| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationสํยุตฺต นิกาย ๙ฯ๙
The Related Suttas Collection 9.9
๑ฯ วนวคฺค
1. In the Woods
วชฺชิปุตฺตสุตฺต
A Vajji
เอกํ สมยํ อญฺญตโร วชฺชิปุตฺตโก ภิกฺขุ เวสาลิยํ วิหรติ อญฺญตรสฺมึ วนสณฺเฑฯ
At one time a certain Vajjian bhikkhu was staying near Vesālī in a certain forest grove.
เตน โข ปน สมเยน เวสาลิยํ วชฺชิปุตฺตโก สพฺพรตฺติจาโร โหติฯ อถ โข โส ภิกฺขุ เวสาลิยา ตูริยตาฬิตวาทิตนิคฺโฆสสทฺทํ สุตฺวา ปริเทวมาโน ตายํ เวลายํ อิมํ คาถํ อภาสิ:
Now at that time the Vajjis were holding an all-night event in Vesālī. Then that bhikkhu, groaning at the noise of musical instruments being beaten and played, on that occasion recited this verse:
“เอกกา มยํ อรญฺเญ วิหราม, อปวิทฺธํว วนสฺมึ ทารุกํ; เอตาทิสิกาย รตฺติยา, โก สุ นามเมฺหหิ ปาปิโย”ติฯ
“We dwell alone in the wilderness, like a cast-off log in the forest. On a night like this, who’s worse off than me?”
อถ โข ยา ตสฺมึ วนสณฺเฑ อธิวตฺถา เทวตา ตสฺส ภิกฺขุโน อนุกมฺปิกา อตฺถกามา ตํ ภิกฺขุํ สํเวเชตุกามา เยน โส ภิกฺขุ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ตํ ภิกฺขุํ คาถาย อชฺฌภาสิ:
The deity haunting that forest had compassion for that bhikkhu, and wanted what’s best for them. So they approached that bhikkhu wanting to stir them up, and addressed them in verse:
“เอกโกว ตฺวํ อรญฺเญ วิหรสิ, อปวิทฺธํว วนสฺมึ ทารุกํ; ตสฺส เต พหุกา ปิหยนฺติ, เนรยิกา วิย สคฺคคามินนฺ”ติฯ
“You dwell alone in the wilderness, like a cast-off log in the forest. Lots of people are jealous of you, like beings in hell of those going to heaven.”
อถ โข โส ภิกฺขุ ตาย เทวตาย สํเวชิโต สํเวคมาปาทีติฯ
Impelled by that deity, that bhikkhu was struck with a sense of urgency.
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
