สํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๓๓

๔ฯ นตุมฺหากวคฺค

นตุมฺหากสุตฺต

สาวตฺถินิทานํฯ

“ยํ, ภิกฺขเว, น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ ตํ โว ปหีนํ หิตาย สุขาย ภวิสฺสติฯ กิญฺจ, ภิกฺขเว, น ตุมฺหากํ? รูปํ, ภิกฺขเว, น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ ตํ โว ปหีนํ หิตาย สุขาย ภวิสฺสติฯ

เวทนา น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ สา โว ปหีนา หิตาย สุขาย ภวิสฺสติฯ

สญฺญา น ตุมฺหากํ …

สงฺขารา น ตุมฺหากํ, เต ปชหถฯ เต โว ปหีนา หิตาย สุขาย ภวิสฺสนฺติฯ

วิญฺญาณํ น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ ตํ โว ปหีนํ หิตาย สุขาย ภวิสฺสติฯ

เสยฺยถาปิ, ภิกฺขเว, ยํ อิมสฺมึ เชตวเน ติณกฏฺฐสาขาปลาสํ ตํ ชโน หเรยฺย วา ฑเหยฺย วา ยถาปจฺจยํ วา กเรยฺยฯ อปิ นุ ตุมฺหากํ เอวมสฺส: ‘อเมฺห ชโน หรติ วา ฑหติ วา ยถาปจฺจยํ วา กโรตี'”ติ?

“โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ “ตํ กิสฺส เหตุ”? “น หิ โน เอตํ, ภนฺเต, อตฺตา วา อตฺตนิยํ วา”ติฯ

“เอวเมว โข, ภิกฺขเว, รูปํ น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ ตํ โว ปหีนํ หิตาย สุขาย ภวิสฺสติฯ

เวทนา น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ สา โว ปหีนา หิตาย สุขาย ภวิสฺสติฯ

สญฺญา น ตุมฺหากํ …

สงฺขารา น ตุมฺหากํ …

วิญฺญาณํ น ตุมฺหากํ, ตํ ปชหถฯ ตํ โว ปหีนํ หิตาย สุขาย ภวิสฺสตี”ติฯ

ปฐมํฯ