Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๘๔

    The Related Suttas Collection 22.84

    ๙ฯ เถรวคฺค

    9. Senior Bhikkhus

    ติสฺสสุตฺต

    With Tissa

    สาวตฺถินิทานํฯ

    At Sāvatthī.

    เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา ติโสฺส ภควโต ปิตุจฺฉาปุตฺโต สมฺพหุลานํ ภิกฺขูนํ เอวมาโรเจติ:

    Now at that time Venerable Tissa, the Buddha’s paternal cousin, informed several bhikkhus:

    “อปิ เม, อาวุโส, มธุรกชาโต วิย กาโย; ทิสาปิ เม น ปกฺขายนฺติ; ธมฺมาปิ มํ น ปฏิภนฺติ; ถินมิทฺธญฺจ เม จิตฺตํ ปริยาทาย ติฏฺฐติ; อนภิรโต จ พฺรหฺมจริยํ จรามิ; โหติ จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉา”ติฯ

    “Friends, my body feels like it’s drugged. I’m disorientated, the teachings don’t spring to mind, and dullness and drowsiness fill my mind. I lead the spiritual life dissatisfied, and have doubts about the teachings.”

    อถ โข สมฺพหุลา ภิกฺขู เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนา โข เต ภิกฺขู ภควนฺตํ เอตทโวจุํ: “อายสฺมา, ภนฺเต, ติโสฺส ภควโต ปิตุจฺฉาปุตฺโต สมฺพหุลานํ ภิกฺขูนํ เอวมาโรเจติ: ‘อปิ เม, อาวุโส, มธุรกชาโต วิย กาโย; ทิสาปิ เม น ปกฺขายนฺติ; ธมฺมาปิ มํ น ปฏิภนฺติ; ถินมิทฺธญฺจ เม จิตฺตํ ปริยาทาย ติฏฺฐติ; อนภิรโต จ พฺรหฺมจริยํ จรามิ; โหติ จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉา'”ติฯ

    Then several bhikkhus went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened.

    อถ โข ภควา อญฺญตรํ ภิกฺขุํ อามนฺเตสิ: “เอหิ ตฺวํ, ภิกฺขุ, มม วจเนน ติสฺสํ ภิกฺขุํ อามนฺเตหี”ติฯ

    So the Buddha addressed a certain monk, “Please, monk, in my name tell the bhikkhu Tissa that the Teacher summons him.”

    “เอวํ, ภนฺเต”ติ โข โส ภิกฺขุ ภควโต ปฏิสฺสุตฺวา เยนายสฺมา ติโสฺส เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ ติสฺสํ เอตทโวจ: “สตฺถา ตํ, อาวุโส ติสฺส, อามนฺเตตี”ติฯ

    “Yes, sir,” that monk replied. He went to Tissa and said to him, “Friend Tissa, the teacher summons you.”

    “เอวมาวุโส”ติ โข อายสฺมา ติโสฺส ตสฺส ภิกฺขุโน ปฏิสฺสุตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อายสฺมนฺตํ ติสฺสํ ภควา เอตทโวจ:

    “Yes, friend,” Tissa replied. He went to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him:

    “สจฺจํ กิร ตฺวํ, ติสฺส, สมฺพหุลานํ ภิกฺขูนํ เอวมาโรเจสิ: ‘อปิ เม, อาวุโส, มธุรกชาโต วิย กาโย …เป… โหติ จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉา'”ติ?

    “Is it really true, Tissa, that you informed several bhikkhus that your body feels like it’s drugged … and you have doubts about the teachings?”

    “เอวํ, ภนฺเต”ฯ

    “Yes, sir.”

    “ตํ กึ มญฺญสิ, ติสฺส, รูเป อวิคตราคสฺส อวิคตจฺฉนฺทสฺส อวิคตเปมสฺส อวิคตปิปาสสฺส อวิคตปริฬาหสฺส อวิคตตณฺหสฺส, ตสฺส รูปสฺส วิปริณามญฺญถาภาวา อุปฺปชฺชนฺติ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา”ติ?

    “What do you think, Tissa? If you’re not rid of greed, desire, fondness, thirst, passion, and craving for form, when that form decays and perishes, will it give rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress?”

    “เอวํ, ภนฺเต”ฯ

    “Yes, sir.”

    “สาธุ สาธุ, ติสฺสฯ เอวเญฺหตํ, ติสฺส, โหติฯ ยถา ตํ รูเป อวิคตราคสฺส …

    “Good, good, Tissa! That’s how it is, Tissa, when you’re not rid of greed for form.

