Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๒๒ฯ๕๕
The Related Suttas Collection 22.55
๖ฯ อุปยวคฺค
6. Involvement
อุทานสุตฺต
An Inspired Saying
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
ตตฺร โข ภควา อุทานํ อุทาเนสิ: “‘โน จสฺสํ, โน จ เม สิยา, นาภวิสฺส, น เม ภวิสฺสตี'ติ—เอวํ อธิมุจฺจมาโน ภิกฺขุ ฉินฺเทยฺย โอรมฺภาคิยานิ สํโยชนานี”ติฯ
There the Buddha expressed this heartfelt sentiment: “‘It might not be, and it might not be mine. It will not be, and it will not be mine.’ A bhikkhu who makes such a resolution can cut off the five lower fetters.”
เอวํ วุตฺเต, อญฺญตโร ภิกฺขุ ภควนฺตํ เอตทโวจ: “ยถา กถํ ปน, ภนฺเต, ‘โน จสฺสํ, โน จ เม สิยา, นาภวิสฺส, น เม ภวิสฺสตี'ติ—เอวํ อธิมุจฺจมาโน ภิกฺขุ ฉินฺเทยฺย โอรมฺภาคิยานิ สํโยชนานี”ติ?
When he said this, one of the bhikkhus asked the Buddha, “But sir, how can a bhikkhu who makes such a resolution cut off the five lower fetters?”
“อิธ, ภิกฺขุ, อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน อริยานํ อทสฺสาวี …เป…
“Bhikkhu, take an unlearned ordinary person who has not seen the noble ones, and is neither skilled nor trained in their teaching. They’ve not seen good persons, and are neither skilled nor trained in their teaching.
สปฺปุริสธมฺเม อวินีโต รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, รูปวนฺตํ วา อตฺตานํ; อตฺตนิ วา รูปํ, รูปสฺมึ วา อตฺตานํฯ เวทนํ … สญฺญํ … สงฺขาเร … วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ; อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํฯ
They regard form as self, self as having form, form in self, or self in form. They regard feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness.
โส อนิจฺจํ รูปํ ‘อนิจฺจํ รูปนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนิจฺจํ เวทนํ ‘อนิจฺจา เวทนา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนิจฺจํ สญฺญํ ‘อนิจฺจา สญฺญา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนิจฺเจ สงฺขาเร ‘อนิจฺจา สงฺขารา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนิจฺจํ วิญฺญาณํ ‘อนิจฺจํ วิญฺญาณนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติฯ
They don’t truly understand form—which is impermanent—as impermanent. They don’t truly understand feeling … perception … choices … consciousness—which is impermanent—as impermanent.
ทุกฺขํ รูปํ ‘ทุกฺขํ รูปนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, ทุกฺขํ เวทนํ … ทุกฺขํ สญฺญํ … ทุกฺเข สงฺขาเร … ทุกฺขํ วิญฺญาณํ ‘ทุกฺขํ วิญฺญาณนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติฯ
They don’t truly understand form—which is suffering—as suffering. They don’t truly understand feeling … perception … choices … consciousness—which is suffering—as suffering.
อนตฺตํ รูปํ ‘อนตฺตา รูปนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนตฺตํ เวทนํ ‘อนตฺตา เวทนา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนตฺตํ สญฺญํ ‘อนตฺตา สญฺญา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนตฺเต สงฺขาเร ‘อนตฺตา สงฺขารา'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, อนตฺตํ วิญฺญาณํ ‘อนตฺตา วิญฺญาณนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติฯ
They don’t truly understand form—which is not-self—as not-self. They don’t truly understand feeling … perception … choices … consciousness—which is not-self—as not-self.
สงฺขตํ รูปํ ‘สงฺขตํ รูปนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติ, สงฺขตํ เวทนํ … สงฺขตํ สญฺญํ … สงฺขเต สงฺขาเร … สงฺขตํ วิญฺญาณํ ‘สงฺขตํ วิญฺญาณนฺ'ติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติฯ
They don’t truly understand form—which is conditioned—as conditioned. They don’t truly understand feeling … perception … choices … consciousness—which is conditioned—as conditioned.
รูปํ วิภวิสฺสตีติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติฯ เวทนา วิภวิสฺสติ … สญฺญา วิภวิสฺสติ … สงฺขารา วิภวิสฺสนฺติ … วิญฺญาณํ วิภวิสฺสตีติ ยถาภูตํ นปฺปชานาติฯ
They don’t truly understand that form will disappear. They don’t truly understand that feeling … perception … choices … consciousness will disappear.
