| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑๑ฯ๑๐
The Related Suttas Collection 11.10
๑ฯ ปฐมวคฺค
Chapter One
สมุทฺทกสุตฺต
Seers by the Ocean
สาวตฺถิยํฯ
At Sāvatthī.
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, สมฺพหุลา อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา สมุทฺทตีเร ปณฺณกุฏีสุ สมฺมนฺติฯ
“Once upon a time, bhikkhus, several seers who were ethical, of good character, settled in leaf huts on the ocean shore.
เตน โข ปน สมเยน เทวาสุรสงฺคาโม สมุปพฺยูโฬฺห อโหสิฯ
Now at that time a battle was fought between the gods and the demons.
อถ โข, ภิกฺขเว, เตสํ อิสีนํ สีลวนฺตานํ กลฺยาณธมฺมานํ เอตทโหสิ: ‘ธมฺมิกา โข เทวา, อธมฺมิกา อสุราฯ สิยาปิ โน อสุรโต ภยํฯ ยนฺนูน มยํ สมฺพรํ อสุรินฺทํ อุปสงฺกมิตฺวา อภยทกฺขิณํ ยาเจยฺยามา'ติฯ
Then the seers thought, ‘The gods are principled, the demons are unprincipled. We may be at risk from the demons. Why don’t we approach Sambara, lord of demons, and beg him for a pledge of safety.’
อถ โข, ภิกฺขเว, เต อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส สมิญฺชิตํ วา พาหํ ปสาเรยฺย, ปสาริตํ วา พาหํ สมิญฺเชยฺย; เอวเมว—สมุทฺทตีเร ปณฺณกุฏีสุ อนฺตรหิตา สมฺพรสฺส อสุรินฺทสฺส สมฺมุเข ปาตุรเหสุํฯ อถ โข, ภิกฺขเว, เต อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา สมฺพรํ อสุรินฺทํ คาถาย อชฺฌภาสึสุ:
Then, as easily as a strong person would extend or contract their arm, those seers vanished from those leaf huts on the ocean shore and reappeared in Sambara’s presence. Then those seers addressed Sambara in verse:
‘อิสโย สมฺพรํ ปตฺตา, ยาจนฺติ อภยทกฺขิณํ; กามงฺกโร หิ เต ทาตุํ, ภยสฺส อภยสฺส วา'ติฯ
‘The seers have come to Sambara to beg for a pledge of safety. For you can give them what you wish, whether danger or safety.’
‘อิสีนํ อภยํ นตฺถิ, ทุฏฺฐานํ สกฺกเสวินํ; อภยํ ยาจมานานํ, ภยเมว ททามิ โว'ติฯ
‘There is no safety for seers, the hated associates of Sakka! Though you beg me for your safety, I’ll only give you fear!’
‘อภยํ ยาจมานานํ, ภยเมว ททาสิ โน; ปฏิคฺคณฺหาม เต เอตํ, อกฺขยํ โหตุ เต ภยํฯ
‘Though we beg you for our safety, you give us only fear. This is what we get from you: may endless peril come to you!
ยาทิสํ วปเต พีชํ, ตาทิสํ หรเต ผลํ; กลฺยาณการี กลฺยาณํ, ปาปการี จ ปาปกํ; ปวุตฺตํ ตาต เต พีชํ, ผลํ ปจฺจนุโภสฺสสี'ติฯ
Whatever kind of seed you sow, that is the fruit you reap. A doer of good gets good, a doer of bad gets bad. You have sown your own seed, friend, now you’ll experience the fruit.’
อถ โข, ภิกฺขเว, เต อิสโย สีลวนฺโต กลฺยาณธมฺมา สมฺพรํ อสุรินฺทํ อภิสปิตฺวา—เสยฺยถาปิ นาม พลวา ปุริโส สมิญฺชิตํ วา พาหํ ปสาเรยฺย, ปสาริตํ วา พาหํ สมิญฺเชยฺย; เอวเมว—สมฺพรสฺส อสุรินฺทสฺส สมฺมุเข อนฺตรหิตา สมุทฺทตีเร ปณฺณกุฏีสุ ปาตุรเหสุํฯ
Then those seers, having cursed Sambara, as easily as a strong person would extend or contract their arm, vanished from Sambara’s presence and reappeared in those leaf huts on the ocean shore.
อถ โข, ภิกฺขเว, สมฺพโร อสุรินฺโท เตหิ อิสีหิ สีลวนฺเตหิ กลฺยาณธมฺเมหิ อภิสปิโต รตฺติยา สุทํ ติกฺขตฺตุํ อุพฺพิชฺชี”ติฯ
But after being cursed by the seers, Sambara woke in alarm three times that night.”
ปฐโม วคฺโคฯ
ตสฺสุทฺทานํ
สุวีรํ สุสีมญฺเจว, ธชคฺคํ เวปจิตฺติโน; สุภาสิตํ ชยญฺเจว, กุลาวกํ นทุพฺภิยํ; เวโรจน อสุรินฺโท, อิสโย อรญฺญกญฺเจว; อิสโย จ สมุทฺทกาติฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