    เวทนาย … สญฺญาย … สงฺขาเรสุ อวิคตราคสฺส …เป… เตสํ สงฺขารานํ วิปริณามญฺญถาภาวา อุปฺปชฺชนฺติ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา”ติ? “เอวํ, ภนฺเต”ฯ “สาธุ สาธุ, ติสฺสฯ เอวเญฺหตํ, ติสฺส, โหติฯ ยถา ตํ สงฺขาเรสุ อนิคตราคสฺส, วิญฺญาเณ อวิคตราคสฺส อวิคตจฺฉนฺทสฺส อวิคตเปมสฺส อวิคตปิปาสสฺส อวิคตปริฬาหสฺส อวิคตตณฺหสฺส, ตสฺส วิญฺญาณสฺส วิปริณามญฺญถาภาวา อุปฺปชฺชนฺติ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา”ติ?

    If you’re not rid of greed for feeling … perception … choices … consciousness, when that consciousness decays and perishes, will it give rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress?”

    “เอวํ, ภนฺเต”ฯ

    “Yes, sir.”

    “สาธุ สาธุ, ติสฺสฯ เอวเญฺหตํ, ติสฺส, โหติฯ ยถา ตํ วิญฺญาเณ อวิคตราคสฺสฯ

    “Good, good, Tissa! That’s how it is, Tissa, when you’re not rid of greed for consciousness.

    ตํ กึ มญฺญสิ, ติสฺส, รูเป วิคตราคสฺส วิคตจฺฉนฺทสฺส วิคตเปมสฺส วิคตปิปาสสฺส วิคตปริฬาหสฺส วิคตตณฺหสฺส, ตสฺส รูปสฺส วิปริณามญฺญถาภาวา อุปฺปชฺชนฺติ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา”ติ?

    What do you think, Tissa? If you are rid of greed, desire, fondness, thirst, passion, and craving for form, when that form decays and perishes, will it give rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress?”

    “โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ

    “No, sir.”

    “สาธุ สาธุ, ติสฺสฯ เอวเญฺหตํ, ติสฺส, โหติฯ ยถา ตํ รูเป วิคตราคสฺส … เวทนาย … สญฺญาย … สงฺขาเรสุ วิคตราคสฺส … วิญฺญาเณ วิคตราคสฺส วิคตจฺฉนฺทสฺส วิคตเปมสฺส วิคตปิปาสสฺส วิคตปริฬาหสฺส วิคตตณฺหสฺส ตสฺส วิญฺญาณสฺส วิปริณามญฺญถาภาวา อุปฺปชฺชนฺติ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา”ติ? “โน เหตํ, ภนฺเต”ฯ “สาธุ สาธุ, ติสฺสฯ เอวเญฺหตํ, ติสฺส, โหติฯ ยถา ตํ วิญฺญาเณ วิคตราคสฺสฯ

    “Good, good, Tissa! That’s how it is, Tissa, when you are rid of greed for form … feeling … perception … choices … consciousness.

    ตํ กึ มญฺญสิ, ติสฺส, รูปํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?

    What do you think, Tissa? Is form permanent or impermanent?”

    “อนิจฺจํ, ภนฺเต”ฯ

    “Impermanent, sir.”

    “เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วา”ติ?

    “Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”

    “อนิจฺจํ, ภนฺเต”ฯ

    “Impermanent, sir.”

    “ตสฺมาติห …เป… เอวํ ปสฺสํ …เป… นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาติฯ

    “So you should truly see … Seeing this … They understand: ‘… there is no return to any state of existence.’

    เสยฺยถาปิ, ติสฺส, เทฺว ปุริสา—เอโก ปุริโส อมคฺคกุสโล, เอโก ปุริโส มคฺคกุสโลฯ ตเมนํ โส อมคฺคกุสโล ปุริโส อมุํ มคฺคกุสลํ ปุริสํ มคฺคํ ปุจฺเฉยฺยฯ โส เอวํ วเทยฺย: ‘เอหิ, โภ ปุริส, อยํ มคฺโคฯ เตน มุหุตฺตํ คจฺฉฯ เตน มุหุตฺตํ คนฺตฺวา ทกฺขิสฺสสิ เทฺวธาปถํ, ตตฺถ วามํ มุญฺจิตฺวา ทกฺขิณํ คณฺหาหิฯ เตน มุหุตฺตํ คจฺฉฯ เตน มุหุตฺตํ คนฺตฺวา ทกฺขิสฺสสิ ติพฺพํ วนสณฺฑํฯ เตน มุหุตฺตํ คจฺฉฯ เตน มุหุตฺตํ คนฺตฺวา ทกฺขิสฺสสิ มหนฺตํ นินฺนํ ปลฺลลํฯ เตน มุหุตฺตํ คจฺฉฯ เตน มุหุตฺตํ คนฺตฺวา ทกฺขิสฺสสิ โสพฺภํ ปปาตํฯ เตน มุหุตฺตํ คจฺฉฯ เตน มุหุตฺตํ คนฺตฺวา ทกฺขิสฺสสิ สมํ ภูมิภาคํ รมณียนฺ'ติฯ