สุตวา จ โข, ภิกฺขุ, อริยสาวโก อริยานํ ทสฺสาวี อริยธมฺมสฺส โกวิโท อริยธมฺเม สุวินีโต สปฺปุริสานํ ทสฺสาวี สปฺปุริสธมฺมสฺส โกวิโท สปฺปุริสธมฺเม สุวินีโต น รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ …เป… น เวทนํ … น สญฺญํ … น สงฺขาเร … น วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติฯ
But a learned noble disciple has seen the noble ones, and is skilled and trained in the teaching of the noble ones. They’ve seen good persons, and are skilled and trained in the teaching of the good persons. They don’t regard form as self … They don’t regard feeling … perception … choices … consciousness as self.
โส อนิจฺจํ รูปํ ‘อนิจฺจํ รูปนฺ'ติ ยถาภูตํ ปชานาติฯ อนิจฺจํ เวทนํ … อนิจฺจํ สญฺญํ … อนิจฺเจ สงฺขาเร … อนิจฺจํ วิญฺญาณํ ‘อนิจฺจํ วิญฺญาณนฺ'ติ ยถาภูตํ ปชานาติฯ
They truly understand form—which is impermanent—as impermanent. They truly understand feeling … perception … choices … consciousness—which is impermanent—as impermanent.
ทุกฺขํ รูปํ …เป… ทุกฺขํ วิญฺญาณํ …
They truly understand form … feeling … perception … choices … consciousness—which is suffering—as suffering.
อนตฺตํ รูปํ …เป… อนตฺตํ วิญฺญาณํ …
They truly understand form … feeling … perception … choices … consciousness—which is not-self—as not-self.
สงฺขตํ รูปํ …เป… สงฺขตํ วิญฺญาณํ ‘สงฺขตํ วิญฺญาณนฺ'ติ ยถาภูตํ ปชานาติฯ
They truly understand form … feeling … perception … choices … consciousness—which is conditioned—as conditioned.
รูปํ วิภวิสฺสตีติ ยถาภูตํ ปชานาติฯ เวทนา … สญฺญา … สงฺขารา … วิญฺญาณํ วิภวิสฺสตีติ ยถาภูตํ ปชานาติฯ
They truly understand that form will disappear. They truly understand that feeling … perception … choices … consciousness will disappear.
โส รูปสฺส วิภวา, เวทนาย วิภวา, สญฺญาย วิภวา, สงฺขารานํ วิภวา, วิญฺญาณสฺส วิภวา, เอวํ โข, ภิกฺขุ, ‘โน จสฺสํ, โน จ เม สิยา, นาภวิสฺส, น เม ภวิสฺสตี'ติ—เอวํ อธิมุจฺจมาโน ภิกฺขุ ฉินฺเทยฺย โอรมฺภาคิยานิ สํโยชนานี”ติฯ
It’s because of the disappearance of form, feeling, perception, choices, and consciousness that a bhikkhu who makes such a resolution—‘It might not be, and it might not be mine. It will not be, and it will not be mine’—can cut off the five lower fetters.”
“เอวํ อธิมุจฺจมาโน, ภนฺเต, ภิกฺขุ ฉินฺเทยฺย โอรมฺภาคิยานิ สํโยชนานี”ติฯ
“Sir, a bhikkhu who makes such a resolution can cut off the five lower fetters.
“กถํ ปน, ภนฺเต, ชานโต กถํ ปสฺสโต อนนฺตรา อาสวานํ ขโย โหตี”ติ?
But how are they to know and see in order to end the defilements in the present life?”
“อิธ, ภิกฺขุ, อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน อตสิตาเย ฐาเน ตาสํ อาปชฺชติฯ ตาโส เหโส ภิกฺขุ อสฺสุตวโต ปุถุชฺชนสฺส: ‘โน จสฺสํ, โน จ เม สิยา, นาภวิสฺส, น เม ภวิสฺสตี'ติฯ
“Bhikkhu, an unlearned ordinary person worries about things that aren’t a worry. For an unlearned ordinary person worries: ‘It might not be, and it might not be mine. It will not be, and it will not be mine.’
สุตวา จ โข, ภิกฺขุ, อริยสาวโก อตสิตาเย ฐาเน น ตาสํ อาปชฺชติฯ น เหโส, ภิกฺขุ, ตาโส สุตวโต อริยสาวกสฺส: ‘โน จสฺสํ, โน จ เม สิยา, นาภวิสฺส, น เม ภวิสฺสตี'ติฯ
A learned noble disciple doesn’t worry about things that aren’t a worry. For a learned noble disciple doesn’t worry: ‘It might not be, and it might not be mine. It will not be, and it will not be mine.’
รูปุปยํ วา, ภิกฺขุ, วิญฺญาณํ ติฏฺฐมานํ ติฏฺเฐยฺย, รูปารมฺมณํ รูปปฺปติฏฺฐํ นนฺทูปเสจนํ วุทฺธึ วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺเชยฺยฯ
As long as consciousness remains, it would remain involved with form, supported by form, founded on form. And with a sprinkle of relishing, it would grow, increase, and mature.
เวทนุปยํ วา, ภิกฺขุ …
Or consciousness would remain involved with feeling …
สญฺญุปยํ วา, ภิกฺขุ …
Or consciousness would remain involved with perception …
สงฺขารุปยํ วา, ภิกฺขุ, วิญฺญาณํ ติฏฺฐมานํ ติฏฺเฐยฺย, สงฺขารารมฺมณํ สงฺขารปฺปติฏฺฐํ นนฺทูปเสจนํ วุทฺธึ วิรูฬฺหึ เวปุลฺลํ อาปชฺเชยฺยฯ
Or consciousness would remain involved with choices, supported by choices, grounded on choices. And with a sprinkle of relishing, it would grow, increase, and mature.
โย, ภิกฺขุ, เอวํ วเทยฺย: ‘อหมญฺญตฺร รูปา, อญฺญตฺร เวทนาย, อญฺญตฺร สญฺญาย, อญฺญตฺร สงฺขาเรหิ วิญฺญาณสฺส อาคตึ วา คตึ วา จุตึ วา อุปปตฺตึ วา วุทฺธึ วา วิรูฬฺหึ วา เวปุลฺลํ วา ปญฺญาเปสฺสามี'ติ, เนตํ ฐานํ วิชฺชติฯ
Suppose, bhikkhu, you were to say: ‘Apart from form, feeling, perception, and choices, I will describe the coming and going of consciousness, its passing away and reappearing, its growth, increase, and maturity.’ That is not possible.
รูปธาตุยา เจ, ภิกฺขุ, ภิกฺขุโน ราโค ปหีโน โหติฯ ราคสฺส ปหานา โวจฺฉิชฺชตารมฺมณํ ปติฏฺฐา วิญฺญาณสฺส น โหติฯ
If a bhikkhu has given up greed for the form element, the support is cut off, and there is no foundation for consciousness.
เวทนาธาตุยา เจ, ภิกฺขุ, ภิกฺขุโน …
If a bhikkhu has given up greed for the feeling element …
สญฺญาธาตุยา เจ, ภิกฺขุ, ภิกฺขุโน …
perception element …
สงฺขารธาตุยา เจ, ภิกฺขุ, ภิกฺขุโน …
choices element …
วิญฺญาณธาตุยา เจ, ภิกฺขุ, ภิกฺขุโน ราโค ปหีโน โหติฯ ราคสฺส ปหานา โวจฺฉิชฺชตารมฺมณํ ปติฏฺฐา วิญฺญาณสฺส น โหติฯ ตทปฺปติฏฺฐิตํ วิญฺญาณํ อวิรูฬฺหํ อนภิสงฺขจฺจ วิมุตฺตํฯ
consciousness element, the support is cut off, and there is no foundation for consciousness. Since that consciousness does not become established and does not grow, with no power to regenerate, it is freed.
วิมุตฺตตฺตา ฐิตํฯ ฐิตตฺตา สนฺตุสิตํฯ สนฺตุสิตตฺตา น ปริตสฺสติฯ อปริตสฺสํ ปจฺจตฺตญฺเญว ปรินิพฺพายติฯ
Being free, it’s stable. Being stable, it’s content. Being content, they’re not anxious. Not being anxious, they personally become extinguished.
‘ขีณา ชาติ …เป… นาปรํ อิตฺถตฺตายา'ติ ปชานาติฯ
They understand: ‘Rebirth is ended … there is no return to any state of existence.’
เอวํ โข, ภิกฺขุ, ชานโต เอวํ ปสฺสโต อนนฺตรา อาสวานํ ขโย โหตี”ติฯ
The ending of the defilements is for one who knows and sees this.”
ตติยํฯ
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]