วิชยาสุตฺต

With Vijayā

สาวตฺถินิทานํฯ

At Sāvatthī.

อถ โข วิชยา ภิกฺขุนี ปุพฺพณฺหสมยํ นิวาเสตฺวา …เป… อญฺญตรสฺมึ รุกฺขมูเล ทิวาวิหารํ นิสีทิฯ

Then the nun Vijayā robed up in the morning … and sat at the root of a tree for the day’s meditation.

อถ โข มาโร ปาปิมา วิชยาย ภิกฺขุนิยา ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม สมาธิมฺหา จาเวตุกาโม เยน วิชยา ภิกฺขุนี เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา วิชยํ ภิกฺขุนึ คาถาย อชฺฌภาสิ:

Then Māra the Wicked, wanting to make the nun Vijayā feel fear, terror, and goosebumps, wanting to make her fall away from immersion, went up to her and addressed her in verse:

“ทหรา ตฺวํ รูปวตี, อหญฺจ ทหโร สุสุ; ปญฺจงฺคิเกน ตุริเยน, เอหเยฺยภิรมามเส”ติฯ

“You’re so young and beautiful, and I’m a youth in my prime. Come, my lady, let us enjoy the music of a five-piece band.”

อถ โข วิชยาย ภิกฺขุนิยา เอตทโหสิ: “โก นุ ขฺวายํ มนุโสฺส วา อมนุโสฺส วา คาถํ ภาสตี”ติ?

Then the nun Vijayā thought, “Who’s speaking this verse, a human or a non-human?”

อถ โข วิชยาย ภิกฺขุนิยา เอตทโหสิ: “มาโร โข อยํ ปาปิมา มม ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม สมาธิมฺหา จาเวตุกาโม คาถํ ภาสตี”ติฯ

Then she thought, “This is Māra the Wicked, wanting to make me feel fear, terror, and goosebumps, wanting to make me fall away from immersion!”

อถ โข วิชยา ภิกฺขุนี “มาโร อยํ ปาปิมา” อิติ วิทิตฺวา มารํ ปาปิมนฺตํ คาถาหิ ปจฺจภาสิ:

Then Vijayā, knowing that this was Māra the Wicked, replied to him in verse:

“รูปา สทฺทา รสา คนฺธา, โผฏฺฐพฺพา จ มโนรมา; นิยฺยาตยามิ ตุเยฺหว, มาร นาหํ เตนตฺถิกาฯ

“Sights, sounds, tastes, smells, and touches so delightful. I hand them right back to you, Māra, for I have no use for them.

อิมินา ปูติกาเยน, ภินฺทเนน ปภงฺคุนา; อฏฺฏียามิ หรายามิ, กามตณฺหา สมูหตาฯ

This body is foul, decaying and frail. I’m horrified and repelled by it, and I’ve eradicated sensual craving.

เย จ รูปูปคา สตฺตา, เย จ อรูปฏฺฐายิโน; ยา จ สนฺตา สมาปตฺติ, สพฺพตฺถ วิหโต ตโม”ติฯ

There are beings in the realm of luminous form, and others stuck in the formless. and also those peaceful attainments: I’ve destroyed the darkness regarding all of them.”

อถ โข มาโร ปาปิมา “ชานาติ มํ วิชยา ภิกฺขุนี”ติ ทุกฺขี ทุมฺมโน ตตฺเถวนฺตรธายีติฯ

Then Māra the Wicked, thinking, “The nun Vijayā knows me!” miserable and sad, vanished right there.

Next: อุปฺปลวณฺณาสุตฺต • Uppalavaṇṇāsutta • With Uppalavaṇṇā

The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]

วิชยาสุตฺต

With Vijayā

YOU MAY ALSO LIKE: