สํยุตฺต นิกาย ๓๕ฯ๑๒๘

๑๓ฯ คหปติวคฺค

โสณสุตฺต

เอกํ สมยํ ภควา ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ

อถ โข โสโณ คหปติปุตฺโต เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข โสโณ คหปติปุตฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ:

“โก นุ โข, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย เยน มฺ'อิเธกจฺเจ สตฺตา ทิฏฺเฐว ธมฺเม โน ปรินิพฺพายนฺติ? โก ปน, ภนฺเต, เหตุ, โก ปจฺจโย เยน มฺ'อิเธกจฺเจ สตฺตา ทิฏฺเฐว ธมฺเม ปรินิพฺพายนฺตี”ติ?

(ยถา ปุริมสุตฺตนฺตํ, เอวํ วิตฺถาเรตพฺพํฯ)

อยํ โข, โสณ, เหตุ, อยํ ปจฺจโย เยน มฺ'อิเธกจฺเจ สตฺตา ทิฏฺเฐว ธมฺเม ปรินิพฺพายนฺตีติฯ

ปญฺจมํฯ