| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๑๑ฯ๒๐
The Related Suttas Collection 11.20
๒ฯ ทุติยวคฺค
Chapter Two
สงฺฆวนฺทนาสุตฺต
Who Sakka Worships
สาวตฺถิยํ เชตวเนฯ ตตฺร โข …เป… เอตทโวจ:
Near Sāvatthī in Jeta’s Grove.
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท มาตลึ สงฺคาหกํ อามนฺเตสิ: ‘โยเชหิ, สมฺม มาตลิ, สหสฺสยุตฺตํ อาชญฺญรถํ, อุยฺยานภูมึ คจฺฉาม สุภูมึ ทสฺสนายา'ติฯ
“Once upon a time, bhikkhus, Sakka, lord of gods, addressed his charioteer Mātali, ‘My dear Mātali, harness the chariot with its team of a thousand thoroughbreds. We will go to a park and see the scenery.’
‘เอวํ, ภทฺทนฺตวา'ติ โข, ภิกฺขเว, มาตลิ สงฺคาหโก สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิสฺสุตฺวา, สหสฺสยุตฺตํ อาชญฺญรถํ โยเชตฺวา สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส ปฏิเวเทสิ: ‘ยุตฺโต โข เต, มาริส, สหสฺสยุตฺโต อาชญฺญรโถ, ยสฺสทานิ กาลํ มญฺญสี'ติฯ
‘Yes, lord,’ replied Mātali. He harnessed the chariot and informed Sakka, ‘Good sir, the chariot with its team of a thousand thoroughbreds has been harnessed. Please go at your convenience.’
อถ โข, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท เวชยนฺตปาสาทา โอโรหนฺโต อญฺชลึ กตฺวา สุทํ ภิกฺขุสงฺฆํ นมสฺสติฯ
Then Sakka descended from the Palace of Victory, raised his joined palms, and revered the bhikkhu Saṅgha.
อถ โข, ภิกฺขเว, มาตลิ สงฺคาหโก สกฺกํ เทวานมินฺทํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
So Mātali the charioteer addressed Sakka in verse:
‘ตญฺหิ เอเต นมเสฺสยฺยุํ, ปูติเทหสยา นรา; นิมุคฺคา กุณปเมฺหเต, ขุปฺปิปาสสมปฺปิตาฯ
‘It’s these who should worship you, namely the humans stuck in their putrid bodies, sunk in a carcass, stricken by hunger and thirst.
กึ นุ เตสํ ปิหยสิ, อนาคาราน วาสว; อาจารํ อิสินํ พฺรูหิ, ตํ สุโณม วโจ ตวา'ติฯ
Why then do you envy those who are homeless, Vāsava? Relate the seers’ way of life, let us hear what you say.’
‘เอตํ เตสํ ปิหยามิ, อนาคาราน มาตลิ; ยมฺหา คามา ปกฺกมนฺติ, อนเปกฺขา วชนฺติ เตฯ
‘This is why I envy the homeless, Mātali. When they leave a village, they proceed without concern.
น เตสํ โกฏฺเฐ โอเปนฺติ, น กุมฺภิ น กโฬปิยํ; ปรนิฏฺฐิตเมสานา, เตน ยาเปนฺติ สุพฺพตาฯ
They hoard no goods in storerooms, nor in pots or baskets. They seek food prepared by others, and, true to their vows, live on that.
สุมนฺตมนฺติโน ธีรา, ตุณฺหีภูตา สมญฺจรา; เทวา วิรุทฺธา อสุเรหิ, ปุถุ มจฺจา จ มาตลิฯ
The wise whose words are full of wisdom, live peacefully and quietly. Gods fight with demons, and mortals fight each other, Mātali.
อวิรุทฺธา วิรุทฺเธสุ, อตฺตทณฺเฑสุ นิพฺพุตา; สาทาเนสุ อนาทานา, เต นมสฺสามิ มาตลี'ติฯ
Not fighting among those who fight, extinguished among those who are armed, not grasping among those who grasp: they’re who I worship, Mātali.’
‘เสฏฺฐา หิ กิร โลกสฺมึ, เย ตฺวํ สกฺก นมสฺสสิ; อหมฺปิ เต นมสฺสามิ, เย นมสฺสสิ วาสวา'”ติฯ
‘Those who you worship seem to be the best in the world, Sakka. I too will worship those who you worship, Vāsava.’
อิทํ วตฺวาน มฆวา, เทวราชา สุชมฺปติ; ภิกฺขุสงฺฆํ นมสฺสิตฺวา, ปมุโข รถมารุหีติฯ
After saying this, Maghavā the chief, king of gods, Sujā’s husband, having worshipped the bhikkhu Saṅgha, climbed into his chariot.”
ทุติโย วคฺโคฯ
ตสฺสุทฺทานํ
เทวา ปน ตโย วุตฺตา, ทลิทฺทญฺจ รามเณยฺยกํ; ยชมานญฺจ วนฺทนา, ตโย สกฺกนมสฺสนาติฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
