา อติเวลํ กุลานิ อุปสงฺกมี'ติฯ โส ภิกฺขุ ภิกฺขูหิ วุจฺจมาโน เอวมาห: ‘อิเม หิ นาม เถรา ภิกฺขู กุลานิ อุปสงฺกมิตพฺพํ มญฺญิสฺสนฺติ, กิมงฺคํ ปนาหนฺ'”ติฯ
And then several bhikkhus went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened. The Buddha said:
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, อรญฺญายตเน มหาสรสีฯ ตํ นาคา อุปนิสฺสาย วิหรนฺติฯ เต ตํ สรสึ โอคาเหตฺวา โสณฺฑาย ภิสมุฬาลํ อพฺพุเหตฺวา สุวิกฺขาลิตํ วิกฺขาเลตฺวา อกทฺทมํ สงฺขาทิตฺวา อชฺโฌหรนฺติฯ เตสํ ตํ วณฺณาย เจว โหติ พลาย จ, น จ ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคจฺฉนฺติ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขํฯ
“Once upon a time, bhikkhus, there was a great lake in the jungle, with bull elephants living nearby. They’d plunge into the lake and pull up lotus bulbs with their trunks. They’d wash them thoroughly until they were free of mud before chewing and swallowing them. That was good for their appearance and health, and wouldn’t result in death or deadly pain.
เตสํเยว โข ปน, ภิกฺขเว, มหานาคานํ อนุสิกฺขมานา ตรุณา ภิงฺกจฺฉาปา ตํ สรสึ โอคาเหตฺวา โสณฺฑาย ภิสมุฬาลํ อพฺพุเหตฺวา น สุวิกฺขาลิตํ วิกฺขาเลตฺวา สกทฺทมํ อสงฺขาทิตฺวา อชฺโฌหรนฺติฯ เตสํ ตํ เนว วณฺณาย โหติ น พลายฯ ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคจฺฉนฺติ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขํฯ
The young cubs, following the example of the great bull elephants, plunged into the lake and pulled up lotus bulbs with their trunks. But they didn’t wash them thoroughly, and while they were still muddy they chewed and swallowed them. That was not good for their appearance and health, and resulted in death or deadly pain.
เอวเมว โข, ภิกฺขเว, อิธ เถรา ภิกฺขู ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย คามํ วา นิคมํ วา ปิณฺฑาย ปวิสนฺติฯ เต ตตฺถ ธมฺมํ ภาสนฺติฯ เตสํ คิหี ปสนฺนาการํ กโรนฺติฯ เต ตํ ลาภํ อคธิตา อมุจฺฉิตา อนชฺโฌปนฺนา อาทีนวทสฺสาวิโน นิสฺสรณปญฺญา ปริภุญฺชนฺติฯ เตสํ ตํ วณฺณาย เจว โหติ พลาย จ, น จ ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคจฺฉนฺติ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขํฯ
In the same way, there are senior bhikkhus who robe up in the morning and, taking their bowl and robe, enter the town or village for alms. There they speak on the teachings, and lay people demonstrate their confidence in them. And when they get things, they use them untied, uninfatuated, unattached, seeing the drawbacks, and understanding the escape. That’s good for their appearance and health, and doesn’t result in death or deadly pain.
เตสํเยว โข ปน, ภิกฺขเว, เถรานํ ภิกฺขูนํ อนุสิกฺขมานา นวา ภิกฺขู ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย คามํ วา นิคมํ วา ปิณฺฑาย ปวิสนฺติฯ เต ตตฺถ ธมฺมํ ภาสนฺติฯ เตสํ คิหี ปสนฺนาการํ กโรนฺติฯ เต ตํ ลาภํ คธิตา มุจฺฉิตา อชฺโฌปนฺนา อนาทีนวทสฺสาวิโน อนิสฺสรณปญฺญา ปริภุญฺชนฺติฯ เตสํ ตํ เนว วณฺณาย โหติ น พลาย, เต ตโตนิทานํ มรณํ วา นิคจฺฉนฺติ มรณมตฺตํ วา ทุกฺขํฯ
Junior bhikkhus, following the example of the senior bhikkhus, robe up in the morning and, taking their bowl and robe, enter the town or village for alms. There they speak on the teachings, and lay people demonstrate their confidence in them. But when they get things, they use them tied, infatuated, attached, blind to the drawbacks, not understanding the escape. That’s not good for their appearance and health, and results in death or deadly pain.
ตสฺมาติห, ภิกฺขเว, เอวํ สิกฺขิตพฺพํ: ‘อคธิตา อมุจฺฉิตา อนชฺโฌปนฺนา อาทีนวทสฺสาวิโน นิสฺสรณปญฺญา ตํ ลาภํ ปริภุญฺชิสฺสามา'ติฯ เอวญฺหิ โว, ภิกฺขเว, สิกฺขิตพฺพนฺ”ติฯ
So you should train like this: ‘When we get things, we will use them untied, uninfatuated, unattached, seeing the drawbacks, and understanding the escape.’ That’s how you should train.”
นวมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
