Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๔๑ฯ๘

    The Related Suttas Collection 41.8

    ๑ฯ จิตฺตวคฺค

    1. With Citta

    นิคณฺฐนาฏปุตฺตสุตฺต

    The Jain Ascetic of the Ñātika Clan

    เตน โข ปน สมเยน นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต มจฺฉิกาสณฺฑํ อนุปฺปตฺโต โหติ มหติยา นิคณฺฐปริสาย สทฺธึฯ

    Now at that time the Jain ascetic of the Ñātika clan had arrived at Macchikāsaṇḍa together with a large assembly of Jain ascetics.

    อโสฺสสิ โข จิตฺโต คหปติ: “นิคณฺโฐ กิร นาฏปุตฺโต มจฺฉิกาสณฺฑํ อนุปฺปตฺโต มหติยา นิคณฺฐปริสาย สทฺธินฺ”ติฯ อถ โข จิตฺโต คหปติ สมฺพหุเลหิ อุปาสเกหิ สทฺธึ เยน นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา นิคณฺเฐน นาฏปุตฺเตน สทฺธึ สมฺโมทิฯ

    Citta the householder heard that they had arrived. Together with several lay followers, he went up to the Jain Ñātika and exchanged greetings with him.

    สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข จิตฺตํ คหปตึ นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต เอตทโวจ: “สทฺทหสิ ตฺวํ, คหปติ, สมณสฺส โคตมสฺส—อตฺถิ อวิตกฺโก อวิจาโร สมาธิ, อตฺถิ วิตกฺกวิจารานํ นิโรโธ”ติ?

    When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side. The Jain Ñātika said to him, “Householder, do you have faith in the ascetic Gotama’s claim that there is a state of immersion without placing the mind and keeping it connected; that there is the cessation of placing the mind and keeping it connected?”

    “น ขฺวาหํ เอตฺถ, ภนฺเต, ภควโต สทฺธาย คจฺฉามิฯ อตฺถิ อวิตกฺโก อวิจาโร สมาธิ, อตฺถิ วิตกฺกวิจารานํ นิโรโธ”ติฯ

    “Sir, in this case I don’t rely on faith in the Buddha’s claim that there is a state of immersion without placing the mind and keeping it connected; that there is the cessation of placing the mind and keeping it connected.”

    เอวํ วุตฺเต, นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต อุโลฺลเกตฺวา เอตทโวจ: “อิทํ ภวนฺโต ปสฺสนฺตุ, ยาว อุชุโก จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว อสโฐ จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว อมายาวี จายํ จิตฺโต คหปติ, วาตํ วา โส ชาเลน พาเธตพฺพํ มญฺเญยฺย, โย วิตกฺกวิจาเร นิโรเธตพฺพํ มญฺเญยฺย, สกมุฏฺฐินา วา โส คงฺคาย โสตํ อาวาเรตพฺพํ มญฺเญยฺย, โย วิตกฺกวิจาเร นิโรเธตพฺพํ มญฺเญยฺยา”ติฯ

    When he said this, the Jain Ñātika looked up at his assembly and said, “See, good sirs, how straightforward this householder Citta is! He’s not devious or deceitful at all. To imagine that you can stop placing the mind and keeping it connected would be like imagining that you can catch the wind in a net, or dam the Ganges river with your own hand.”

    “ตํ กึ มญฺญสิ, ภนฺเต, กตมํ นุ โข ปณีตตรํ—ญาณํ วา สทฺธา วา”ติ?

    “What do you think, sir? Which is better—knowledge or faith?”

    “สทฺธาย โข, คหปติ, ญาณํเยว ปณีตตรนฺ”ติฯ

    “Knowledge is definitely better than faith, householder.”

    “อหํ โข, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, วิวิจฺเจว กาเมหิ วิวิจฺจ อกุสเลหิ ธมฺเมหิ สวิตกฺกํ สวิจารํ วิเวกชํ ปีติสุขํ ปฐมํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ อหํ โข, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, วิตกฺกวิจารานํ วูปสมา …เป… ทุติยํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ อหํ โข, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, ปีติยา จ วิราคา …เป… ตติยํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ อหํ โข, ภนฺเต, ยาวเทว อากงฺขามิ, สุขสฺส จ ปหานา …เป… จตุตฺถํ ฌานํ อุปสมฺปชฺช วิหรามิฯ

    “Well sir, whenever I want, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, I enter and remain in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. And whenever I want, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled … I enter and remain in the second jhāna. And whenever I want, with the fading away of rapture … I enter and remain in the third jhāna. And whenever I want, giving up pleasure and pain … I enter and remain in the fourth jhāna.

