Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๑ฯ๓๕
The Related Suttas Collection 1.35
๔ฯ สตุลฺลปกายิกวคฺค
4. The Satullapa Group
อุชฺฌานสญฺญิสุตฺต
Disdain
เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ
At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s Monastery.
อถ โข สมฺพหุลา อุชฺฌานสญฺญิกา เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ; อุปสงฺกมิตฺวา เวหาสํ อฏฺฐํสุฯ เวหาสํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then, late at night, several glorious deities of the Disdainful Group, lighting up the entire Jeta’s Grove, went up to the Buddha, and stood in the air. Standing in the air, one deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“อญฺญถา สนฺตมตฺตานํ, อญฺญถา โย ปเวทเย; นิกจฺจ กิตวเสฺสว, ภุตฺตํ เถเยฺยน ตสฺส ตํฯ
“Someone who pretends to be other than they really are, is like a cheating gambler who enjoys what was gained by theft.
ยญฺหิ กยิรา ตญฺหิ วเท, ยํ น กยิรา น ตํ วเท; อกโรนฺตํ ภาสมานํ, ปริชานนฺติ ปณฺฑิตา”ติฯ
You should only say what you would do; you shouldn’t say what you wouldn’t do. The wise will recognize one who talks without doing.”
“น ยิทํ ภาสิตมตฺเตน, เอกนฺตสวเนน วา; อนุกฺกมิตเว สกฺกา, ยายํ ปฏิปทา ทฬฺหา; ยาย ธีรา ปมุจฺจนฺติ, ฌายิโน มารพนฺธนาฯ
“Not just by speaking, nor solely by listening, are you able to progress on this hard path, by which wise ones practicing absorption are released from Māra’s bonds.
น เว ธีรา ปกุพฺพนฺติ, วิทิตฺวา โลกปริยายํ; อญฺญาย นิพฺพุตา ธีรา, ติณฺณา โลเก วิสตฺติกนฺ”ติฯ
The wise certainly don’t act like that, for they understand the way of the world. The wise are extinguished by understanding, they’ve crossed over clinging to the world.”
อถ โข ตา เทวตาโย ปถวิยํ ปติฏฺฐหิตฺวา ภควโต ปาเทสุ สิรสา นิปติตฺวา ภควนฺตํ เอตทโวจุํ: “อจฺจโย โน, ภนฺเต, อจฺจคมา ยถาพาลํ ยถามูฬฺหํ ยถาอกุสลํ, ยา มยํ ภควนฺตํ อาสาเทตพฺพํ อมญฺญิมฺหาฯ ตาสํ โน, ภนฺเต, ภควา อจฺจยํ อจฺจยโต ปฏิคฺคณฺหาตุ อายตึ สํวรายา”ติฯ
Then those deities landed on the ground, bowed with their heads at the Buddha’s feet and said, “We have made a mistake, sir. It was foolish, stupid, and unskillful of us to imagine we could attack the Buddha! Please, sir, accept our mistake for what it is, so we will restrain ourselves in future.”
อถ โข ภควา สิตํ ปาตฺวากาสิฯ
At that, the Buddha smiled.
อถ โข ตา เทวตาโย ภิโยฺยโส มตฺตาย อุชฺฌายนฺติโย เวหาสํ อพฺภุคฺคญฺฉุํฯ เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ:
Then those deities, becoming even more disdainful, flew up in the air. One deity recited this verse in the Buddha’s presence:
“อจฺจยํ เทสยนฺตีนํ, โย เจ น ปฏิคณฺหติ; โกปนฺตโร โทสครุ, ส เวรํ ปฏิมุญฺจตี”ติฯ
“If you don’t give your pardon when a mistake is confessed, with hidden anger and heavy hate, you’re stuck in your enmity.”
“อจฺจโย เจ น วิชฺเชถ, โนจิธาปคตํ สิยา; เวรานิ น จ สมฺเมยฺยุํ, เกนีธ กุสโล สิยา”ติฯ
“If no mistake is found, if no-one’s gone astray, and enmities are settled, then who could have been unskillful?”
“กสฺสจฺจยา น วิชฺชนฺติ, กสฺส นตฺถิ อปาคตํ; โก น สมฺโมหมาปาทิ, โก จ ธีโร สทา สโต”ติฯ
“Who makes no mistakes? Who doesn’t go astray? Who doesn’t fall into confusion? Who is the wise one that’s ever mindful?”
“ตถาคตสฺส พุทฺธสฺส, สพฺพภูตานุกมฺปิโน; ตสฺสจฺจยา น วิชฺชนฺติ, ตสฺส นตฺถิ อปาคตํ; โส น สมฺโมหมาปาทิ, โสว ธีโร สทา สโตติฯ
“The Realized One, the Buddha, compassionate for all beings: that’s who makes no mistakes, and that’s who doesn’t go astray. He doesn’t fall into confusion, for he’s the wise one, ever mindful.
อจฺจยํ เทสยนฺตีนํ, โย เจ น ปฏิคณฺหติ; โกปนฺตโร โทสครุ, ส เวรํ ปฏิมุญฺจติ; ตํ เวรํ นาภินนฺทามิ, ปฏิคฺคณฺหามิ โวจฺจยนฺ”ติฯ
If you don’t give your pardon when a mistake is confessed, with hidden anger and heavy hate, you’re stuck in your enmity. I don’t approve of such enmity, and so I pardon your mistake.”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]