| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑๐ฯ๗
The Related Suttas Collection 10.7
๑ฯ อินฺทกวคฺค
1. With Indaka
ปุนพฺพสุสุตฺต
With Punabbasu
เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
เตน โข ปน สมเยน ภควา ภิกฺขู นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติฯ เต จ ภิกฺขู อฏฺฐึ กตฺวา มนสิ กตฺวา สพฺพเจตสา สมนฺนาหริตฺวา โอหิตโสตา ธมฺมํ สุณนฺติฯ
Now at that time the Buddha was educating, encouraging, firing up, and inspiring the bhikkhus with a Dhamma talk about Nibbana. And those bhikkhus were paying attention, applying the mind, concentrating wholeheartedly, and actively listening.
อถ โข ปุนพฺพสุมาตา ยกฺขินี ปุตฺตเก เอวํ โตเสสิ:
Then the native spirit Punabbasu’s Mother soothed her little children, saying:
“ตุณฺหี อุตฺตริเก โหหิ, ตุณฺหี โหหิ ปุนพฺพสุ; ยาวาหํ พุทฺธเสฏฺฐสฺส, ธมฺมํ โสสฺสามิ สตฺถุโนฯ
“Hush, little Uttarā! Hush, Punabbasu! For I want to listen to the teaching of the Teacher, the supreme Buddha.
นิพฺพานํ ภควา อาห, สพฺพคนฺถปฺปโมจนํ; อติเวลา จ เม โหติ, อสฺมึ ธมฺเม ปิยายนาฯ
Since the Blessed One spoke of Nibbana, the release from all ties, I have a lasting love for this teaching.
ปิโย โลเก สโก ปุตฺโต, ปิโย โลเก สโก ปติ; ตโต ปิยตรา มยฺหํ, อสฺส ธมฺมสฺส มคฺคนาฯ
In this world, your own child is dear; in this world, your own husband is dear; but even greater than that is my love for this teaching’s quest.
น หิ ปุตฺโต ปติ วาปิ, ปิโย ทุกฺขา ปโมจเย; ยถา สทฺธมฺมสฺสวนํ, ทุกฺขา โมเจติ ปาณินํฯ
For neither son nor husband, dear as they are, can free you from suffering; as listening to the true teaching frees living creatures from suffering.
โลเก ทุกฺขปเรตสฺมึ, ชรามรณสํยุเต; ชรามรณโมกฺขาย, ยํ ธมฺมํ อภิสมฺพุธํ; ตํ ธมฺมํ โสตุมิจฺฉามิ, ตุณฺหี โหหิ ปุนพฺพสู”ติฯ
In this world mired in suffering, fettered by old age and death, I want to listen to the teaching that the Buddha awakened to, which frees you from old age and death. So hush, Punabbasu!”
“อมฺมา น พฺยาหริสฺสามิ, ตุณฺหีภูตายมุตฺตรา; ธมฺมเมว นิสาเมหิ, สทฺธมฺมสฺสวนํ สุขํ; สทฺธมฺมสฺส อนญฺญาย, อมฺมา ทุกฺขํ จรามเสฯ
“Mom, I’m not speaking, and Uttarā is silent, too. Focus just on the teaching, for it’s nice to listen to the true teaching. And it’s because we haven’t understood the teaching that we live in suffering, Mom.
เอส เทวมนุสฺสานํ, สมฺมูฬฺหานํ ปภงฺกโร; พุทฺโธ อนฺติมสารีโร, ธมฺมํ เทเสติ จกฺขุมา”ติฯ
He is a beacon for those who are lost among gods and humans. The Buddha, bearing his final body, the Clear-eyed One teaches Dhamma.”
“สาธุ โข ปณฺฑิโต นาม, ปุตฺโต ชาโต อุเรสโย; ปุตฺโต เม พุทฺธเสฏฺฐสฺส, ธมฺมํ สุทฺธํ ปิยายติฯ
“It’s good that my child’s so astute, this child I bore and suckled! My child loves the pure teaching of the supreme Buddha.
ปุนพฺพสุ สุขี โหหิ, อชฺชาหมฺหิ สมุคฺคตา; ทิฏฺฐานิ อริยสจฺจานิ, อุตฺตราปิ สุณาตุ เม”ติฯ
Punabbasu, may you be happy! Today, I rise. Hear me too, Uttarā: I have seen the noble truths!”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
