| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๔ฯ๑๘
The Related Suttas Collection 4.18
๒ฯ ทุติยวคฺค
2. Rule
ปิณฺฑสุตฺต
Alms Food
เอกํ สมยํ ภควา มคเธสุ วิหรติ ปญฺจสาลายํ พฺราหฺมณคาเมฯ
At one time the Buddha was staying in the land of the Magadhans near the brahmin village of Pañcasālā.
เตน โข ปน สมเยน ปญฺจสาลายํ พฺราหฺมณคาเม กุมาริกานํ ปาหุนกานิ ภวนฺติฯ อถ โข ภควา ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา ปตฺตจีวรมาทาย ปญฺจสาลํ พฺราหฺมณคามํ ปิณฺฑาย ปาวิสิฯ
Now at that time in Pañcasālā the young women were taking care of guests. Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Pañcasālā for alms.
เตน โข ปน สมเยน ปญฺจสาเลยฺยกา พฺราหฺมณคหปติกา มาเรน ปาปิมตา อนฺวาวิฏฺฐา ภวนฺติ: “มา สมโณ โคตโม ปิณฺฑมลตฺถา”ติฯ
Now at that time Māra had possessed the brahmins and householders of Pañcasālā, so that they thought, “Don’t let the ascetic Gotama get any alms!”
อถ โข ภควา ยถาโธเตน ปตฺเตน ปญฺจสาลํ พฺราหฺมณคามํ ปิณฺฑาย ปาวิสิ ตถาโธเตน ปตฺเตน ปฏิกฺกมิฯ
Then the Buddha left the village with his bowl as clean-washed as it was when he entered for alms.
อถ โข มาโร ปาปิมา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อปิ ตฺวํ, สมณ, ปิณฺฑมลตฺถา”ติ?
Then Māra the Wicked went up to the Buddha and said to him, “Well, ascetic, did you get any alms?”
“ตถา นุ ตฺวํ, ปาปิม, อกาสิ ยถาหํ ปิณฺฑํ น ลเภยฺยนฺ”ติฯ
“Wicked One, did you make sure I didn’t get any alms?”
“เตน หิ, ภนฺเต, ภควา ทุติยมฺปิ ปญฺจสาลํ พฺราหฺมณคามํ ปิณฺฑาย ปวิสตุฯ ตถาหํ กริสฺสามิ ยถา ภควา ปิณฺฑํ ลจฺฉตี”ติฯ
“Well then, sir, let the Buddha enter Pañcasālā a second time for alms. I’ll make sure you get alms.”
“อปุญฺญํ ปสวิ มาโร, อาสชฺช นํ ตถาคตํ; กึ นุ มญฺญสิ ปาปิม, น เม ปาปํ วิปจฺจติฯ
“Māra’s made bad karma in attacking the Realized One. Wicked One, do you imagine that your wickedness won’t bear fruit?
สุสุขํ วต ชีวาม, เยสํ โน นตฺถิ กิญฺจนํ; ปีติภกฺขา ภวิสฺสาม, เทวา อาภสฺสรา ยถา”ติฯ
Let us live so very happily, we who have nothing. We shall feed on rapture, like the gods of streaming radiance.”
อถ โข มาโร ปาปิมา “ชานาติ มํ ภควา, ชานาติ มํ สุคโต”ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ
Then Māra the Wicked, thinking, “The Buddha knows me! The Holy One knows me!” miserable and sad, vanished right there.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
