Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๓๕ฯ๖๓
The Related Suttas Collection 35.63
๗ฯ มิคชาลวคฺค
7. With Migajāla
ปฐมมิคชาลสุตฺต
With Migajāla (1st)
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
อถ โข อายสฺมา มิคชาโล เยน ภควา …เป… เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อายสฺมา มิคชาโล ภควนฺตํ เอตทโวจ:
Then Venerable Migajāla went up to the Buddha … and said to him:
“‘เอกวิหารี, เอกวิหารี'ติ, ภนฺเต, วุจฺจติฯ กิตฺตาวตา นุ โข, ภนฺเต, เอกวิหารี โหติ, กิตฺตาวตา จ ปน สทุติยวิหารี โหตี”ติ?
“Sir, they speak of one who lives alone. How is one who lives alone defined? And how is living with a partner defined?”
“สนฺติ โข, มิคชาล, จกฺขุวิญฺเญยฺยา รูปา อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ ตญฺเจ ภิกฺขุ อภินนฺทติ อภิวทติ อชฺโฌสาย ติฏฺฐติฯ ตสฺส ตํ อภินนฺทโต อภิวทโต อชฺโฌสาย ติฏฺฐโต อุปฺปชฺชติ นนฺทีฯ นนฺทิยา สติ สาราโค โหติ; สาราเค สติ สํโยโค โหติฯ นนฺทิสํโยชนสํยุตฺโต โข, มิคชาล, ภิกฺขุ สทุติยวิหารีติ วุจฺจติฯ
“Migajāla, there are sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu approves, welcomes, and keeps clinging to them, this gives rise to relishing. When there’s relishing there’s lust. When there’s lust there is yoking. A bhikkhu who is fettered by relishing is said to live with a partner.
…เป…
There are sounds … smells … tastes … touches …
สนฺติ โข, มิคชาล, ชิวฺหาวิญฺเญยฺยา รสา อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ ตญฺเจ ภิกฺขุ อภินนฺทติ อภิวทติ อชฺโฌสาย ติฏฺฐติฯ ตสฺส ตํ อภินนฺทโต อภิวทโต อชฺโฌสาย ติฏฺฐโต อุปฺปชฺชติ นนฺทีฯ นนฺทิยา สติ สาราโค โหติ; สาราเค สติ สํโยโค โหติฯ นนฺทิสํโยชนสํยุตฺโต โข, มิคชาล, ภิกฺขุ สทุติยวิหารีติ วุจฺจติฯ
There are thoughts known by the mind that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu approves, welcomes, and keeps clinging to them, this gives rise to relishing. When there’s relishing there’s lust. When there’s lust there is yoking. A bhikkhu who is fettered by relishing is said to live with a partner.
เอวํวิหารี จ, มิคชาล, ภิกฺขุ กิญฺจาปิ อรญฺญวนปตฺถานิ ปนฺตานิ เสนาสนานิ ปฏิเสวติ อปฺปสทฺทานิ อปฺปนิคฺโฆสานิ วิชนวาตานิ มนุสฺสราหเสฺสยฺยกานิ ปฏิสลฺลานสารุปฺปานิ; อถ โข สทุติยวิหารีติ วุจฺจติฯ ตํ กิสฺส เหตุ? ตณฺหา หิสฺส ทุติยา, สาสฺส อปฺปหีนาฯ ตสฺมา ‘สทุติยวิหารี'ติ วุจฺจติฯ
A bhikkhu who lives like this is said to live with a partner, even if they frequent remote lodgings in the wilderness and the forest that are quiet and still, far from the madding crowd, remote from human settlements, and fit for retreat. Why is that? For craving is their partner, and they haven’t given it up. That’s why they’re said to live with a partner.
สนฺติ จ โข, มิคชาล, จกฺขุวิญฺเญยฺยา รูปา อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ ตญฺเจ ภิกฺขุ นาภินนฺทติ นาภิวทติ นาชฺโฌสาย ติฏฺฐติฯ ตสฺส ตํ อนภินนฺทโต อนภิวทโต อนชฺโฌสาย ติฏฺฐโต นนฺที นิรุชฺฌติฯ นนฺทิยา อสติ สาราโค น โหติ; สาราเค อสติ สํโยโค น โหติฯ นนฺทิสํโยชนวิสํยุตฺโต โข, มิคชาล, ภิกฺขุ เอกวิหารีติ วุจฺจติ …เป…
There are sights known by the eye that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu doesn’t approve, welcome, and keep clinging to them, relishing ceases. When there’s no relishing there’s no lust. When there’s no lust there’s no yoking. A bhikkhu who is not fettered by relishing is said to live alone.
สนฺติ จ โข, มิคชาล, ชิวฺหาวิญฺเญยฺยา รสา …เป…
There are sounds … smells … tastes … touches …
สนฺติ จ โข, มิคชาล, มโนวิญฺเญยฺยา ธมฺมา อิฏฺฐา กนฺตา มนาปา ปิยรูปา กามูปสํหิตา รชนียาฯ ตญฺเจ ภิกฺขุ นาภินนฺทติ นาภิวทติ นาชฺโฌสาย ติฏฺฐติฯ ตสฺส ตํ อนภินนฺทโต อนภิวทโต อนชฺโฌสาย ติฏฺฐโต นนฺที นิรุชฺฌติฯ นนฺทิยา อสติ สาราโค น โหติ; สาราเค อสติ สํโยโค น โหติฯ
There are thoughts known by the mind that are likable, desirable, agreeable, pleasant, sensual, and arousing. If a bhikkhu doesn’t approve, welcome, and keep clinging to them, relishing ceases. When there’s no relishing there’s no lust. When there’s no lust there’s no yoking.
นนฺทิสํโยชนวิปฺปยุตฺโต โข, มิคชาล, ภิกฺขุ เอกวิหารีติ วุจฺจติฯ เอวํวิหารี จ, มิคชาล, ภิกฺขุ กิญฺจาปิ คามนฺเต วิหรติ อากิณฺโณ ภิกฺขูหิ ภิกฺขุนีหิ อุปาสเกหิ อุปาสิกาหิ ราชูหิ ราชมหามตฺเตหิ ติตฺถิเยหิ ติตฺถิยสาวเกหิฯ อถ โข เอกวิหารีติ วุจฺจติฯ ตํ กิสฺส เหตุ? ตณฺหา หิสฺส ทุติยา, สาสฺส ปหีนาฯ ตสฺมา ‘เอกวิหารี'ติ วุจฺจตี”ติฯ
A bhikkhu who is not fettered by relishing is said to live alone. A bhikkhu who lives like this is said to live alone, even if they live within a village crowded by monks, nuns, laymen, and laywomen; by rulers and their ministers, and monastics of other religions and their disciples. Why is that? For craving is their partner, and they have given it up. That’s why they’re said to live alone.”
ปฐมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]