สํยุตฺต นิกาย ๓๔ฯ๑๐

๑ฯ ฌานวคฺค

สมาธิมูลกสปฺปายการีสุตฺต

สาวตฺถินิทานํฯ

“จตฺตาโรเม, ภิกฺขเว, ฌายีฯ กตเม จตฺตาโร?

อิธ, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ฌายี สมาธิสฺมึ สมาธิกุสโล โหติ, น สมาธิสฺมึ สปฺปายการีฯ อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ฌายี สมาธิสฺมึ สปฺปายการี โหติ, น สมาธิสฺมึ สมาธิกุสโลฯ อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ฌายี เนว สมาธิสฺมึ สมาธิกุสโล โหติ, น จ สมาธิสฺมึ สปฺปายการีฯ อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ ฌายี สมาธิสฺมึ สมาธิกุสโล จ โหติ, สมาธิสฺมึ สปฺปายการี จฯ ตตฺร, ภิกฺขเว, ยฺวายํ ฌายี สมาธิสฺมึ สมาธิกุสโล จ โหติ สมาธิสฺมึ สปฺปายการี จ อยํ อิเมสํ จตุนฺนํ ฌายีนํ อคฺโค จ เสฏฺโฐ จ โมกฺโข จ อุตฺตโม จ ปวโร จฯ เสยฺยถาปิ, ภิกฺขเว, ควา ขีรํ …เป… ปวโร จา”ติฯ

ทสมํฯ

(สมาธิมูลกํฯ)