    น โส ขฺวาหํ, ภนฺเต, เอวํ ชานนฺโต เอวํ ปสฺสนฺโต กสฺส อญฺญสฺส สมณสฺส วา พฺราหฺมณสฺส วา สทฺธาย คมิสฺสามิ? อตฺถิ อวิตกฺโก อวิจาโร สมาธิ, อตฺถิ วิตกฺกวิจารานํ นิโรโธ”ติฯ

    And so, sir, since I know and see like this, why should I rely on faith in another ascetic or brahmin who claims that there is a state of immersion without placing the mind and keeping it connected; that there is the cessation of placing the mind and keeping it connected?”

    เอวํ วุตฺเต, นิคณฺโฐ นาฏปุตฺโต สกํ ปริสํ อปโลเกตฺวา เอตทโวจ: “อิทํ ภวนฺโต ปสฺสนฺตุ, ยาว อนุชุโก จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว สโฐ จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว มายาวี จายํ จิตฺโต คหปตี”ติฯ

    When he said this, the Jain Ñātika looked askance at his own assembly and said, “See, good sirs, how crooked this householder Citta is! He’s so devious and deceitful!”

    “อิทาเนว โข เต มยํ, ภนฺเต, ภาสิตํ: ‘เอวํ อาชานาม อิทํ ภวนฺโต ปสฺสนฺตุ, ยาว อุชุโก จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว อสโฐ จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว อมายาวี จายํ จิตฺโต คหปตี'ติฯ อิทาเนว จ ปน มยํ, ภนฺเต, ภาสิตํ: ‘เอวํ อาชานาม อิทํ ภวนฺโต ปสฺสนฺตุ, ยาว อนุชุโก จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว สโฐ จายํ จิตฺโต คหปติ, ยาว มายาวี จายํ จิตฺโต คหปตี'ติฯ สเจ เต, ภนฺเต, ปุริมํ สจฺจํ, ปจฺฉิมํ เต มิจฺฉาฯ สเจ ปน เต, ภนฺเต, ปุริมํ มิจฺฉา, ปจฺฉิมํ เต สจฺจํฯ

    “Sir, just now I understood you to say: ‘See, good sirs, how straightforward this householder Citta is! He’s not devious or deceitful at all.’ But then I understood you to say: ‘See, good sirs, how crooked this householder Citta is! He’s so devious and deceitful!’ If your first statement is true, the second is wrong. If your first statement is wrong, the second is true.

    อิเม โข ปน, ภนฺเต, ทส สหธมฺมิกา ปญฺหา อาคจฺฉนฺติฯ ยทา เนสํ อตฺถํ อาชาเนยฺยาสิ, อถ มํ ปฏิหเรยฺยาสิ สทฺธึ นิคณฺฐปริสายฯ เอโก ปโญฺห, เอโก อุทฺเทโส, เอกํ เวยฺยากรณํฯ เทฺว ปญฺหา, เทฺว อุทฺเทสา, เทฺว เวยฺยากรณานิฯ ตโย ปญฺหา, ตโย อุทฺเทสา, ตีณิ เวยฺยากรณานิฯ จตฺตาโร ปญฺหา, จตฺตาโร อุทฺเทสา, จตฺตาริ เวยฺยากรณานิฯ ปญฺจ ปญฺหา, ปญฺจ อุทฺเทสา, ปญฺจ เวยฺยากรณานิฯ ฉ ปญฺหา, ฉ อุทฺเทสา, ฉ เวยฺยากรณานิฯ สตฺต ปญฺหา, สตฺต อุทฺเทสา, สตฺต เวยฺยากรณานิฯ อฏฺฐ ปญฺหา, อฏฺฐ อุทฺเทสา, อฏฺฐ เวยฺยากรณานิฯ นว ปญฺหา, นว อุทฺเทสา, นว เวยฺยากรณานิฯ ทส ปญฺหา, ทส อุทฺเทสา, ทส เวยฺยากรณานี”ติฯ

    And also, sir, these ten legitimate questions are relevant. When you understand what they mean, then, together with your assembly of Jain ascetics, you can rebut me. ‘One thing: question, summary, and answer. Two … three … four … five … six … seven … eight … nine … ten things: question, summary, and answer.’”

    อถ โข จิตฺโต คหปติ นิคณฺฐํ นาฏปุตฺตํ อิเม ทส สหธมฺมิเก ปเญฺห อาปุจฺฉิตฺวา อุฏฺฐายาสนา ปกฺกามีติฯ

    Then Citta got up from his seat and left without asking the Jain Ñātika these ten legitimate questions.

    อฏฺฐมํฯ





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact