Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๖ฯ๑๕
The Related Suttas Collection 6.15
๒ฯ ทุติยวคฺค
Chapter Two
ปรินิพฺพานสุตฺต
Final Extinguishment
เอกํ สมยํ ภควา กุสินารายํ วิหรติ อุปวตฺตเน มลฺลานํ สาลวเน อนฺตเรน ยมกสาลานํ ปรินิพฺพานสมเยฯ
At one time the Buddha was staying between a pair of sal trees in the sal forest of the Mallas at Upavattana near Kusinārā at the time of his final Nibbana.
อถ โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “หนฺท ทานิ, ภิกฺขเว, อามนฺตยามิ โว: ‘วยธมฺมา สงฺขารา, อปฺปมาเทน สมฺปาเทถา'”ติฯ
Then the Buddha said to the bhikkhus: “Come now, bhikkhus, I say to you all: ‘Conditions fall apart. Persist with diligence.’”
อยํ ตถาคตสฺส ปจฺฉิมา วาจาฯ
These were the Realized One’s last words.
อถ โข ภควา ปฐมํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ปฐมา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ทุติยํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ทุติยา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ตติยํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ตติยา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา จตุตฺถํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ จตุตฺถา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา อากาสานญฺจายตนํ สมาปชฺชิฯ อากาสานญฺจายตนา วุฏฺฐหิตฺวา วิญฺญาณญฺจายตนํ สมาปชฺชิฯ วิญฺญาณญฺจายตนา วุฏฺฐหิตฺวา อากิญฺจญฺญายตนํ สมาปชฺชิฯ อากิญฺจญฺญายตนา วุฏฺฐหิตฺวา เนวสญฺญานาสญฺญายตนํ สมาปชฺชิฯ เนวสญฺญานาสญฺญายตนา วุฏฺฐหิตฺวา สญฺญาเวทยิตนิโรธํ สมาปชฺชิฯ
Then the Buddha entered the first jhāna. Emerging from that, he entered the second jhāna. Emerging from that, he successively entered into and emerged from the third jhāna, the fourth jhāna, the dimension of infinite space, the dimension of infinite consciousness, the dimension of nothingness, and the dimension of neither perception nor non-perception. Then he entered the cessation of perception and feeling.
สญฺญาเวทยิตนิโรธา วุฏฺฐหิตฺวา เนวสญฺญานาสญฺญายตนํ สมาปชฺชิฯ เนวสญฺญานาสญฺญายตนา วุฏฺฐหิตฺวา อากิญฺจญฺญายตนํ สมาปชฺชิฯ อากิญฺจญฺญายตนา วุฏฺฐหิตฺวา วิญฺญาณญฺจายตนํ สมาปชฺชิฯ วิญฺญาณญฺจายตนา วุฏฺฐหิตฺวา อากาสานญฺจายตนํ สมาปชฺชิฯ อากาสานญฺจายตนา วุฏฺฐหิตฺวา จตุตฺถํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ จตุตฺถา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ตติยํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ตติยา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ทุติยํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ทุติยา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ปฐมํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ปฐมา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ทุติยํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ทุติยา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา ตติยํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ ตติยา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา จตุตฺถํ ฌานํ สมาปชฺชิฯ จตุตฺถา ฌานา วุฏฺฐหิตฺวา สมนนฺตรํ ภควา ปรินิพฺพายิฯ
Then he emerged from the cessation of perception and feeling and entered the dimension of neither perception nor non-perception. Emerging from that, he successively entered into and emerged from the dimension of nothingness, the dimension of infinite consciousness, the dimension of infinite space, the fourth jhāna, the third jhāna, the second jhāna, and the first jhāna. Emerging from that, he successively entered into and emerged from the second jhāna and the third jhāna. Then he entered the fourth jhāna. Emerging from that the Buddha immediately became fully extinguished.
ปรินิพฺพุเต ภควติ สห ปรินิพฺพานา พฺรหฺมา สหมฺปติ อิมํ คาถํ อภาสิ:
When the Buddha became fully extinguished, along with the full Nibbana, Brahmā Sahampati recited this verse:
“สพฺเพว นิกฺขิปิสฺสนฺติ, ภูตา โลเก สมุสฺสยํ; ยตฺถ เอตาทิโส สตฺถา, โลเก อปฺปฏิปุคฺคโล; ตถาคโต พลปฺปตฺโต, สมฺพุทฺโธ ปรินิพฺพุโต”ติฯ
“All creatures in this world must lay down this bag of bones. For even a Teacher such as this, unrivaled in the world, the Realized One, attained to power, the Buddha became fully extinguished.”
ปรินิพฺพุเต ภควติ สห ปรินิพฺพานา สกฺโก เทวานมินฺโท อิมํ คาถํ อภาสิ:
When the Buddha became fully extinguished, Sakka, lord of gods, recited this verse:
“อนิจฺจา วต สงฺขารา, อุปฺปาทวยธมฺมิโน; อุปฺปชฺชิตฺวา นิรุชฺฌนฺติ, เตสํ วูปสโม สุโข”ติฯ
“Oh! Conditions are impermanent, their nature is to rise and fall; having arisen, they cease; their stilling is true bliss.”
ปรินิพฺพุเต ภควติ สห ปรินิพฺพานา อายสฺมา อานนฺโท อิมํ คาถํ อภาสิ:
When the Buddha became fully extinguished, Venerable Ānanda recited this verse:
“ตทาสิ ยํ ภึสนกํ, ตทาสิ โลมหํสนํ; สพฺพาการวรูเปเต, สมฺพุทฺเธ ปรินิพฺพุเต”ติฯ
“Then there was terror! Then they had goosebumps! When the Buddha, endowed with all fine qualities, became fully extinguished.”
ปรินิพฺพุเต ภควติ สห ปรินิพฺพานา อายสฺมา อนุรุทฺโธ อิมา คาถาโย อภาสิ:
When the Buddha became fully extinguished, Venerable Anuruddha recited this verse:
“นาหุ อสฺสาสปสฺสาโส, ฐิตจิตฺตสฺส ตาทิโน; อเนโช สนฺติมารพฺภ, จกฺขุมา ปรินิพฺพุโตฯ
“There was no more breathing for the poised one of steady heart. Imperturbable, committed to peace, the Clear-eyed One became fully extinguished.
อสลฺลีเนน จิตฺเตน, เวทนํ อชฺฌวาสยิ; ปชฺโชตเสฺสว นิพฺพานํ, วิโมกฺโข เจตโส อหู”ติฯ
He put up with painful feelings without flinching. The liberation of his heart was like the extinguishing of a lamp.”
ทุติโย วคฺโคฯ
ตสฺสุทฺทานํ
พฺรหฺมาสนํ เทวทตฺโต, อนฺธกวินฺโท อรุณวตี; ปรินิพฺพาเนน จ เทสิตํ, อิทํ พฺรหฺมปญฺจกนฺติฯ
พฺรหฺมสํยุตฺตํ สมตฺตํฯ
The Related Suttas Collection on Brahmā are complete.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]