Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๒๑ฯ๕
The Related Suttas Collection 21.5
๑ฯ ภิกฺขุวคฺค
1. Monks
สุชาตสุตฺต
With Sujāta
สาวตฺถิยํ วิหรติฯ
At Sāvatthī.
อถ โข อายสฺมา สุชาโต เยน ภควา เตนุปสงฺกมิฯ
Then Venerable Sujāta went to see the Buddha.
อทฺทสา โข ภควา อายสฺมนฺตํ สุชาตํ ทูรโตว อาคจฺฉนฺตํฯ ทิสฺวาน ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “อุภเยเนวายํ, ภิกฺขเว, กุลปุตฺโต โสภติ—ยญฺจ อภิรูโป ทสฺสนีโย ปาสาทิโก ปรมาย วณฺณโปกฺขรตาย สมนฺนาคโต, ยสฺส จตฺถาย กุลปุตฺตา สมฺมเทว อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชนฺติ ตทนุตฺตรํ พฺรหฺมจริยปริโยสานํ ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหรตี”ติฯ
The Buddha saw him coming off in the distance, and addressed the bhikkhus: “This gentleman is beautiful in both ways. He’s attractive, good-looking, lovely, of surpassing beauty. And he has realized the supreme end of the spiritual path in this very life. He lives having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.”
อิทมโวจ ภควา …เป… สตฺถา:
That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:
“โสภติ วตายํ ภิกฺขุ, อุชุภูเตน เจตสา; วิปฺปยุตฺโต วิสํยุตฺโต, อนุปาทาย นิพฺพุโต; ธาเรติ อนฺติมํ เทหํ, เชตฺวา มารํ สวาหินินฺ”ติฯ
“This bhikkhu is truly beautiful. His heart is upright, he’s unfettered, detached, extinguished by not grasping. He bears his final body, having vanquished Māra and his mount.”
ปญฺจมํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]