    Suppose, Tissa, there were two people. One was not skilled in the path, the other was. The one not skilled in the path would question the one skilled in the path, who would reply: ‘Come, good man, this is the path. Go down it a little, and you’ll see a fork in the road. Ignore the left, and take the right-hand path. Go a little further, and you’ll see a dark forest grove. Go a little further, and you’ll see an expanse of low-lying marshes. Go a little further, and you’ll see a large, steep cliff. Go a little further, and you’ll see level, cleared parkland.’

    อุปมา โข มฺยายํ, ติสฺส, กตา อตฺถสฺส วิญฺญาปนายฯ อยํ เจเวตฺถ อตฺโถ:

    I’ve made up this simile to make a point. And this is what it means.

    ‘ปุริโส อมคฺคกุสโล'ติ โข, ติสฺส, ปุถุชฺชนเสฺสตํ อธิวจนํฯ

    ‘A person who is not skilled in the path’ is a term for an ordinary unlearned person.

    ‘ปุริโส มคฺคกุสโล'ติ โข, ติสฺส, ตถาคตเสฺสตํ อธิวจนํ อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสฯ

    ‘A person who is skilled in the path’ is a term for the Realized One, the perfected one, the fully awakened Buddha.

    ‘เทฺวธาปโถ'ติ โข, ติสฺส, วิจิกิจฺฉาเยตํ อธิวจนํฯ

    ‘A fork in the road’ is a term for doubt.

    ‘วาโม มคฺโค'ติ โข, ติสฺส, อฏฺฐงฺคิกเสฺสตํ มิจฺฉามคฺคสฺส อธิวจนํ, เสยฺยถิทํ—มิจฺฉาทิฏฺฐิยา …เป… มิจฺฉาสมาธิสฺสฯ

    ‘The left-hand path’ is a term for the wrong eightfold path, that is, wrong view … wrong immersion.

    ‘ทกฺขิโณ มคฺโค'ติ โข, ติสฺส, อริยเสฺสตํ อฏฺฐงฺคิกสฺส มคฺคสฺส อธิวจนํ, เสยฺยถิทํ—สมฺมาทิฏฺฐิยา …เป… สมฺมาสมาธิสฺสฯ

    ‘The right-hand path’ is a term for the noble eightfold path, that is, right view … right immersion.

    ‘ติพฺโพ วนสณฺโฑ'ติ โข, ติสฺส, อวิชฺชาเยตํ อธิวจนํฯ

    ‘A dark forest grove’ is a term for ignorance.

    ‘มหนฺตํ นินฺนํ ปลฺลลนฺ'ติ โข, ติสฺส, กามานเมตํ อธิวจนํฯ

    ‘An expanse of low-lying marshes’ is a term for sensual pleasures.

    ‘โสพฺโภ ปปาโต'ติ โข, ติสฺส, โกธูปายาสเสฺสตํ อธิวจนํฯ

    ‘A large, steep cliff’ is a term for anger and distress.

    ‘สโม ภูมิภาโค รมณีโย'ติ โข, ติสฺส, นิพฺพานเสฺสตํ อธิวจนํฯ

    ‘Level, cleared parkland’ is a term for Nibbana.

    อภิรม, ติสฺส, อภิรม, ติสฺสฯ อหโมวาเทน อหมนุคฺคเหน อหมนุสาสนิยา”ติฯ

    Rejoice, Tissa, rejoice! I’m here to advise you, to support you, and to teach you.”

    อิทมโวจ ภควาฯ อตฺตมโน อายสฺมา ติโสฺส ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทีติฯ

    That is what the Buddha said. Satisfied, Venerable Tissa was happy with what the Buddha said.

    ทุติยํฯ





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact