Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Saṁyutta Nikāya, English translation

    สํยุตฺต นิกาย ๒๑ฯ๗

    The Related Suttas Collection 21.7

    ๑ฯ ภิกฺขุวคฺค

    1. Monks

    วิสาขสุตฺต

    With Visākha, Pañcāli’s Son

    เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา เวสาลิยํ วิหรติ มหาวเน กูฏาคารสาลายํฯ

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof.

    เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา วิสาโข ปญฺจาลปุตฺโต อุปฏฺฐานสาลายํ ภิกฺขู ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติ, โปริยา วาจาย วิสฺสฏฺฐาย อเนลคลาย อตฺถสฺส วิญฺญาปนิยา ปริยาปนฺนาย อนิสฺสิตายฯ

    Now at that time Venerable Visākha, Pañcāli’s son, was educating, encouraging, firing up, and inspiring the bhikkhus in the assembly hall with a Dhamma talk. His words were polished, clear, articulate, expressing the meaning, comprehensive, and independent.

    อถ โข ภควา สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยน อุปฏฺฐานสาลา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺญตฺเต อาสเน นิสีทิฯ นิสชฺช โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “โก นุ โข, ภิกฺขเว, อุปฏฺฐานสาลายํ ภิกฺขู ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติ โปริยา วาจาย วิสฺสฏฺฐาย อเนลคลาย อตฺถสฺส วิญฺญาปนิยา ปริยาปนฺนาย อนิสฺสิตายา”ติ?

    Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat and went to the assembly hall. He sat down on the seat spread out, and addressed the bhikkhus: “Bhikkhus, who was educating, encouraging, firing up, and inspiring the bhikkhus in the assembly hall with a Dhamma talk?”

    “อายสฺมา, ภนฺเต, วิสาโข ปญฺจาลปุตฺโต อุปฏฺฐานสาลายํ ภิกฺขู ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติ, โปริยา วาจาย วิสฺสฏฺฐาย อเนลคลาย อตฺถสฺส วิญฺญาปนิยา ปริยาปนฺนาย อนิสฺสิตายา”ติฯ

    “Sir, it was Venerable Visākha, Pañcāli’s son.”

    อถ โข ภควา อายสฺมนฺตํ วิสาขํ ปญฺจาลปุตฺตํ อามนฺเตสิ:

    Then the Buddha said to Visākha:

    “สาธุ สาธุ, วิสาข, สาธุ โข ตฺวํ, วิสาข, ภิกฺขู ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสิ …เป… อตฺถสฺส วิญฺญาปนิยา ปริยาปนฺนาย อนิสฺสิตายา”ติฯ

    “Good, good, Visākha! It’s good that you educate, encourage, fire up, and inspire the bhikkhus in the assembly hall with a Dhamma talk, with words that are polished, clear, articulate, expressing the meaning, comprehensive, and independent.”

    อิทมโวจ ภควาฯ อิทํ วตฺวาน สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา:

    That is what the Buddha said. Then the Holy One, the Teacher, went on to say:

    “นาภาสมานํ ชานนฺติ, มิสฺสํ พาเลหิ ปณฺฑิตํ; ภาสมานญฺจ ชานนฺติ, เทเสนฺตํ อมตํ ปทํฯ

    “Though an astute person is mixed up with fools, they don’t know unless he speaks. But when he speaks they know, he’s teaching the deathless state.

    ภาสเย โชตเย ธมฺมํ, ปคฺคเณฺห อิสินํ ธชํ; สุภาสิตธชา อิสโย, ธมฺโม หิ อิสินํ ธโช”ติฯ

    He should speak and illustrate the teaching, holding up the banner of the seers. Words well spoken are the seers’ banner, for the teaching is the banner of the seers.”

    สตฺตมํฯ





    The authoritative text of the Saṁyutta Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact