Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation |
สํยุตฺต นิกาย ๑๑ฯ๔
The Related Suttas Collection 11.4
๑ฯ ปฐมวคฺค
Chapter One
เวปจิตฺติสุตฺต
With Vepacitti
สาวตฺถินิทานํฯ
At Sāvatthī.
“ภูตปุพฺพํ, ภิกฺขเว, เทวาสุรสงฺคาโม สมุปพฺยูโฬฺห อโหสิฯ
“Once upon a time, bhikkhus, a battle was fought between the gods and the demons.
อถ โข, ภิกฺขเว, เวปจิตฺติ อสุรินฺโท อสุเร อามนฺเตสิ: ‘สเจ, มาริสา, เทวานํ อสุรสงฺคาเม สมุปพฺยูเฬฺห อสุรา ชิเนยฺยุํ เทวา ปราชิเนยฺยุํ, เยน นํ สกฺกํ เทวานมินฺทํ กณฺฐปญฺจเมหิ พนฺธเนหิ พนฺธิตฺวา มม สนฺติเก อาเนยฺยาถ อสุรปุรนฺ'ติฯ
Then Vepacitti, lord of demons, addressed the demons, ‘My good sirs, if the demons defeat the gods in this battle, bind Sakka, the lord of gods, by his limbs and neck and bring him to my presence in the citadel of the demons.’
สกฺโกปิ โข, ภิกฺขเว, เทวานมินฺโท เทเว ตาวตึเส อามนฺเตสิ: ‘สเจ, มาริสา, เทวานํ อสุรสงฺคาเม สมุปพฺยูเฬฺห เทวา ชิเนยฺยุํ อสุรา ปราชิเนยฺยุํ, เยน นํ เวปจิตฺตึ อสุรินฺทํ กณฺฐปญฺจเมหิ พนฺธเนหิ พนฺธิตฺวา มม สนฺติเก อาเนยฺยาถ สุธมฺมสภนฺ'ติฯ
Meanwhile, Sakka, lord of gods, addressed the gods of the Thirty-Three, ‘My good sirs, if the gods defeat the demons in this battle, bind Vepacitti by his limbs and neck and bring him to my presence in the Hall of Justice of the gods.’
ตสฺมึ โข ปน, ภิกฺขเว, สงฺคาเม เทวา ชินึสุ, อสุรา ปราชินึสุฯ อถ โข, ภิกฺขเว, เทวา ตาวตึสา เวปจิตฺตึ อสุรินฺทํ กณฺฐปญฺจเมหิ พนฺธเนหิ พนฺธิตฺวา สกฺกสฺส เทวานมินฺทสฺส สนฺติเก อาเนสุํ สุธมฺมสภํฯ
In that battle the gods won and the demons lost. So the gods of the Thirty-Three bound Vepacitti by his limbs and neck and brought him to Sakka’s presence in the Hall of Justice of the gods.
ตตฺร สุทํ, ภิกฺขเว, เวปจิตฺติ อสุรินฺโท กณฺฐปญฺจเมหิ พนฺธเนหิ พทฺโธ สกฺกํ เทวานมินฺทํ สุธมฺมสภํ ปวิสนฺตญฺจ นิกฺขมนฺตญฺจ อสพฺภาหิ ผรุสาหิ วาจาหิ อกฺโกสติ ปริภาสติฯ อถ โข, ภิกฺขเว, มาตลิ สงฺคาหโก สกฺกํ เทวานมินฺทํ คาถาหิ อชฺฌภาสิ:
And as Sakka was entering and leaving the hall, Vepacitti abused and insulted him with rude, harsh words. So Mātali the charioteer addressed Sakka in verse,
‘ภยา นุ มฆวา สกฺก, ทุพฺพลฺยา โน ติติกฺขสิ; สุณนฺโต ผรุสํ วาจํ, สมฺมุขา เวปจิตฺติโน'ติฯ
‘O Maghavā, O Sakka, is it from fear or from weakness that you put up with such harsh words in the presence of Vepacitti?’
‘นาหํ ภยา น ทุพฺพลฺยา, ขมามิ เวปจิตฺติโน; กถญฺหิ มาทิโส วิญฺญู, พาเลน ปฏิสํยุเช'ติฯ
‘It’s not out of fear or weakness that I’m patient with Vepacitti. For how can a sensible person like me get in a fight with a fool?’
‘ภิโยฺย พาลา ปภิชฺเชยฺยุํ, โน จสฺส ปฏิเสธโก; ตสฺมา ภุเสน ทณฺเฑน, ธีโร พาลํ นิเสธเย'ติฯ
‘Fools would vent even more if there’s no-one to put a stop to them. So a wise one should stop a fool with forceful punishment.’
‘เอตเทว อหํ มญฺเญ, พาลสฺส ปฏิเสธนํ; ปรํ สงฺกุปิตํ ญตฺวา, โย สโต อุปสมฺมตี'ติฯ
‘I think that this is the only way to put a stop to a fool, when you know that the other is upset, be mindful and stay calm.’
‘เอตเทว ติติกฺขาย, วชฺชํ ปสฺสามิ วาสว; ยทา นํ มญฺญติ พาโล, ภยา มฺยายํ ติติกฺขติ; อชฺฌารุหติ ทุมฺเมโธ, โคว ภิโยฺย ปลายินนฺ'ติฯ
‘I see this fault, Vāsava, in just being patient. When a fool thinks, “He puts up with me out of fear,” the idiot will go after you even harder, like a cow chasing someone who runs away.’
‘กามํ มญฺญตุ วา มา วา, ภยา มฺยายํ ติติกฺขติ; สทตฺถปรมา อตฺถา, ขนฺตฺยา ภิโยฺย น วิชฺชติฯ
‘Let him think this if he wishes, or not—“He puts up with me out of fear.” Of goals culminating in one’s own good, none better than patience is found.
โย หเว พลวา สนฺโต, ทุพฺพลสฺส ติติกฺขติ; ตมาหุ ปรมํ ขนฺตึ, นิจฺจํ ขมติ ทุพฺพโลฯ
When a strong person puts up with a weakling, they call that the ultimate patience, for a weakling must always be patient.
อพลํ ตํ พลํ อาหุ, ยสฺส พาลพลํ พลํ; พลสฺส ธมฺมคุตฺตสฺส, ปฏิวตฺตา น วิชฺชติฯ
The strength of folly is really just weakness, they say. But no-one can challenge a person who’s strong, guarded by the teaching.
ตเสฺสว เตน ปาปิโย, โย กุทฺธํ ปฏิกุชฺฌติ; กุทฺธํ อปฺปฏิกุชฺฌนฺโต, สงฺคามํ เชติ ทุชฺชยํฯ
When you get angry at an angry person you just make things worse for yourself. When you don’t get angry at an angry person you win a battle hard to win.
อุภินฺนมตฺถํ จรติ, อตฺตโน จ ปรสฺส จ; ปรํ สงฺกุปิตํ ญตฺวา, โย สโต อุปสมฺมติฯ
When you know that the other is angry, you act for the good of both yourself and the other if you’re mindful and stay calm.
อุภินฺนํ ติกิจฺฉนฺตานํ, อตฺตโน จ ปรสฺส จ; ชนา มญฺญนฺติ พาโลติ, เย ธมฺมสฺส อโกวิทา'ติฯ
People unfamiliar with the teaching consider one who heals both oneself and the other to be a fool.’
โส หิ นาม, ภิกฺขเว, สกฺโก เทวานมินฺโท สกํ ปุญฺญผลํ อุปชีวมาโน เทวานํ ตาวตึสานํ อิสฺสริยาธิปจฺจํ รชฺชํ กาเรนฺโต ขนฺติโสรจฺจสฺส วณฺณวาที ภวิสฺสติฯ อิธ โข ตํ, ภิกฺขเว, โสเภถ ยํ ตุเมฺห เอวํ สฺวากฺขาเต ธมฺมวินเย ปพฺพชิตา สมานา ขมา จ ภเวยฺยาถ โสรตา จา”ติฯ
So, bhikkhus, even Sakka, lord of gods—while living off of the fruit of his good and bad deeds, and ruling as sovereign lord over these gods of the Thirty-Three—will speak in praise of patience and gentleness. But since you have gone forth in such a well explained teaching and training, it would be truly beautiful for you to be patient and gentle!”
The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]