| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑๒ฯ๖๗
The Related Suttas Collection 12.67
๗ฯ มหาวคฺค
7. The Great Chapter
นฬกลาปีสุตฺต
Bundles of Reeds
เอกํ สมยํ อายสฺมา จ สาริปุตฺโต อายสฺมา จ มหาโกฏฺฐิโก พาราณสิยํ วิหรนฺติ อิสิปตเน มิคทาเยฯ
At one time Venerable Sāriputta and Venerable Mahākoṭṭhita were staying near Varanasi, in the deer park at Isipatana.
อถ โข อายสฺมา มหาโกฏฺฐิโก สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยนายสฺมา สาริปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา สาริปุตฺเตน สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา มหาโกฏฺฐิโก อายสฺมนฺตํ สาริปุตฺตํ เอตทโวจ:
Then in the late afternoon, Venerable Mahākoṭṭhita came out of retreat, went to Venerable Sāriputta, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to Sāriputta:
“กึ นุ โข, อาวุโส สาริปุตฺต, สยงฺกตํ ชรามรณํ, ปรงฺกตํ ชรามรณํ, สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ ชรามรณํ, อุทาหุ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ ชรามรณนฺ”ติ?
“Well, Friend Sāriputta, are old age and death made by oneself? Or by another? Or by both oneself and another? Or do they arise by chance, not made by oneself or another?”
“น โข, อาวุโส โกฏฺฐิก, สยงฺกตํ ชรามรณํ, น ปรงฺกตํ ชรามรณํ, น สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ ชรามรณํ, นาปิ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ ชรามรณํฯ อปิ จ ชาติปจฺจยา ชรามรณนฺ”ติฯ
“No, Friend Koṭṭhita, old age and death are not made by oneself, nor by another, nor by both oneself and another, nor do they arise by chance, not made by oneself or another. Rather, rebirth is a condition for old age and death.”
“กึ นุ โข, อาวุโส สาริปุตฺต, สยงฺกตา ชาติ, ปรงฺกตา ชาติ, สยงฺกตา จ ปรงฺกตา จ ชาติ, อุทาหุ อสยงฺการา อปรงฺการา อธิจฺจสมุปฺปนฺนา ชาตี”ติ?
“Well, Friend Sāriputta, is rebirth made by oneself? Or by another? Or by both oneself and another? Or does it arise by chance, not made by oneself or another?”
“น โข, อาวุโส โกฏฺฐิก, สยงฺกตา ชาติ, น ปรงฺกตา ชาติ, น สยงฺกตา จ ปรงฺกตา จ ชาติ, นาปิ อสยงฺการา อปรงฺการา อธิจฺจสมุปฺปนฺนา ชาติฯ อปิ จ ภวปจฺจยา ชาตี”ติฯ
“No, Friend Koṭṭhita, rebirth is not made by oneself, nor by another, nor by both oneself and another, nor does it arise by chance, not made by oneself or another. Rather, continued existence is a condition for rebirth.”
“กึ นุ โข, อาวุโส สาริปุตฺต, สยงฺกโต ภโว …เป… สยงฺกตํ อุปาทานํ … สยงฺกตา ตณฺหา … สยงฺกตา เวทนา … สยงฺกโต ผโสฺส … สยงฺกตํ สฬายตนํ … สยงฺกตํ นามรูปํ, ปรงฺกตํ นามรูปํ, สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ นามรูปํ, อุทาหุ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ นามรูปนฺ”ติ?
“Well, Friend Sāriputta, is continued existence made by oneself? …” … “Is grasping made by oneself? …” … “Is craving made by oneself? …” … “Is feeling made by oneself? …” … “Is contact made by oneself? …” … “Are the six sense fields made by oneself? …” … “Well, Friend Sāriputta, are name and form made by oneself? Or by another? Or by both oneself and another? Or do they arise by chance, not made by oneself or another?”
“น โข, อาวุโส โกฏฺฐิก, สยงฺกตํ นามรูปํ, น ปรงฺกตํ นามรูปํ, น สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ นามรูปํ, นาปิ อสยงฺการํ อปรงฺการํ, อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ นามรูปํฯ อปิ จ วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปนฺ”ติฯ
“No, Friend Koṭṭhita, name and form are not made by oneself, nor by another, nor by both oneself and another, nor do they arise by chance, not made by oneself or another. Rather, consciousness is a condition for name and form.”
“กึ นุ โข, อาวุโส สาริปุตฺต, สยงฺกตํ วิญฺญาณํ, ปรงฺกตํ วิญฺญาณํ, สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ วิญฺญาณํ, อุทาหุ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ วิญฺญาณนฺ”ติ?
“Well, Friend Sāriputta, is consciousness made by oneself? Or by another? Or by both oneself and another? Or does it arise by chance, not made by oneself or another?”
“น โข, อาวุโส โกฏฺฐิก, สยงฺกตํ วิญฺญาณํ, น ปรงฺกตํ วิญฺญาณํ, น สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ วิญฺญาณํ, นาปิ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ วิญฺญาณํฯ อปิ จ นามรูปปจฺจยา วิญฺญาณนฺ”ติฯ
“No, Friend Koṭṭhita, consciousness is not made by oneself, nor by another, nor by both oneself and another, nor does it arise by chance, not made by oneself or another. Rather, name and form are conditions for consciousness.”
“อิทาเนว โข มยํ อายสฺมโต สาริปุตฺตสฺส ภาสิตํ เอวํ อาชานาม: ‘น ขฺวาวุโส โกฏฺฐิก, สยงฺกตํ นามรูปํ, น ปรงฺกตํ นามรูปํ, น สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ นามรูปํ, นาปิ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ นามรูปํฯ อปิ จ วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปนฺ'ติฯ
“Just now I understood you to say: ‘No, Friend Koṭṭhita, name and form are not made by oneself, nor by another, nor by both oneself and another, nor do they arise by chance, not made by oneself or another. Rather, consciousness is a condition for name and form.’
อิทาเนว จ ปน มยํ อายสฺมโต สาริปุตฺตสฺส ภาสิตํ เอวํ อาชานาม: ‘น ขฺวาวุโส โกฏฺฐิก, สยงฺกตํ วิญฺญาณํ, น ปรงฺกตํ วิญฺญาณํ, น สยงฺกตญฺจ ปรงฺกตญฺจ วิญฺญาณํ, นาปิ อสยงฺการํ อปรงฺการํ อธิจฺจสมุปฺปนฺนํ วิญฺญาณํฯ อปิ จ นามรูปปจฺจยา วิญฺญาณนฺ'ติฯ
But I also understood you to say: ‘No, Friend Koṭṭhita, consciousness is not made by oneself, nor by another, nor by both oneself and another, nor does it arise by chance, not made by oneself or another. Rather, name and form are conditions for consciousness.’
ยถา กถํ ปนาวุโส สาริปุตฺต, อิมสฺส ภาสิตสฺส อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ”ติ?
How then should we see the meaning of this statement?”
“เตนหาวุโส, อุปมํ เต กริสฺสามิฯ อุปมายปิเธกจฺเจ วิญฺญู ปุริสา ภาสิตสฺส อตฺถํ ชานนฺติฯ เสยฺยถาปิ, อาวุโส, เทฺว นฬกลาปิโย อญฺญมญฺญํ นิสฺสาย ติฏฺเฐยฺยุํฯ
“Well then, friend, I shall give you a simile. For by means of a simile some sensible people understand the meaning of what is said. Suppose there were two bundles of reeds leaning up against each other.
เอวเมว โข, อาวุโส, นามรูปปจฺจยา วิญฺญาณํ; วิญฺญาณปจฺจยา นามรูปํ; นามรูปปจฺจยา สฬายตนํ; สฬายตนปจฺจยา ผโสฺส …เป… เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส สมุทโย โหติฯ ตาสญฺเจ, อาวุโส, นฬกลาปีนํ เอกํ อากฑฺเฒยฺย, เอกา ปปเตยฺย; อปรญฺเจ อากฑฺเฒยฺย, อปรา ปปเตยฺยฯ
In the same way, name and form are conditions for consciousness. Consciousness is a condition for name and form. Name and form are conditions for the six sense fields. The six sense fields are conditions for contact. … That is how this entire mass of suffering originates. If the first of those bundles of reeds were to be pulled away, the other would collapse. And if the other were to be pulled away, the first would collapse.
เอวเมว โข, อาวุโส, นามรูปนิโรธา วิญฺญาณนิโรโธ; วิญฺญาณนิโรธา นามรูปนิโรโธ; นามรูปนิโรธา สฬายตนนิโรโธ; สฬายตนนิโรธา ผสฺสนิโรโธ …เป… เอวเมตสฺส เกวลสฺส ทุกฺขกฺขนฺธสฺส นิโรโธ โหตี”ติฯ
In the same way, when name and form cease, consciousness ceases. When consciousness ceases, name and form cease. When name and form cease, the six sense fields cease. When the six sense fields cease, contact ceases. … That is how this entire mass of suffering ceases.”
“อจฺฉริยํ, อาวุโส สาริปุตฺต; อพฺภุตํ, อาวุโส สาริปุตฺตฯ ยาวสุภาสิตญฺจิทํ อายสฺมตา สาริปุตฺเตนฯ อิทญฺจ ปน มยํ อายสฺมโต สาริปุตฺตสฺส ภาสิตํ อิเมหิ ฉตฺตึสาย วตฺถูหิ อนุโมทาม:
“It’s incredible, Friend Sāriputta, it’s amazing! How well spoken this was by Venerable Sāriputta! And we can express our agreement with Venerable Sāriputta’s statement on these thirty-six grounds.
‘ชรามรณสฺส เจ, อาวุโส, ภิกฺขุ นิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย ธมฺมํ เทเสติ, ธมฺมกถิโก ภิกฺขูติ อลํวจนายฯ ชรามรณสฺส เจ, อาวุโส, ภิกฺขุ นิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย ปฏิปนฺโน โหติ, ธมฺมานุธมฺมปฺปฏิปนฺโน ภิกฺขูติ อลํวจนายฯ ชรามรณสฺส เจ, อาวุโส, ภิกฺขุ นิพฺพิทา วิราคา นิโรธา อนุปาทา วิมุตฺโต โหติ, ทิฏฺฐธมฺมนิพฺพานปฺปตฺโต ภิกฺขูติ อลํวจนายฯ ชาติยา เจ … ภวสฺส เจ … อุปาทานสฺส เจ … ตณฺหาย เจ … เวทนาย เจ … ผสฺสสฺส เจ … สฬายตนสฺส เจ … นามรูปสฺส เจ … วิญฺญาณสฺส เจ … สงฺขารานญฺเจ … อวิชฺชาย เจ, อาวุโส, ภิกฺขุ นิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย ธมฺมํ เทเสติ, ธมฺมกถิโก ภิกฺขูติ อลํวจนายฯ อวิชฺชาย เจ, อาวุโส, ภิกฺขุ นิพฺพิทาย วิราคาย นิโรธาย ปฏิปนฺโน โหติ, ธมฺมานุธมฺมปฺปฏิปนฺโน ภิกฺขูติ อลํวจนายฯ อวิชฺชาย เจ, อาวุโส, ภิกฺขุ นิพฺพิทา วิราคา นิโรธา อนุปาทา วิมุตฺโต โหติ, ทิฏฺฐธมฺมนิพฺพานปฺปตฺโต ภิกฺขูติ อลํวจนายา'”ติฯ
If a bhikkhu teaches Dhamma for disillusionment, dispassion, and cessation regarding old age and death, they’re qualified to be called a ‘bhikkhu who speaks on Dhamma’. If they practice for disillusionment, dispassion, and cessation regarding old age and death, they’re qualified to be called a ‘bhikkhu who practices in line with the teaching’. If they’re freed by not grasping by disillusionment, dispassion, and cessation regarding old age and death, they’re qualified to be called a ‘bhikkhu who has attained Nibbana in this very life’. If a bhikkhu teaches Dhamma for disillusionment regarding rebirth … continued existence … grasping … craving … feeling … contact … the six sense fields … name and form … consciousness … choices … If a bhikkhu teaches Dhamma for disillusionment, dispassion, and cessation regarding ignorance, they’re qualified to be called a ‘bhikkhu who speaks on Dhamma’. If they practice for disillusionment, dispassion, and cessation regarding ignorance, they’re qualified to be called a ‘bhikkhu who practices in line with the teaching’. If they’re freed by not grasping by disillusionment, dispassion, and cessation regarding ignorance, they’re qualified to be called a ‘bhikkhu who has attained Nibbana in this very life’.”
สตฺตมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
