Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๑ฯ๓๗
The Related Suttas Collection 1.37
๔ฯ สตุลฺลปกายิกวคฺค
4. The Satullapa Group
สมยสุตฺต
The Congregation
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา สกฺเกสุ วิหรติ กปิลวตฺถุสฺมึ มหาวเน มหตา ภิกฺขุสงฺเฆน สทฺธึ ปญฺจมตฺเตหิ ภิกฺขุสเตหิ สพฺเพเหว อรหนฺเตหิ; ทสหิ จ โลกธาตูหิ เทวตา เยภุเยฺยน สนฺนิปติตา โหนฺติ ภควนฺตํ ทสฺสนาย ภิกฺขุสงฺฆญฺจฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying in the land of the Sakyans, in the Great Wood near Kapilavatthu, together with a large Saṅgha of five hundred bhikkhus, all of whom were perfected ones. And most of the deities from ten solar systems had gathered to see the Buddha and the Saṅgha of bhikkhus.
อถ โข จตุนฺนํ สุทฺธาวาสกายิกานํ เทวตานํ เอตทโหสิ: “อยํ โข ภควา สกฺเกสุ วิหรติ กปิลวตฺถุสฺมึ มหาวเน มหตา ภิกฺขุสงฺเฆน สทฺธึ ปญฺจมตฺเตหิ ภิกฺขุสเตหิ สพฺเพเหว อรหนฺเตหิ; ทสหิ จ โลกธาตูหิ เทวตา เยภุเยฺยน สนฺนิปติตา โหนฺติ ภควนฺตํ ทสฺสนาย ภิกฺขุสงฺฆญฺจฯ ยนฺนูน มยมฺปิ เยน ภควา เตนุปสงฺกเมยฺยาม; อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต สนฺติเก ปจฺเจกํ คาถํ ภาเสยฺยามา”ติฯ
Then four deities of the Pure Abodes, aware of what was happening, thought: “Why don’t we go to the Buddha and each recite a verse in his presence?”
อถ โข ตา เทวตา—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส สมิญฺชิตํ วา พาหํ ปสาเรยฺย ปสาริตํ วา พาหํ สมิญฺเชยฺย; เอวเมว—สุทฺธาวาเสสุ เทเวสุ อนฺตรหิตา ภควโต ปุรโต ปาตุรเหสุํฯ อถ โข ตา เทวตา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุฯ เอกมนฺตํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then, as easily as a strong person would extend or contract their arm, they vanished from the Pure Abodes and reappeared in front of the Buddha. They bowed to the Buddha and stood to one side. Standing to one side, one deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“มหาสมโย ปวนสฺมึ, เทวกายา สมาคตา; อาคตมฺห อิมํ ธมฺมสมยํ, ทกฺขิตาเย อปราชิตสงฺฆนฺ”ติฯ
“There’s a great congregation in the woods, where hosts of gods have assembled. We’ve come to this righteous congregation to see the invincible Saṅgha!”
อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then another deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“ตตฺร ภิกฺขโว สมาทหํสุ, จิตฺตมตฺตโน อุชุกํ อกํสุ; สารถีว เนตฺตานิ คเหตฺวา, อินฺทฺริยานิ รกฺขนฺติ ปณฺฑิตา”ติฯ
“The bhikkhus there have immersion, they’ve straightened their own minds. Like a charioteer holding the reins, the astute ones protect their senses.”
อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then another deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“เฉตฺวา ขีลํ เฉตฺวา ปลิฆํ, อินฺทขีลํ อูหจฺจ มเนชา; เต จรนฺติ สุทฺธา วิมลา, จกฺขุมตา สุทนฺตา สุสุนาคา”ติฯ
“They snapped the post and snapped the bar, unstirred, they tore out the boundary post. They live pure and immaculate, the young giants tamed by the Clear-eyed One.”
อถ โข อปรา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then another deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“เย เกจิ พุทฺธํ สรณํ คตาเส, น เต คมิสฺสนฺติ อปายภูมึ; ปหาย มานุสํ เทหํ, เทวกายํ ปริปูเรสฺสนฺตี”ติฯ
“Anyone who has gone to the Buddha for refuge won’t go to a plane of loss. After giving up this human body, they swell the hosts of gods.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]